Ο Ιταλός βαρόνος που εγκατέλειψε τα πάντα για την Ελλάδα και πρόλαβε μόνο να πεθάνει γι’ αυτήν
Ο Ροσαρόλλ, στρατηγός των Ναπολεόντειων πολέμων, εγκατέλειψε πατρίδα και τίτλους για την Ελλάδα και πέθανε στο Ναύπλιο το 1825 από τύφο, πριν πολεμήσει.
Στη Νάπολη του 18ου αιώνα, γεννήθηκε ο Τζουζέππε Ροσαρόλλ, γιος ελβετικής οικογένειας που είχε βρει καταφύγιο στον ιταλικό νότο. Από τα δεκαοχτώ του φόρεσε στολή και μπήκε στον στρατό, σε μια εποχή που η Ευρώπη φλεγόταν από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Ο ίδιος θα ζούσε κάθε μετάβαση: βασίλεια που κατέρρεαν, δημοκρατίες που γεννιούνταν και στρατούς που άλλαζαν σημαίες μέσα σε μια νύχτα.
Το 1799 βρέθηκε να υπερασπίζεται την Παρθενόπεια Δημοκρατία, το πρώτο σύνταγμα της Νάπολης. Ηττήθηκε, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά διέφυγε στη Γαλλία. Εκεί, στο πλευρό των Γάλλων, ξαναγεννήθηκε στρατιωτικά. Πολέμησε στο Μαρένγκο το 1800, μία από τις μεγαλύτερες μάχες του Ναπολέοντα. Από τότε, η ζωή του ήταν πορεία ανάμεσα σε εκστρατείες, εξορίες και επαναστάσεις.
Δεν ήταν απλός στρατιώτης. Ο Ροσαρόλλ συνέγραψε το «La Scienza della Scherma», μια μελέτη που θεωρείται ακόμη και σήμερα θεμέλιο της ναπολιτάνικης σχολής ξιφασκίας. Μαζί με τον συνάδελφό του Γκριζέτι, αναβίωσαν μια πολεμική τέχνη που συνδύαζε τεχνική και φιλοσοφία. Για τους Ευρωπαίους, ήταν δάσκαλος του ξίφους· για τον ίδιο, η τέχνη αυτή ήταν τρόπος ζωής.
Με τον Ζοακίμ Μυρά, πολέμησε στη Σικελία και αργότερα ακολούθησε τη στρατιά που βάδισε στη Ρωσία. Η επιστροφή από τη Μόσχα το 1812, με το χιόνι να σκεπάζει τα χιλιάδες πτώματα, τον σφράγισε. Έχοντας χάσει τα πάντα, γύρισε στη Νάπολη με τον τίτλο του βαρόνου της Αυτοκρατορίας και τον βαθμό του στρατάρχη. Ήξερε όμως πως η μοίρα του δεν ήταν τα αξιώματα, αλλά οι επαναστάσεις.
Το 1820, όταν οι φιλελεύθεροι της Νάπολης απαίτησαν σύνταγμα, ο Ροσαρόλλ στάθηκε μαζί τους. Οργάνωσε στρατεύματα στη Σικελία και την Καλαβρία, αλλά οι Αυστριακοί κατέστειλαν τα πάντα. Καταδικάστηκε ξανά σε θάνατο και διέφυγε στην Ισπανία, όπου πολέμησε με τους συνταγματικούς. Κι εκεί, το 1823, η αντίδραση κέρδισε και ο ίδιος βρέθηκε κυνηγημένος. Αγγλία, εξορία, και τελικά, μια νέα ελπίδα: η Ελλάδα.
Από τη Ζάκυνθο στο Ναύπλιο
Η Ζάκυνθος δεν ήταν απλώς νησί, ήταν κέντρο εξόριστων και φιλελλήνων. Εκεί, ο Ροσαρόλλ βρήκε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, φίλο από παλιά, από το 1808. Η φιλία τους ήταν καθοριστική. Ο Έλληνας οπλαρχηγός τον είδε ως στρατηγό που θα μπορούσε να οργανώσει τον τακτικό στρατό. Ο Ιταλός βαρόνος, κουβαλώντας γυναίκα και πέντε γιους, εγκαταστάθηκε μόνιμα.
Στη Ζάκυνθο έστησε σχολή ιππικού. Νέοι Έλληνες μάθαιναν να χειρίζονται ξίφος και λόγχη έφιπποι, με την πειθαρχία των ναπολεόντειων στρατών. Εκεί κατέφυγαν και Ιταλοί πολιτικοί πρόσφυγες· το σπίτι του Ροσαρόλλ έγινε κέντρο για όσους ονειρεύονταν ελευθερία όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία. Στα Επτάνησα συναντήθηκαν δύο επαναστάσεις.
Η συμβολή του δεν ήταν μόνο στρατιωτική. Μέσω παλιών γνωριμιών, έστελνε στους Έλληνες πληροφορίες για τον αιγυπτιακό στρατό του Ιμπραήμ. Ο Ροσαρόλλ είχε επαφές με Ιταλούς αξιωματικούς που υπηρετούσαν στον στρατό του Μοχάμετ Άλη και γνώριζε τις κινήσεις τους. Ήταν στρατηγός και κατάσκοπος ταυτόχρονα, χρήσιμος όσο λίγοι για τον Αγώνα.
Το 1825 έφτασε στο Ναύπλιο, την προσωρινή πρωτεύουσα της επανάστασης. Ο Κολοκοτρώνης τον προόριζε για αρχηγό των χερσαίων δυνάμεων. Για πρώτη φορά, ένας βετεράνος των ναπολεόντειων πολέμων θα έδινε κύρος και οργάνωση στους αντάρτες. Η Ελλάδα έμοιαζε έτοιμη να αποκτήσει τον στρατηγό που της έλειπε.
Αλλά η μοίρα στάθηκε σκληρή. Ο Ροσαρόλλ προσβλήθηκε από τύφο λίγο μετά την άφιξή του. Μέσα σε λίγες ημέρες έσβησε, στις 2 Δεκεμβρίου 1825, πριν προλάβει να αναλάβει διοίκηση ή να πολεμήσει. Η Ελλάδα τον κέρδισε μόνο στη θυσία, όχι στη μάχη.
Η κηδεία του έγινε με πάνδημη συμμετοχή και δημόσια δαπάνη. Οι Έλληνες τον αποχαιρέτησαν σαν δικό τους. Το όνομά του μπήκε δίπλα σε εκείνα του Σανταρόζα και του Ταρέλλα, άλλων Ιταλών που πέθαναν για την ελευθερία της Ελλάδας. Ο ξένος που άφησε τίτλους και οικογένεια βρήκε στο Ναύπλιο τον τελευταίο του σταθμό.
Η τραγωδία συνεχίστηκε και με τον γιο του, Καίσαρα, που σκοτώθηκε το 1849 πολεμώντας για την Ιταλία. Δυο γενιές που χάθηκαν για το ίδιο ιδανικό: την ελευθερία. Ο Ροσαρόλλ, βαρόνος και στρατηγός, δεν έμεινε στην Ιστορία για τα αξιώματά του, αλλά για την απόφαση να εγκαταλείψει τα πάντα για μια πατρίδα που δεν ήταν δική του. Και να πεθάνει γι’ αυτήν.
Διαβάστε ακόμα :
Το σπίτι του φιλέλληνα στο Μόναχο που έγινε το κρυφό σχολείο των Ελλήνων πριν από την Επανάσταση
Ο ξένος που έβαλε γιατρό να χαρακτηρίσει τρελό τον βασιλιά της Ελλάδας για να την κυβερνήσει αυτός