Κατέγραψε την αρχαία Ελλάδα με το χέρι, χωρίς GPS πριν 600 χρόνια. Τον έλεγαν Κυριάκο
Πριν υπάρξει αρχαιολογία, ένας Ιταλός κατέγραψε με το χέρι ναούς και επιγραφές στην Ελλάδα. Τον έλεγαν Κυριάκο.
Ήταν μόλις 25 ετών όταν άφησε την πόλη του, την Ανκόνα της Ιταλίας, για να περιηγηθεί στα ερείπια ενός χαμένου κόσμου. Δεν κρατούσε κάμερα, δεν είχε χάρτες, και φυσικά δεν υπήρχε GPS. Είχε μόνο περγαμηνή, μελάνι, στυλό και ένα πάθος που έμοιαζε με αποστολή. Το όνομά του ήταν Κυριάκος Ανκωνίτης — και θεωρείται σήμερα ο πρώτος αρχαιολόγος της ιστορίας, αιώνες πριν ιδρυθεί η επιστήμη της αρχαιολογίας.
Το πρώτο ταξίδι: Ελλάδα, πριν πέσει η Κωνσταντινούπολη
Το έτος ήταν 1435. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ετοιμαζόταν να σαρώσει την Ανατολή, και η Αναγέννηση μόλις ξεκινούσε στη Δύση. Ο Κυριάκος δεν ήταν λόγιος της αυλής, αλλά έμπορος. Η επιθυμία του όμως δεν ήταν να πλουτίσει. Ήταν να σώσει την αρχαιότητα της Ελλάδας, της Ρώμης και της Ανατολής, πριν την αφανίσει ο χρόνος ή ο πόλεμος.
Σπάρτη, Βοιωτία, Αιτωλία: Τα κατέγραψε πριν τα γκρεμίσουν
Πέρασε από τη Σπάρτη, την Αιτωλία, τη Βοιωτία, τη Ρόδο, την Αττική, την Κύπρο, το Άργος, τη Μυτιλήνη, καταγράφοντας ναούς, αρχαίες επιγραφές, θέατρα, μνημεία και νεκροταφεία. Αντέγραφε λέξη προς λέξη ελληνικά και λατινικά κείμενα, ζωγράφιζε με το χέρι του ολόκληρα μνημεία, στήλες και κιονόκρανα, κι έδινε ξανά ζωή σε πέτρες που οι ντόπιοι δεν ήξεραν καν ότι ήταν σημαντικές.
Έσωσε επιγραφές που δεν υπάρχουν πια
Πολλά από τα ευρήματα του είναι σήμερα χαμένα ή καταστραμμένα. Όμως χάρη στον ίδιο, οι επιγραφές σώθηκαν σε αντίγραφα. Αν δεν τις είχε αντιγράψει ο Κυριάκος, δεν θα υπήρχαν πουθενά — ούτε σε μουσεία, ούτε σε βιβλία. Οι σημειώσεις του έγιναν θησαυρός για τη μετέπειτα αρχαιολογία. Πολλοί ιστορικοί ομολογούν ότι δίχως αυτόν, η μελέτη του αρχαίου κόσμου θα είχε τεράστια κενά.
Ο πρώτος που αγάπησε τις πέτρες σαν να ήταν άνθρωποι
Στην εποχή του, δεν τον έλεγαν «αρχαιολόγο». Τον έλεγαν «φιλόπατρι» και «θαυμαστή των αρχαιοτήτων». Όμως όσα έκανε, δεν είχαν προηγούμενο. Ο ίδιος διατηρούσε αρχεία χιλιάδων επιγραφών και περιγραφές από περισσότερα από 200 σημεία του ελληνικού κόσμου. Η επιστημονική του ακρίβεια εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα: σημείωνε τοποθεσίες, μεταφράσεις, ιστορικά σχόλια και χρονικές ενδείξεις — σαν να έγραφε μια εγκυκλοπαίδεια του αρχαίου κόσμου χωρίς πρόσβαση σε καμία προηγούμενη πηγή.
Ο θησαυρός που άφησε πίσω του
Η σύγχρονη έρευνα αναγνωρίζει πια ότι ήταν ο πρώτος που ένιωσε την ανάγκη να προστατεύσει τη μνήμη του παρελθόντος ως δημόσιο καθήκον. Ήταν ο πρώτος που είδε τις πέτρες της Ελλάδας σαν κάτι περισσότερο από δομικά υλικά: σαν τεκμήρια πολιτισμού. Και τα ταξίδια του, όπως εκείνο του 1435 στην Αιτωλία και τη Σπάρτη, ήταν το ξεκίνημα μιας ιδέας που αργότερα θα γινόταν επιστήμη.
Ο Κυριάκος Ανκωνίτης πέθανε γύρω στο 1453. Ίσως δεν έμαθε ποτέ ότι η Κωνσταντινούπολη έπεσε την ίδια χρονιά. Αλλά είχε προλάβει κάτι εξίσου σημαντικό: να σώσει τη μνήμη της αρχαίας Ελλάδας πριν χαθεί για πάντα.
Περισσότερα για τον Κυριάκο Ανκωνίτη στη Wikipedia