Πώς μια απελπισμένη πόλη της Μεγάλης Ύφεσης πίστεψε έναν τραπεζίτη και κατέληξε με δεκάδες εκατομμυριούχους απο την Coca Cola
Η πραγματική ιστορία της μικρής πόλης που βυθίστηκε στη φτώχεια, εμπιστεύτηκε έναν τραπεζίτη και βρέθηκε με περιουσίες που κράτησαν γενιές.
Το Quincy στη Φλόριντα ήταν μια μικρή αγροτική πόλη που τη δεκαετία του 1930 βρέθηκε στα όρια της επιβίωσης. Οι σοδειές χάνονταν, οι δουλειές στέρευαν και πολλές οικογένειες δεν ήξεραν πώς θα τα βγάλουν πέρα. Η Μεγάλη Ύφεση είχε χτυπήσει παντού, αλλά εκεί φαινόταν ακόμη πιο σκληρή.
Μέσα σε όλο αυτό ξεχώριζε ο Pat Munroe, ο άνθρωπος που είχε την τοπική τράπεζα και γνώριζε σχεδόν τους πάντες με το μικρό τους όνομα. Έβλεπε καθημερινά την αγωνία του κόσμου, αλλά πρόσεξε και κάτι άλλο που του έκανε εντύπωση. Ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, οι κάτοικοι έβρισκαν με κάποιο τρόπο λίγα κέρματα για να αγοράσουν μια Coca Cola.
Για τον Munroe αυτό ήταν σημάδι ότι το προϊόν είχε δύναμη. Η τιμή της μετοχής είχε πέσει πολύ, όμως η εταιρεία είχε χρήματα στην άκρη, δεν είχε χρέη και συνέχιζε να μοιράζει μερίσματα. Εκείνος το είδε σαν ευκαιρία που δεν έπρεπε να χαθεί. Αγόρασε ο ίδιος μετοχές και άρχισε να μιλά στους κατοίκους για το πόσο σταθερή ήταν η εταιρεία πίσω από αυτό το αναψυκτικό.
Πολλοί στην αρχή ήταν διστακτικοί. Όταν παλεύεις να πληρώσεις βασικά έξοδα, η ιδέα της αγοράς μετοχών μοιάζει μακρινή. Ο Munroe όμως δεν σταμάτησε. Τους εξήγησε με απλά λόγια γιατί πίστευε στην Coca Cola και έφτασε στο σημείο να εγκρίνει δάνεια μόνο αν μέρος του ποσού πήγαινε σε μετοχές της εταιρείας.
Η επιλογή που άλλαξε για πάντα την πόλη
Κάποιοι τόλμησαν να τον εμπιστευτούν. Αγρότες, δάσκαλοι, εργαζόμενοι που δεν είχαν περιθώρια για μεγάλα ρίσκα. Αγόρασαν λίγες μετοχές, τις κράτησαν και περίμεναν. Χρόνο με τον χρόνο, με τα μερίσματα και τις διασπάσεις των μετοχών, αυτές οι μικρές αγορές άρχισαν να παίρνουν αξία.
Όταν οι δεκαετίες πέρασαν, η εικόνα στο Quincy δεν είχε καμία σχέση με εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης. Οι οικογένειες που ακολούθησαν τη συμβουλή του Munroe βρέθηκαν με περιουσίες που, τότε, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Περισσότεροι από εξήντα κάτοικοι έγιναν εκατομμυριούχοι και η πόλη θεωρήθηκε κάποτε η πλουσιότερη κατά κεφαλήν στις ΗΠΑ.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι περισσότεροι συνέχισαν να ζουν όπως πριν. Δεν έκαναν μεγάλη ζωή ούτε “έδειχναν” τον πλούτο τους. Απλώς είχαν μια ασφάλεια που τους έλειπε παλιά, και τα μερίσματα της Coca Cola στήριξαν πολλές οικογένειες κάθε φορά που η οικονομία περνούσε δυσκολίες.
Σήμερα, αρκετοί απόγονοι εκείνων των πρώτων επενδυτών εξακολουθούν να έχουν μετοχές και να ωφελούνται από εκείνη την απόφαση. Μια απόφαση που πάρθηκε σε μια εποχή φόβου και αβεβαιότητας, αλλά τελικά άλλαξε για πάντα την πορεία μιας ολόκληρης κοινότητας.