Ο Άρης που δεν είχε ένταση, ο Ουζουνίδης που δεν ρίσκαρε και ο Αχιλλέας που εκτέθηκε για μία ακόμη φορά

Ο Άρης πήρε αποτέλεσμα σε ένα ακόμη ντέρμπι με τους υπόλοιπους μεγάλους της Super League, όμως τόσο το τελικό 0-0 και ακόμη περισσότερο η εικόνα δεν ήταν αυτή που περιμέναμε.

Χωρίς ένταση και τρεξίματα, χωρίς οργανωμένες επιθετικές ενέργειες και τελικές προσπάθειες. Καμία σχέση με την εικόνα στο 2-1 με τον Ολυμπιακό και το 2-0 με τον Παναθηναϊκό στο Βικελίδης, ακόμη και στο 0-1 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.

Σίγουρα υπάρχει ποιοτική διαφορά στο ρόστερ του Άρη και της ΑΕΚ, σίγουρα η Ένωση καιγόταν και σίγουρα είναι μια ομάδα με ταχύτητα και πίεση ψηλά ακόμη και στις καθυστερήσεις.

‘Ομως ένας τόσο στατικός και «κρατημένος» Άρης, ο οποίος παραχώρησε πολύ μεγάλα ποσοστά κατοχής στον αντίπαλο του, δεν δικαιολογείται στο γήπεδό του. Άλλωστε και βαθμολογικά με το δια 2 των βαθμών στο 5-8 η ισοπαλία δεν βόλευε τον Άρη.

Και ναι μεν η ομάδα του Ουζουνίδη δεν κινδύνεψε σε μεγάλο βαθμό από τις τελικές της ΑΕΚ στην περισσότερη διάρκεια, εντούτοις η εικόνα της έγινε χειρότερη μετά την αποβολή στο 58’. Σαν να φοβόταν περισσότερο μη χάσει με παίκτη παραπάνω, παρά να προσπαθήσει να ρισκάρει μήπως και κερδίσει.

Προς τιμήν του Ουζουνίδη το παραδέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου ότι θα μπορούσε να παρέμβει περισσότερο στο παιχνίδι. Αλήθεια η είσοδος του Φετφατζίδη στο 90′ αντί του υποτονικού Σαβέριο ποια λογική είχε;

Εν τέλει παρά το αριθμητικό πλεονέκτημα ούτε ιδιαίτερη πίεση ασκήθηκε προς την αντίπαλη εστία, ούτε στημένα κερδήθηκαν ούτε κάποια απειλή προέκυψε από τους παίκτες του Άρη. Επιπλέον στο τελευταίο κομμάτι του ματς οι παίκτες του Ουζουνίδη δεν κράτησαν ούτε τη μπάλα, επιτρέποντας στην ΑΕΚ να έχει τις πιο επικίνδυνες φάσεις της μετά το 85′ και στις καθυστερήσεις.

Παράλληλα το 4-4-2 (με Σαμόρα αντί Νταρίντα) μετά το 75΄ δεν έφερε αποτελέσματα και όπως είπε και ο Ουζουνίδης θέλει κι άλλη δουλειά καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα πλέι οφ.

Στα θετικά το μηδέν σε ντέρμπι, και το ότι κάποιοι κομβικοί παίκτες όπως ο Σιφουέντες και ο  Μορόν ήταν από τους λίγους που έβγαλαν αρκετή ένταση, πάθος και προσπάθεια. Σταθερός και ο Κουέστα σε αρκετές επικίνδυνες προϋποθέσεις.

Πλέον ο Άρης μπαίνει στα πλέι οφ με +3 από τους αντιπάλους του και θα πρέπει από τις πρώτες 1-2 αγωνιστικές οτι είναι αφεντικό και να του κόψει τον… βήχα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ίσως να μην είναι βέβαια οι ομάδες που έχει να αντιμετωπίσει, αλλά οι διαιτητές… κομάντος που θα του στείλουν.

Προς το παρόν πάντως ο δήμαρχος Αχιλλέας έφαγε για μία ακόμη φορά τα «μούτρα του» όταν για πολλοστή φορά χωρίς στοιχεία, άφηνε υπονοούμενα για «καλοφάγωτα» πριν από λίγες ημέρες. Αυτή είναι τουλάχιστον η 3η φορά που εκτίθεται καθώς έλεγε πάλι τα ίδια και σε ένα περσινό παιχνίδι με την ΑΕΚ (το οποίο τελικά ήρθε 3-3), αλλά και παλαιότερα με τον Ολυμπιακό, με τον Άρη τη μία φορά να κερδίζει κέρδιζε και την άλλη να φέρνει ισοπαλία…

ΥΓ: Ορισμός της κόκκινης το αντιαθλητικό και αντισυναδελφικό μαρκάρισμα του Μήτογλου στον Μορόν. Μόνο και μόνο οτι ο παίκτης της ΑΕΚ πάει με πρόθεση να χτυπήσει τον αντίπαλό του από πίσω επειδή ο Ισπανός τον έκανε «γιο γιο», πρέπει να τιμωρείται με αποβολή για παραδειγματισμό. Ακόμη κι αν τον έβρισκε με μικρότερη ένταση.

ΥΓ1: Οσο για το χέρι για το οποίο διαμαρτύρεται η ΑΕΚ στην αρχή της φάσης, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΧΕΡΙ. Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω ριπλέι, η μπάλα πηγαίνει ξεκάθαρα στον ώμο του Σπίκιτς. Άρα κακώς ο VAR κάλεσε τον διαιτητή να τσεκάρει φάση. Μάλιστα βάσει κανονισμού ο Παναγιώτης Βάρουχας εξήγησε πως όταν η κόκκινη κάρτα δίνεται για αντιαθλητικό παίξιμο, δεν αναιρείται. Άρα και  χέρι να υπήρχε δεν θα μπορούσε να πάρει πίσω την κόκκινη.