Άρης: Πρώτο ματς ναι, αλλά και «καμπανάκι»

Άρης: Ναι υπάρχει το ελαφρυντικό του πρώτου επίσημου ματς της σεζόν, ναι το 1-1 με την Αραράτ χρίζει ξεκάθαρο φαβορί τον Άρη για την πρόκριση, ωστόσο απέναντι σε μια περιορισμένων δυνατοτήτων (αν και με αρχές) ομάδα, όπως η Αραράτ, περιμέναμε μια καλύτερη εικόνα.

Ο Άρης αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα από την άτεχνη, αλλά πολύ γρήγορη επιθετική γραμμή των Αρμένιων, ενώ επιθετικά και λίγες φάσεις έκανε και το (χειρότερο) δεν δημιούργησε.

Αμυντικά υπήρχε πρόβλημα από την αριστερή πλευρά, εκεί όπου ο «σκληρός» Ματαρίτα κέρδισε μεν αρκετές μάχες, αλλά από την άλλη ταλαιπωρήθηκε αρκετά, μη έχοντας σχεδόν καθόλου βοήθεια από τον Πάλμα. Γι αυτό (προφανώς) και ο Τόλης Τερζής πέρασε δεύτερο αριστερό μπακ στο δεύτερο ημίχρονο (Φεράρι), αντί κάποιον εξτρέμε, όταν απέσυρε τον Ονδουριανό.

Πρόβλημα όμως και ακόμη μεγαλύτερο υπήρχε στον άξονα εκεί όπου ο Ζουλ ήταν αρνητικός. Η ευχάριστη έκπληξη που μας δημιούργησε η εικόνα του Καμερνούζου χαφ στο φιλικό με τον Εθνικό Άχνας, έδωσε τη θέση της στον προβληματισμό.

Φυσικά δεν πρόκειται να…πάρουμε το κεφάλι του Καμερουνέζου από τόσο νωρίς (και κανενός άλλου παίκτη), όμως αν στη συνέχεια δεν εξελιχθεί σε αυτό που ευελπιστούμε, τότε θα χρειαστεί ο Άρης να πάρει τουλάχιστον ένα ακόμη «6άρι» που θα «δαγκώνει» για βασικό.

Χαρακτηριστικό ότι η εικόνα στο κέντρο «σουλουπώθηκε» όταν (εκτός από την αλλαγή σχηματισμού σε 4-2-3-1 από 4-3-3) στη θέση του Ζουλ πέρασε ο Τζούρασεκ που όμως δεν είναι «καθαρόαιμος» αμυντικός μέσος.

Στη γενική εικόνα ο Άρης μπήκε νωθρά στο ματς, και έπρεπε να δεχτεί πρώτο γκολ για να βγάλει νεύρο. Στο διάστημα μετά το 1-0 οι παίκτες του Τερζή, ισοφάρισαν, είχαν μια κάπως βελτιωμένη παρουσία, όμως και πάλι στο φινάλε του ημιχρόνου λίγο έλειψε να δεχτούν ένα ακόμη τέρμα. Ευτυχώς όμως ο Κουέστα κράτησε το σκορ.

Κι αν περιμέναμε ότι στο δεύτερο μέρος ο «Θεός του πολέμου» θα «ανέβαζε στροφές» και θα έφτανε σε ένα ακόμη γκολ, αυτό δεν έγινε. Ήταν κακός στο πρώτο 15λεπτο, «φλέρταρε» να φάει δεύτερο τέρμα από την Αραράτ, ενώ ούτε μετά το 60’ που οι Αρμένιοι έκατσαν πίσω «κλάταραν ή προτίμησαν να μείνουν στο 1-1) μπόρεσε ο Άρης να φτιάξει φάσεις.

Στα λίγα θετικά, η παρουσία του Εμπακατά στο πρώτο ημίχρονο, ότι ο Οντουμπάτζο αντεπεξήλθε αρκετά ικανοποιητικά στα καθήκοντα του στόπερ αν και δεν είναι η φυσική του θέση και ο Λορέν Μορόν.

Ο Ισπανός φορ, αν και έχει λίγες μέρες στην ομάδα έδειξε μέρος της ποιότητας που διαθέτει σε δύο φάσεις. Η πρώτη όταν πίεσε τον τερματοφύλακα και λίγο έλειψε να σκοράρει και η δεύτερη όταν εξαπέλυσε «βολίδα» έξω από την περιοχή, παρότι δεν είχε φόρα.

Γενικότερα παρά το γεγονός ότι είναι φορ περιοχής, έδειξε ότι είναι αρκετά κινητικός και «ελαφρύς» και έξω από το «κουτί». Όταν βρει τη φόρμα του πιστεύω ότι θα δώσει λύσεις, αρκεί να του δίνουν σωστά τη μπάλα.

Εύκολα δύσκολα ο Άρης την πρόκριση θα την πάρει λογικά, όμως όσα αναφέρω αφορούν τη συνέχεια και -όχι τα ματς με την Αραράτ- εκεί όπου οι απαιτήσεις θα είναι σαφώς μεγαλύτερες.

ΥΓ: Το να λέει ο Τερζής δύο φορές στη συνέντευξη Τύπου «καταφέραμε και ισορροπήσαμε» και απέναντι να είναι η Αραράτ (και όχι η… Ντιναμό Κιέβου) δεν είναι και τόσο κολακευτικό. Έστω κι αν ήταν 100% αλήθεια!

Επίσης η ατάκα ότι «στο Βικελίδης με 20.000 κόσμο θα είμαστε καλύτεροι και θα πάρουμε την πρόκριση» μπορεί να ισχύει επί της ουσίας, όμως το δικό του κομμάτι ως προπονητής είναι καθαρά το αγωνιστικό. Ας κάνουν αυτά που πρέπει ο Τερζής και οι παίκτες του ώστε να παρουσιαστούν βελτιωμένοι στον επαναληπτικό και ο κόσμος θα κάνει τη δική με τη σειρά του τη δική του.

ΥΓ1: Το Europa Conference League στους πρώτους προκριματικούς γύρους του είναι διοργάνωση χαμηλού επιπέδου. Δεν υπάρχει που δεν υπάρχει VAR βάζουν κι αυτούς τους άπειρους και κακούς διαιτητές και το… γλυκό δένει.

ΥΓ2: Αυτός ο Αρμένιος «δημοσιογράφος» που πήγε στη συνέντευξη Τύπου πραγματικά και συμπλεγματικός δείχνει ότι είναι και αναίσθητος. Βρίσκεις τη στιγμή να προκαλέσεις όταν οι οπαδοί της ομάδας σου έχουν δολοφονήσει δύο άτομα και η δίκη του ενός (Αλκής) δεν έχει παρά λίγες μόνο μέρες που ολοκληρώθηκε;

ΥΓ3: Στην περίπτωση του Αηδόνη το θέμα δεν είναι ο… Αηδόνης. Ένας παίκτης, ειδικά νεαρός μπορεί να χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να είναι έτοιμος, ή μπορεί και να μην σου βγει καθόλου. Το θέμα είναι γιατί δεν υπήρχε ένας ακόμη ικανός στόπερ ώστε να πλαισιώσει τους Μπράμπετς-Φαμπιάνο με τον Έλληνα ομογενή να είναι 4ος.