Δώνης στο Sportime: «Ήρθα στην ομάδα μου»

Η συνέντευξη 5 σελίδων δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Τρίτης (31/7) κι αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, τους λόγους που ο 48χρονος τεχνικός αποφάσισε κάτω από δύσκολες συνθήκες να πει το «ναι» στο «τριφύλλι».

Ακολουθεί το χαρακτηριστικό απόσπασμα…

Πριν από 22 χρόνια, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Χίλζε που βρισκόμαστε, άρχισε μία κούρσα. Φαινόταν δύσκολο να υλοποιηθεί και να καταλήξει σε γκολ. Εκείνο το τέρμα του Βαζέχα στο Άμστερνταμ έκανε πολλά παιδιά Παναθηναϊκούς. Άρχισε από τον Δώνη. Τώρα εκκινεί ένα νέο εγχείρημα, πάλι από εσάς. Στέκει ο παραλληλισμός;

«Είναι δύσκολο να συγκριθεί το ένα με το άλλο. Άλλη εποχή για τον Παναθηναϊκό αρχικά. Όταν είσαι παίκτης, είναι και διαφορετικές οι ευθύνες. Του προπονητή είναι μεγαλύτερες. Είμαι περισσότερο χαρούμενος τώρα. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται. Η εξήγηση είναι ότι ποδοσφαιρικά μεγάλωσα στον Παναθηναϊκό, όταν ήρθα σε ηλικία 17 ετών από τον Παύλο Μελά και τη Θεσσαλονίκη. Σταμάτησα την καριέρα μου κι αποφάσισα ν’ ασχοληθώ με την προπονητική. Έκανα πολλά βήματα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήταν πότε θα έρθει η στιγμή αυτή. Να προπονήσω την ομάδα μου. Δεν με απασχολούν όλα τα υπόλοιπα. Το βλέπουν και οι συνεργάτες μου. Έζησα όμορφα πράγματα και στην Αλ Χιλάλ. Δεν συγκρίνω τα οικονομικά μεγέθη μόνο, αν κι όλοι ζητούν τα χρήματα στη ζωή τους. Έζησα πράγματα απίστευτα. Δεν μπορεί να τα διανοηθεί κανείς. Δεν έχουν όμως τόση σημασία, όσο η χαρά μου που βρίσκομαι εδώ».

Ο βαθμός δυσκολίας του εγχειρήματος; Τον έχετε σκεφτεί; Σας απασχολεί;

«Ο βαθμός δυσκολίας είναι υψηλός. Γιατί είναι περίεργες οι συνθήκες που ξεκινήσαμε. Το κλίμα λόγω των καταστάσεων την περυσινή σεζόν, η αφαίρεση 6 βαθμών, η απαγόρευση μεταγραφών. Μου δημιούργησε μία ανησυχία, τι είναι αυτό που θα συναντήσω. Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα, πλέον, πηγαίνουν εξαιρετικά στην ομάδα. Το κλίμα και η διάθεση που δημιουργείται στ’ αποδυτήρια. Δεν αφορά μονάχα τους παίκτες και το προπονητικό τιμ, αλλά όλους τους ανθρώπους που εργάζονται γύρω από την ομάδα. Και το πλέον ενθαρρυντικό είναι η εξέλιξη μέσα στο σύνολο. Ατομικά και ομαδικά, από τη διαδικασία της προπόνησης».

Είναι εύκολη, λοιπόν, η απάντηση στο «γιατί»… Γιατί ήρθε ένας προπονητής που εργάζεται κάτω από συγκεκριμένες κι απαιτητικές συνθήκες, στον Παναθηναϊκό που περνά δύσκολα;

«Οι λόγοι είναι ξεκάθαροι. Πέραν του συναισθηματικού, τον οποίο ανέλυσα κι αφορά αυτό που πάντα ήθελα, ο δεύτερος είναι ο τεχνικός διευθυντής. Με τον Νίκο Νταμπίζα έχουμε σχέση πολλά χρόνια. Τον είχα παίκτη. Προπονητικά, όλα τα χρόνια που έλειπα από την Ελλάδα, είχαμε επικοινωνία. Οι ιδέες γύρω από το ποδόσφαιρο και ο τρόπος που θέλουμε να δουλέψουμε είναι παρόμοιος. Είναι ωραία η συγκυρία να συνεργαστούμε. Σκεφτείτε το λίγο ανάποδα. Ο κόσμος μ’ έχει συνδυάσει με τις επιλογές που κάνω. Με τις συνθήκες που εργάζομαι. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα σχόλια εάν ερχόμουν σ’ έναν Παναθηναϊκό πλούσιο; Με πρόεδρο που θα ξόδευε λεφτά; Να μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές άνετα; Τι θα έλεγε ο κόσμος; Ότι ήρθα λόγω των καλών συνθηκών. Επέλεξα να έρθω τώρα στην ομάδα μου, σε μία στιγμή δύσκολη, γιατί για εμένα και τώρα υπάρχουν απαιτήσεις. Δεν είναι μία δύσκολη στιγμή χωρίς απαιτήσεις, όπως μπορεί κάποιοι να το συνδυάσουν. Υπάρχουν απαιτήσεις απ’ όλους. Από την ομάδα, τους ποδοσφαιριστές, τον εαυτό μου, το τεχνικό επιτελείο».

Πέραν της συναισθηματικής παραμέτρου, δεν είναι και πρόκληση καριέρας ο Παναθηναϊκός;

«Δεν ξέρω αν είναι πρόκληση καριέρας. Έχουμε κάποια συγκεκριμένα δεδομένα. Επάνω σ’ αυτά στηρίζεται και το υλικό της ομάδας. Που απαρτίζεται από πολλούς νέους παίκτες και ορισμένους έμπειρους. Το βασικό κομμάτι είναι πώς θα τους εξελίξουμε. Δεν υπάρχει περιθώριο να γίνουν μεταγραφές. Υφίστανται ποδοσφαιριστές με πολλά προσόντα και είναι ακατέργαστοι. Δεν μπορεί η εξέλιξή τους να γίνει από τη μία ημέρα στην άλλη. Υπό αυτήν την έννοια εμφανίζεται η προοπτική της πρόκλησης. Δεν γίνεται, όμως, κανείς να γνωρίζει την εξέλιξη. Όσο ενθαρρυντικά κι αν είναι τα μηνύματα που λαμβάνουμε τώρα».

Ο Δώνης που του χρειάζεται