Αυτό που πειράζει είναι ότι ο Άρης δεν εξαντλεί τις δυνατότητες που έχει ώστε να πετύχει τον στόχο του

Άρης: Ο Αρειανός δεν είναι αχάριστος. Εκτός από μια μικρή μειοψηφία από μίρλες που δεν ευχαριστιούνται με τίποτα, η συντριπτική πλειοψηφία αναγνωρίζει όσα έχει κάνει ο Θόδωρος Καρυπίδης στα περίπου 10 χρόνια που βρίσκεται στην ηγεσία του «Θεού του πολέμου».

Και τα παλιά χρέη πλήρωσε και το γήπεδο και το προπονητήριο έφτιαξε και ο Άρης σταθεροποιήθηκε στις υψηλές θέσεις της Super League (2η σερί 3ες θέσεις) και πέντε σερί φορές στην Ευρώπη βγήκε που δεν το είχε κάνει ποτέ στην ιστορία του.

Από εκεί και πέρα η κριτική που γίνεται είναι για την «τσαπατσουλιά» που υπάρχει σε διάφορα οργανωτικά θέματα στην ΠΑΕ και κυρίως στον σχεδιασμό. Αποτέλεσμα είναι ο Άρης να μην εξαντλεί στο μάξιμουμ τις πιθανότητες που έχει για να πετύχει κάποιον στόχο του. Έτσι είναι σαν να βάζει αυτογκόλ.

Κάπως έτσι οδηγείται σε αυτούς τους απίθανους αποκλεισμούς στην Ευρώπη, παρότι οι περισσότερες κληρώσεις την τελευταία πενταετία είναι βατές. Κανείς δεν απαιτεί σώνει και καλά η ομάδα να φτάσει στους ομίλους. Ξέρουμε οτι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Άλλωστε αυτό προκύπτει από το μόλις %8-9% που είναι το ποσοστό των ομάδων που καταφέρνει να ξεπεράσει τρεις γύρους για να μπει στα γκρουπ του Europa Conference League.

Αλλα όχι και να αποκλείεσαι με αυτόν τον τρόπο που έχεις αποκλειστεί από τις Κόλος, Αστάνα, Μακάμπι, ακόμη και τις Μόλντε, Ντιναμό που είναι σημαντικά μεγέθη. Έτσι όπως είχε φέρει τα παιχνίδια μπορούσε να προκριθεί, σε κάποιες τουλάχιστον περιπτώσεις.

Από τη στιγμή όμως που δεν κάνει το καλύτερο δυνατό που μπορεί στον σχεδιασμό, καταλήγει να το πληρώσει ακριβά. Αυτό είναι που στενοχωρεί τον κόσμο του. Γιατί ο εκάστοτε προπονητής βρίσκεται να μην έχει τα απαραίτητα όπλα ώστε να πάρει το μάξιμουμ.

Αυτό που στενοχωρεί τον κόσμο είναι ότι ο Άρης δεν κάνει το καλύτερο που μπορεί για να πετύχει τον στόχο του

Φέτος ο σχεδιασμός έτρεξε αρκετά ικανοποιητικά μέχρι ενός σημείου τουλάχιστον, με τον Καρυπίδη να παραδέχεται το λάθος του και να φέρνει έναν αρκετά ικανό τεχνικό διευθυντή τον Παλίκουτσα. Οι περισσότερες μεταγραφές ήρθαν εγκαίρως, οι περισσότεροι παίκτες που ήταν προς αποχώρηση έφυγαν σχετικά γρήγορα ενώ από αρκετούς η ομάδα κέρδισε και λεφτά από πωλήσεις.

Από ένα σημείο και μετά όμως το πράγμα… κόλλησε και πάλι. Δεν μπορεί να ειπωθεί αν αυτό έχει να κάνει και με το προσωπικό πρόβλημα του Κροάτη, όμως με εξαίρεση τη γραμμή άμυνας όπου υπάρχει αισθητή αναβάθμιση σε σχέση με πέρσι, στις υπόλοιπες δεν…

Κι αυτό καθώς είτε υπάρχουν «χτυπητά» κενά, είτε κάποιοι είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Πέρσι για παράδειγμα λέγαμε οτι ο Άρης «χωλαίνει» στα εξτρέμ σε σχέση με τους παίκτες που υπήρχαν στις αντίστοιχες θέσεις στο προπέρσινο ρόστερ. Και φέτος το υλικό που υπάρχει στις πτέρυγες μεσοεπιθετικά δείχνει ακόμη πιο «φτωχό».

Και για να το συνδυάσουμε με το αγωνιστικό, το κάνεις χειρότερο όταν βάζεις τον Μενέντεζ στην δεξιά πλευρά που είναι εμφανές ότι δεν μπορεί να αποδώσει αφού η θέση του είναι στα αριστερά. Προπονητής δεν είμαι αλλά αφού ο Αργεντινός δεν τα πάει καλά από εκεί, βάλτον αριστερά και βάλε στην κορυφή τον Πάλμα και όχι τον Λάζαρο.

Επίσης αφού βλέπεις οτι δεν έχει ψυχολογία, μην τον βάζεις να εκτελέσει πέναλτι. Γιατί να βγάλεις τον Πάλμα όταν βλέπεις οτι θες σκοράρισμα και οτι είναι πιθανό η πρόκριση να κριθεί στα πέναλτι. Να κουράστηκε στα 23 του; Οκ να το δεχθώ για τον Νταρίντα που ο άνθρωπος είναι 32, που τρέχει ακατάπαυστα και που προερχόταν από τραυματισμό.

Αυτά ως ένα σχόλιο και για τους χειρισμούς του προπονητή που έγραψα και στο προηγούμενο μπλογκ οτι «κράτησε» πίσω την ομάδα περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Από εκεί και πέρα όμως δεν μου φταίει ο Τερζής αν δεν έχει δεύτερο στόπερ, δεύτερο 6άρι, δεύτερο φορ και κάποια ικανότερα εξτρέμ.

Για να το κλείσουμε κάνε το καλύτερο που μπορείς κι ας μην τα καταφέρεις. Είτε μιλάμε για Ευρώπη είτε για Ελλάδα. Αυτό θέλει να δει ο Αρειανός και αν το κάνεις θα το αναγνωρίσει και θα το χειροκροτήσει. Αν δεν το κάνεις πώς θα διεκδικήσεις πράγματα απέναντι στους άλλους τέσσερις που εκτός από πολύ μεγαλύτερα μπάτζετ έχουν και τα εξωαγωνιστικά «κόλπα» με το μέρους τους;

ΥΓ: Ο Άρης θα συνεχίσει και δεν σταματάει εδώ. Υπάρχει μια ολόκληρη σεζόν μπροστά. Αρχίζοντας το πρωτάθλημα από το Ηράκλειο έχει ένα δύσκολο μεν παιχνίδι, σε μια έδρα όμως που παίρνει νίκες. Με 4 επίσημα ματς στα πόδια του είναι σαφώς πιο έτοιμος από τον ΟΦΗ. Ας το δείξει και στο γήπεδο.

ΥΓ1: Μια – δυο κινήσεις παραπάνω να είχαν γίνει στο ρόστερ, ο Άρης θα είχε περάσει τη Ντιναμό. Μετά ακόμη κι αν αποκλειόταν από τη Μπεσίκτας κανείς δεν θα έλεγε τίποτα.