Ο Μεντιλίμπαρ μπορεί να είναι και Ισπανός και Γερμανός και Ιταλός και ό,τι θέλει ο Ολυμπιακός

Τεράστια η επιτυχία του Ολυμπιακού. Μοναδική πρόκριση, ιστορική βραδιά, σπουδαία εμφάνιση κόντρα στην Άστον Βίλα. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ οδήγησε την ελληνική ομάδα στον τελικό του Conference League. Αλλά πέρα από το αποτέλεσμα, έχει αξία και ο τρόπος.

Μιλάμε για έναν προπονητικό Masterclass μακράς διάρκειας. Αυτά που έχει κάνει ο Ισπανός τεχνικός του Ολυμπιακού από τα παιχνίδια με τη Φερεντσβάρος και έπειτα είναι κάτι ασύλληπτο. Ο Μεντιλίμπαρ ήταν ένας πραγματικός χαμαιλέοντας, προσαρμόζοντας τον Ολυμπιακός και τους παίκτες του τέλεια σε κάθε συνθήκη.

Απέναντι στην Φερεντσβάρος ήταν ακόμα… νέος στην ομάδα. Μάθαινε παίκτες και καταστάσεις. Πήγε το παιχνίδι με προσοχή, συντηρητικά, με μέθοδο. Με λογική… Φερνάντο Σάντος και «μισό- μηδέν» στο Καραϊσκάκη, με λογική Πεπ Γκουαρντιόλα στη ρεβάνς. Η μπάλα δική μου, δεν την ακουμπάτε, δεν απειλείται.

Με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ την… πάτησε. Κι εκείνος και η ομάδα του συνολικά. Στο Καραϊσκάκη. Αυτό το 1-4 δεν ήταν απλή υπόθεση να γυρίσει και να έρθει η πρόκριση. Η ρεβάνς ήθελε μια γερμανική λογική. Κάθε κατεβασιά να «μυρίζει» και γκολ. Προκειμένου να μπουν πολλά γκολ. Direct football, γρήγορη μετάβαση στην επίθεση και συνεχείς προσπάθειες για γκολ για να έρθουν τα πολλά. Και ήρθαν έξι…

Απέναντι στη Φενέρ έπαιξε με λογική Βαλβέρδε. Πίεση ψηλά μέχρι τελικής πτώσεως. Αυτή ήρθε νωρίτερα από το αναμενόμενο και το 3-0, έγινε 3-2. Ο Ολυμπιακός όμως έβγαλε ψυχή στη ρεβάνς, παίρνοντας την πρόκριση στην Πόλη μέσω της διαδικασίας των πέναλτι.

Ο Μεντιλίμπαρ το… τερμάτισε

Οι αναμετρήσεις με την Άστον Βίλα όμως ήταν ένα προπονητικό εργόχειρο. Στο πρώτο παιχνίδι, πάλι με την ισπανική λογική και το pressing ψηλά για να κλέβει μπάλες ο Ολυμπιακός και να απειλεί, πήρε το αποτέλεσμα που… έστρωσε κόκκινο (στην κυριολεξία) χαλί για τη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη.

Εκεί, παρότι σταθερά με το κοντομάνικο, ο Μεντιλίμπαρ έδειξε πως σκαμπάζει και από ιταλικό κατενάτσιο χωρίς να παίζει όμως καθολικό «ταμπούρι» ο Ολυμπιακός. Όταν υπήρχαν οι συνθήκες για να επιτεθεί, ανέβαζε παίκτες χωρίς φόβο. Ας μην ξεχνάμε πως το 1-0 γίνεται με overlap του Κίνι μέσα στη μεγάλη περιοχή.

Η αμυντική προσήλωση όμως ήταν τέτοια που η Άστον Βίλα ούτε που ένιωσε ποτέ πως μπορεί να πλησιάσει έστω στο να αγγίξει τη λαβή της πρόκρισης. Αυτή την κρατούσε ο Ολυμπιακός σταθερά σε όλο το παιχνίδι. Το πλάνο του Μεντιλίμπαρ είχε και ψυχολογικό πόλεμο. Ο Έμερι και οι παίκτες είχαν αποθαρρυνθεί από αυτά που έβλεπαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Το εγχειρίδιο αυτή της προπονητικής αλεπούς που έχει ο Ολυμπιακός στον πάγκο του μοιάζει να έχει πολλές σελίδες. Κεφάλαια γραμμένα για κάθε αντίπαλο, για κάθε κατάσταση. Και πως τα έχει φέρει έτσι η μοίρα που η ψυχοσύνθεση του Μεντιλίμπαρ ταιριάζει με αυτή του συλλόγου.

Μένει ακόμα ένα σχέδιο. Αυτό για τον τελικό κόντρα στη Φιορεντίνα. Τρομερό να αδημονείς για το τι θα σκαρφιστεί αυτός ο πανούργος τύπος που έχει ο Ολυμπιακός για προπονητή…

ΤΡΕΛΟ ΜΠΟΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ