Τι έλεγε ο Χίτλερ για την Ελλάδα και τους Έλληνες

Ο Αδόλφος Χίτλερ, η πιο μισητή φιγούρα της σύγχρονης ιστορίας, αναφέρθηκε αρκετές φορές στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δηλώσεις του, αν και κάποιες φορές φαινομενικά κολακευτικές, είχαν πάντα προπαγανδιστικό χαρακτήρα και έκρυβαν τις πραγματικές του προθέσεις. Το ναζιστικό καθεστώς δεν έβλεπε την Ελλάδα ως σύμμαχο, αλλά ως εμπόδιο στα σχέδιά του, και η γερμανική εισβολή προκάλεσε τεράστια καταστροφή στη χώρα.

Η εισβολή στην Ελλάδα και η δικαιολόγηση του πολέμου

Στις 6 Απριλίου 1941, η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα. Ο Χίτλερ, σε διάγγελμά του προς τον γερμανικό λαό, προσπάθησε να παρουσιάσει την εισβολή ως αναγκαία κίνηση για την προστασία της Ευρώπης από τη βρετανική επιρροή:

«Από της ενάρξεως του πολέμου η Αγγλία κατέβαλλεν αδιαλείπτους προσπαθείας, διά να δυνηθή και κερδίση τα Βαλκάνια ως θέατρον πολέμου. Πράγματι, η αγγλική διπλωματία, στηριχθείσα εις το πρότυπον του παγκοσμίου πολέμου, επέτυχε κατ’ αρχάς μεν να προσεταιρισθή την Ελλάδα διά μιας εις αυτήν προσφερθείσης εγγυήσεως και κατόπιν να την εκμεταλλευθή τελειωτικώς χάριν των ιδίων αυτής σκοπών… Ο γερμανικός λαός ουδενός είδους διαφοράς έχει με τον ελληνικόν λαόν, αλλ’ ουδέποτε θα ανεχθώμεν όπως καθώς συνέβη κατά τον παγκόσμιον πόλεμον, άλλη δύναμις εγκατασταθή επί ελληνικού εδάφους με τον σκοπόν, όπως εις δεδομένην στιγμήν προελάση εκείθεν, εκ της νοτιοανατολικής Ευρώπης εις τον γερμανικόν ζωτικόν χώρον.»

Με αυτά τα λόγια, ο Χίτλερ προσπάθησε να παρουσιάσει την Ελλάδα ως εργαλείο της Μεγάλης Βρετανίας, προκειμένου να δικαιολογήσει την επίθεση και την κατοχή. Ωστόσο, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική: η Ελλάδα είχε ήδη δείξει την αποφασιστικότητά της να αντισταθεί στον Άξονα, πρώτα απέναντι στην Ιταλία και στη συνέχεια απέναντι στη Γερμανία.

Η “αναγνώριση” του ελληνικού θάρρους

Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 4 Μαΐου 1941, ο Χίτλερ μίλησε στο Ράιχσταγκ, όπου έκανε μια δήλωση που έχει μείνει στην ιστορία. Παρότι η δήλωση αυτή έχει χρησιμοποιηθεί συχνά για να δείξει πως «ακόμα και ο Χίτλερ αναγνώριζε το ελληνικό θάρρος», η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Δήλωσε:

«Χάριν της ιστορικής δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι από τους αντιπάλους οι οποίοι μας αντιμετώπισαν, ήταν ιδιαίτερα ο Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο. Συνθηκολόγησε τότε μόνον όταν κάθε περαιτέρω αντίσταση ήταν αδύνατη και επομένως μάταιη.»

Ωστόσο, σε αυτήν την ομιλία, ο Χίτλερ δεν παρέλειψε να ρίξει ευθύνες στην ελληνική ηγεσία, προσπαθώντας να δημιουργήσει την εντύπωση πως ο ελληνικός λαός ήταν «θύμα» μιας εσφαλμένης πολιτικής από τους ηγέτες του:

«Για τον ηττημένο και ατυχή ελληνικό λαό αισθανόμαστε ειλικρινή συμπάθεια. Υπήρξε θύμα του βασιλιά του και μιας μικρής παρασυρμένης ηγετικής κλίκας.»

Παρά τα υποκριτικά του λόγια, οι πραγματικές πράξεις του ναζιστικού καθεστώτος αποδεικνύουν το αντίθετο. Η κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς οδήγησε σε εκτεταμένες καταστροφές, φρικτές σφαγές και έναν από τους χειρότερους λιμούς της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας.

Η πραγματική στάση των ναζί απέναντι στην Ελλάδα

Παρά τις δηλώσεις του Χίτλερ, το ναζιστικό καθεστώς δεν είχε καμία πρόθεση να σεβαστεί την Ελλάδα ή τον λαό της. Η χώρα υπέστη μια από τις πιο σκληρές κατοχές της Ευρώπης, με μαζικές εκτελέσεις αμάχων, καταστροφή χωριών και λεηλασία πολιτιστικών θησαυρών.

Οι αναφορές του Χίτλερ στην Ελλάδα, είτε θετικές είτε αρνητικές, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από προπαγανδιστικά εργαλεία. Στην πραγματικότητα, η χώρα μας βρέθηκε στο επίκεντρο ενός ανελέητου πολέμου και υπέφερε όσο λίγες ευρωπαϊκές χώρες από τη ναζιστική κατοχή.