Ο Άρης επέστρεψε και σκοπεύει να μείνει

Οι οπαδοί του Άρη έκαναν υπομονή. Μεγάλη υπομονή… Μια άθλια αγωνιστικά χρονιά τη σεζόν 2013-14 και μετά τέσσερα χρόνια μακριά από την Super League, παίζοντας με… χωριά, αλλά και μετέπειτα με ομάδας της Football League, ήταν αρκετά.

Οι φίλοι του συλλόγου αποζημιώθηκαν όμως φέτος για την υπομονή τους και θα δουν τον Άρη και πάλι εκεί που του αρμόζει. Με τους «μεγάλους» της Super League, όπου μαζί με τον ΟΦΗ θα θυμίσουν από την νέα σεζόν κάτι από τις παλιές καλές εποχές του πρωταθλήματος.

Η ομάδα μετά τον υποβιβασμό της την σεζόν 13-14 (έπεσε με 3 νίκες σε 34 ματς!) και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν, αποφασίστηκε να ακολουθήσει τον δρόμο της ΑΕΚ και να παίξει στην Γ’ Εθνική. Χωρίς ρόστερ και χωρίς προετοιμασία, ο Γιώργος Γαλανός πήρε την απόφαση να ηγηθεί του συλλόγου, με βασικό μέλημα να εξαλειφθούν τα χρέη και να ξεκινήσει από το μηδέν ο σύλλογος.

Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν καλά την πρώτη χρονιά, καθώς με μία ομάδα μόνο να ανεβαίνει, ο Άρης έμεινε δεύτερος στο πρωτάθλημα και έμεινε στην ίδια κατηγορία, παρά το αίτημα για μπαράζ μεταξύ των δευτεραθλητών των άλλων ομίλων (απορρίφθηκε το αίτημα από την ΕΠΟ).

Ο Ερασιτέχνης προχώρησε σε γενική συνέλευση και ο Νίκος Αρβανιτίδης ανέλαβε τον σύλλογο, με την πρώτη κίνηση να είναι η τοποθέτηση του Θόδωρου Καρυπίδη στην οργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Ο Νίκος Αναστόπουλος ανέλαβε να καθοδηγήσει την ομάδα στην άνοδο και το κατάφερε χάρη στο εκπληκτικό ρόστερ που είχε (όμοιό του δεν πρέπει να έχει υπάρξει στην κατηγορία) με τους Κόκε, Τάτο, Ραούλ Μπράβο, Ρόβα και Ζινάρ. Κατέκτησαν εύκολα το πρωτάθλημα και ανέβηκαν στην Β’ Εθνική.

Ο Αναστόπουλος έμεινε στον πάγκο, το ρόστερ ανανεώθηκε με μεταγραφές όπως αυτές των Τζιμπούρ, Διούδη, Μιλούνοβιτς και Ίλιτς. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν καθόλου καλά. Ο Αναστόπουλος αντικαταστάθηκε από τον Κωστένογλου, η ομάδα πήρε και τον Ταυλαρίδη τον χειμώνα, αλλά και πάλι είχε χάσει το τρένο της ανόδου καθώς έμεινε στην τρίτη θέση.
Η σεζόν 2017-18 ήταν οριακή. Ο σύλλογος έπρεπε να επιστρέψει στην μεγάλη κατηγορία. Το απαιτούσε ο κόσμος του, αλλά και η ίδια του η ιστορία…

Διοικητικά, ο Καρυπίδης προσπάθησε να συμμαζέψει λίγο το ρόστερ. Μειώθηκε το μπάτζετ (τα οικονομικά προβλήματα παραμένουν αρκετά στον σύλλογο), αλλά αποκτήθηκαν παίκτες που έχουν το ταλέντο και την εμπειρία να πρωταγωνιστήσουν. Με τον Παύλο Μυροφορίδη να αναλαμβάνει τεχνικός διευθυντής, κατάφεραν να συμμαζέψουν την ομάδα και να την κάνουν ανταγωνιστική, παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο με προπονητή τον Δημήτρη Σπανό.

Δημιουργήθηκε μια ομάδα εξαιρετική τόσο στα μετόπισθεν και το κέντρο (Δεληζήσης, Σόουζα, Μουμίν και Ιντζόγλου κάνουν πολύ καλή χρονιά), αλλά και στην επίθεση όπου οι παίκτες του όταν «έκαιγε» η μπάλα, έβρισκαν λύσεις (εξαιρετική χρονιά από τον Διαμαντόπουλο φέτος) και έπαιρναν τα παιχνίδια, ακόμη και όταν βρίσκονταν με την πλάτη στον τοίχο. Η συνεργασία διοίκησης, προπονητή βγήκε σε καλό στην ομάδα, αλλά το ότι κατάφερε να κερδίσει την άνοδο, ήταν μόνο το πρώτο βήμα…

Με το υπάρχον ρόστερ, ο Αρης διέγραψε και αυτήν την μελανή σελίδα στην ιστορία του. Τώρα καλείται να βρει τον τρόπο να μην υπάρξει κι άλλη φορά που θα λείψει από την πρώτη κατηγορία. Το κακό έγινε δυο φορές ήδη και τρίτη δεν πρέπει να υπάρξει…

Το ποιοι θα μείνουν, ποιοι όχι και ποιοι θα αποκτηθούν, είναι κάτι που προς το παρόν δεν είναι προτεραιότητα. Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει και ο Καρυπίδης θέλει να το κατακτήσει η ομάδα του.

Από τον Ιούνιο θα αρχίσει ο προγραμματισμός και το μόνο σίγουρο είναι πως με τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν, ο Άρης θα πρέπει να κινηθεί στην ίδια λογική που κινήθηκε και πέρυσι, ώστε να μπορέσει έστω να παραμείνει στην κατηγορία με ένα περιορισμένο μπάτζετ. Εκτός και αν βρεθεί κάποιος που θα βοηθήσει τον σύλλογο να σταθεί ακόμη καλύτερα στα πόδια του και να ζήσει εποχές που… κέρδιζε ομάδες όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης στην Ευρώπη.

Προς το παρόν, αρκεί που επέστρεψε εκεί που πραγματικά ανήκει…