Τον ανάγκασαν να πάει στο νοσοκομείο με τη βία. Δεν ήταν άρρωστος. Ήταν Αρχιεπίσκοπος.
Ήταν Μεγάλη Παρασκευή. Τον σταμάτησαν στη μέση της περιφοράς και τον πήγαν στο νοσοκομείο χωρίς να είναι άρρωστος. Δεν παραιτήθηκε ποτέ.
Τη Μεγάλη Παρασκευή του 1967, την ώρα που η περιφορά του Επιταφίου βρισκόταν σε εξέλιξη, κάποιοι πλησίασαν τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’. Τον ανάγκασαν να επιβιβαστεί σε ένα αυτοκίνητο. Δεν υπήρχε κάποια έκτακτη ανάγκη. Δεν ήταν άρρωστος. Ήταν το πρώτο βήμα για την απομάκρυνσή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, λίγες μέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας.
Στο σπίτι του, οι πιέσεις συνεχίστηκαν. Άνδρες που συστήθηκαν ως γιατροί, συνοδευόμενοι από «νοσοκόμες» και αστυνομικούς, του χτύπησαν την πόρτα. Τον ενημέρωσαν πως πρέπει να νοσηλευτεί επειγόντως. Ο προσωπικός του γιατρός, Δημήτρης Καπνιάς, διαβεβαίωνε πως είναι απολύτως υγιής. Δεν είχε σημασία. Δεν ήρθαν για θεραπεία. Ήρθαν για απομάκρυνση.
Ο Χρυσόστομος παρέμεινε στο νοσοκομείο για πάνω από έναν μήνα, χωρίς λόγο νοσηλείας. Καθημερινά δεχόταν πιέσεις να παραιτηθεί. Του έδωσαν μάλιστα δύο έτοιμες επιστολές παραίτησης να διαλέξει ποια θα υπογράψει. Εκείνος δεν υπέγραψε καμία. Έγραψε στον τότε βασιλιά: «Αρνούμαι να γίνω παραβάτης θείων προσταγμάτων… Αν θέλετε να με απομακρύνετε, να το κάνετε με βία. Όχι με τη συγκατάθεσή μου».
Ο Χρυσόστομος δεν παραιτήθηκε ποτέ. Όμως με συνοπτική διαδικασία, η Χούντα μαζί με τα Ανάκτορα νομοθέτησαν νέο όριο ηλικίας για τους αρχιερείς και κήρυξαν τον θρόνο… εν χηρεία, ενώ ζούσε. Μια «αριστίνδην» Σύνοδος, αντικανονική, εξέλεξε ως νέο Αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο Κοτσώνη, τον πρωθιερέα των Ανακτόρων και πρόσωπο απολύτως φιλικό προς το καθεστώς.
Ο Χρυσόστομος ιδιώτευσε. Δεν αποδέχτηκε ποτέ την αποπομπή του. Δεν μίλησε με πικρία. Δεν αμφισβήτησε τον Θεό. Αλλά δεν αναγνώρισε ούτε τη νομιμότητα της απομάκρυνσής του, ούτε την αντικατάστασή του. Πέθανε έναν χρόνο αργότερα, το 1968, σε ηλικία 88 ετών, παραμένοντας μέχρι τέλους «Αρχιεπίσκοπος Πρώην Αθηνών και Πάσης Ελλάδος». Όχι γιατί παραιτήθηκε. Αλλά γιατί δεν λύγισε.

Για όποιον θέλει να διαβάσει περισσότερα, η αληθινή ιστορία αποτυπώνεται συγκλονιστικά στο βιβλίο «Σε πρώτο πρόσωπο» της Ελένης-Λένας Καπνιά – Αραποστάθη (Εκδόσεις Τσουκάτου). Δεν είναι απλώς μια αφήγηση· είναι μια κατάθεση ψυχής από έναν κόσμο που λίγοι τόλμησαν να κοιτάξουν κατάματα.
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ https://www.politeianet.gr/books/9786185466213-kapnia-arapostathi-eleni-lena-ekdoseis-tsoukatou-se-proto-prosopo-341679