Το πλοίο που έζησε τη μεγαλύτερη ναυμαχία του αιώνα και στο τέλος πουλήθηκε για παλιοσίδερα

Στις 17 Δεκεμβρίου 1914, ένα νέο πολεμικό πλοίο γλιστρά στο νερό από τα ναυπηγεία του Chatham στην Αγγλία. Το ονομάζουν HMS Calliope. Ανήκει στην κατηγορία των ελαφρών καταδρομικών του Βασιλικού Ναυτικού, αλλά είναι κάτι παραπάνω: μια δοκιμαστική μηχανή. Τοποθετούν σε αυτήν νέους τύπους μηχανών με μειωτήρες και σύγχρονες τουρμπίνες. Θέλουν να δουν αν το μέλλον μπορεί να είναι πιο ελαφρύ, πιο γρήγορο, πιο ευέλικτο.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1915, η Calliope εισέρχεται στον στόλο. Είναι το καμάρι της 4ης Μοίρας Ελαφρών Καταδρομικών. Μόλις έναν χρόνο μετά, το πλοίο θα βρεθεί στο κέντρο της μεγαλύτερης ναυμαχίας που γνώρισε ο 20ός αιώνας: τη Μάχη της Γιουτλάνδης.

Στις 31 Μαΐου 1916, ο βυθός του Βορείου Ατλαντικού δονείται από τις φωνές των κανονιών. Η Calliope, υπό τον Commodore Charles Le Mesurier, δέχεται βολές από τα βαριά γερμανικά θωρηκτά Kaiser και Markgraf. Η γέφυρα τυλίγεται στον καπνό. Το πλήρωμα παλεύει, δέκα ναύτες σκοτώνονται. Αλλά το πλοίο δεν βυθίζεται. Δεν κάνει πίσω. Μένει όρθιο. Μέχρι τέλους.

Μετά τη μάχη, η Calliope δεν βγαίνει σε σύνταξη. Αντίθετα, στέλνεται στην Αμερική και την Καραϊβική. Το 1919, κι ενώ ταξιδεύει ανοιχτά των Αζορών, ξεσπά φωτιά στο μηχανοστάσιο. Καίγεται, κυριολεκτικά. Και όμως, επιζεί ξανά. Πίσω στην Αγγλία, την επισκευάζουν για ακόμα μία φορά. Η Calliope έχει γίνει πλέον συνώνυμη της επιμονής.

Στη δεκαετία του ’20, δεν είναι πια πλοίο πρώτης γραμμής. Κουβαλάει στρατεύματα. Κάνει μεταφορές. Παίρνει αποστολές ρουτίνας. Γίνεται κάτι σαν… ταξί του Πολεμικού Ναυτικού. Μέχρι που το 1930, την αποσύρουν. Δεν είναι πια χρήσιμη. Και το 1931, την πουλάνε σε μια εταιρεία παλιοσίδερων στη Σκωτία.

Ένα πλοίο που πολέμησε, που σώθηκε από φωτιές, που επιβίωσε από θανάσιμες βολές, που έζησε την πιο σκληρή μάχη του αιώνα — κατέληξε λιωμένο μέταλλο.