Η νέα Φανέλα της Εθνικής Ελλάδας δεν άρεσε – Λείπει το μπλε της σημαίας, θυμίζει Φινλανδία!
Η νέα Φανέλα της Εθνικής Ελλάδας προσφέρει δωρεάν ταξίδι στο... Ελσίνκι - Μήπως θα έπρεπε να αλλάξει;
Η Φανέλα της Εθνικής, έχει πάντοτε κάποιες σταθερές. Αυτές έχουν να κάνουν με το χρώμα, αλλά και τα δομικά της στοιχεία.
Τις τελευταίες ώρες, με αφορμή την έναρξη των υποχρεώσεων της «γαλανόλευκης» στα προκριματικά του EURO 2024, κυκλοφόρισε η νέα εμφάνιση.
Και μαντέψτε: Δεν άρεσε καθόλου. Πολλοί κοιτούσαν, ξανακοιτούσαν και το μόνο που ερχόταν στο μυαλό ήταν το… Ελσίνκι. Μάλιστα. Διότι η Φανέλα της Εθνικής, απ’όποια σκοπιά κι αν τη δει κανείς, θυμίζει Φινλανδία.
Το Μπλε δεν έχει καμία σχέση με τη σημαία της χώρας μας. Ούτε βαθιά μπλε απόχρωση έχει, το λευκό έχει πάρει μια πιο αφηρημένη διάσταση, ενώ σημειώνεται και κάτι περίεργο. Ο σταυρός βρίσκεται σε λανθασμένη θέση: Τοποθετήθηκε πιο κεντρικά στο συνολικό σχέδιο, ενώ θα έπρεπε να μπει σε σημείο, εφάμιλλο μ’αυτό της σημαίας, δηλαδή ψηλά και αριστερά.
Η ερώτηση που τίθεται λοιπόν είναι η εξής: Τι θα γινόταν αν ο εκάστοτε σχεδιαστής είχε…. πορτοκαλίσει το κόκκινο στη σημαία της Ιταλίας και θύμιζε Ιρλανδία; Αν είχε αλλάξει τις ρίγες της εθνικής Γερμανίας και από τρεις οριζόντιες, γίνονταν σαν του… Βελγίου;
Σίγουρα δεν θα περνούσε αβαβά από την Ομοσπονδία. Γι’αυτό καλό θα ήταν όσοι την προμοτάρουν να σκεφτούν μια δεύτερη φορά και να προβούν σε επανασχεδιασμό της κάπως άμεσα.
Όπως λοιπόν ρωτάει η σελίδα Σουρεάλ Λιγκ πως μας φαίνεται η φανέλα, η πρώτη εντύπωση είναι η εξής: Μπερδεμένη και λίγο χαμένη στη μετάφραση.
Eκείνος που ξέρει τι θέλει είναι ο Τάσος Μπακασέτας που ονειρεύεται τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.
Φανέλα της Εθνικής: Το μόνο θετικό
Και για τους κακοπροαίρετους, το κόνσεπτ της φανέλας δεν είναι 100% φάουλ, αλλά δεν είμαστε στο 1821. Ναι μεν τότε ο σταυρός στη σημαία ήταν γαλάζιος, αλλά αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο ως επετειακό.
Δηλαδή, μιας και η εθνική παίζει τις ημέρες κοντά στην 25η Μαρτίου, να συνδυαζόταν η εμφάνιση με την επανάσταση.
Αυτό θα ήταν και το μοναδικό θετικό σημείο στην όλη ιστορία. Όλο το υπόλοιπο, δίνει την εντύπωση ότι ο σχεδιασμός έγινε αρπακολλατζίδικα, με εντελώς ημιμαθή διάθεση.
Σπύρος Γιαννόπουλος
H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
