Γι’ αυτό ο Κριστιάνο Ρονάλντο πολεμά πίτσα, κόκα-κόλα και σοκολάτα…
Πώς γίνεται ένας 40χρονος ποδοσφαιριστής να αρνείται ακόμα και μια μπουκιά πίτσας ή μια γουλιά αναψυκτικό; Όταν λέγεσαι Κριστιάνο Ρονάλντο, η απάντηση δεν είναι μόνο η πειθαρχία
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο επιλέγει να στερείται. Να μη φάει πίτσα, να μην πιει αναψυκτικό, να κοιμάται σε συγκεκριμένες ώρες, να κάνει αποθεραπεία με παγωμένα μπάνια, να γυμνάζεται σαν να είναι ακόμα στην κορυφή του κόσμου.
Δεν είναι ιδιοτροπία. Είναι στάση ζωής.
Η στάση αυτή όμως ενόχλησε, και συνεχίζει να ενοχλεί. Όχι επειδή αμφισβητείται ποδοσφαιρικά. Αλλά επειδή απειλεί μια ολόκληρη βιομηχανία. Την Coca-Cola, τα σνακ, τις σοκολάτες, τα έτοιμα φαγητά, τις fast fashion νοοτροπίες του lifestyle. Αυτά που θέλουν τους ανθρώπους μόνιμους καταναλωτές, όχι πρότυπα πειθαρχίας.
Η ζημιά στην Coca-Cola μετά από μια και μόνο κίνησή του – όταν έσπρωξε τα μπουκάλια σε συνέντευξη Τύπου – εκτιμήθηκε σε δις δολάρια.
Η διαφορά του Ρονάλντο δεν είναι το ταλέντο. Είναι ότι ο καθένας, θεωρητικά, μπορεί να τον “αντιγράψει”. Να φτάσει κάπου ψηλά χωρίς να είναι “εκλεκτός”. Μόνο με επιμονή, συνέπεια, πειθαρχία.
Γι’ αυτό και γίνεται επικίνδυνος. Επειδή δεν μπορείς να τον απορρίψεις ως “ιδιοφυία που δεν πιάνεται”. Ούτε ως “φαινόμενο της φύσης”. Είναι απλώς ανθρώπινος – και αυτό τρομάζει.
Γιατί αν ο κόσμος ξεκινούσε να τον ακολουθεί, πολλοί μηχανισμοί θα κατέρρεαν. Και όχι μόνο στη διατροφή.
Ο Ρονάλντο ξεμπροστιάζει τα ψέματα περί σωματικής κατάρρευσης μετά τα 35, τις “αναπόφευκτες” ασθένειες, την “κούραση της ζωής”. Αποδεικνύει πως όλα αυτά είναι προϊόν τρόπου ζωής. Και ο ίδιος ζει με τρόπο που… χαλάει τη σούπα πολλών.
Οπότε ναι. Ο Κριστιάνο δεν είναι απλά ένας θρύλος του ποδοσφαίρου. Είναι μια δήλωση απέναντι στον πολιτισμό της παραίτησης. Και όσο μένει ακμαίος, υγιής και αυστηρός με τον εαυτό του, θα παραμένει και σύμβολο αντίστασης.
Κι ας τον χλευάζουν μερικοί. Δεν γελούν αυτοί. Τρέμουν.