Τα πέντε γκολ σε εννιά λεπτά που άλλαξαν την καριέρα του και έκανε τους πάντες να αναρωτιούνται αν είναι άνθρωπος
Όταν ο Λεβαντόφσκι σημείωσε πέντε γκολ σε μόλις εννιά λεπτά, δεν κατέρριψε απλώς ρεκόρ. Δημιούργησε έναν νέο μύθο στο ποδόσφαιρο.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2015, στο γήπεδο της Μπάγερν στο Μόναχο, επικρατούσε ησυχία. Η Βόλφσμπουργκ προηγούνταν 1-0 και τίποτα δεν προμήνυε τη θύελλα που ερχόταν. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα αποφάσισε να ρίξει στον αγώνα έναν ποδοσφαιριστή που έμοιαζε να κοιτάει αδιάφορα τον πάγκο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το όνομά του: Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι.
Στο 51ο λεπτό, με το νούμερο 9 στην πλάτη, κάνει ένα απλό κοντρόλ και σουτάρει. Το πρώτο γκολ. Κάποιοι στο γήπεδο δεν χειροκρότησαν καν. Δεν ήξεραν τι θα ακολουθούσε. Περνάνε μόλις δύο λεπτά και σκοράρει ξανά. Και μετά ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Πέντε γκολ σε διάστημα 8 λεπτών και 59 δευτερολέπτων. Ο χρόνος δεν φαινόταν να λειτουργεί με φυσιολογικό ρυθμό.
Οι κάμερες στράφηκαν στον Γκουαρδιόλα που είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό, κρατώντας το κεφάλι του. Ο πάγκος της Μπάγερν φώναζε σαν να είχε κατακτήσει το Champions League. Οι αμυντικοί της Βόλφσμπουργκ κοιτούσαν τον Λεβαντόφσκι σαν να έβλεπαν φάντασμα. Ποτέ ξανά στην ιστορία της Bundesliga, ούτε σε παιχνίδι video game, δεν είχε σημειωθεί τέτοιο καταιγιστικό ξέσπασμα.
Τα ρεκόρ κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα: το πιο γρήγορο χατ-τρικ, τα πιο γρήγορα τέσσερα γκολ, τα πιο γρήγορα πέντε γκολ, ο πρώτος που πέτυχε πέντε γκολ ως αλλαγή. Όλα σε ένα δεκάλεπτο. Οι θεατές δεν προλάβαιναν να καθίσουν και να σηκωθούν, κάθε γκολ ερχόταν σαν πυροβολισμός σε slow motion.
Εκείνη η βραδιά ήταν το σημείο καμπής. Ο Λεβαντόφσκι, που μέχρι τότε ήταν «ένας καλός σκόρερ», μεταμορφώθηκε σε φαινόμενο. Η Adidas κυκλοφόρησε παπούτσι με το όνομά του. Τα βίντεο του αγώνα ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια views σε λίγες ημέρες. Κάθε παιδί στην Πολωνία ήθελε να του μοιάσει. Οι αντίπαλοι τον κοίταζαν διαφορετικά από εκείνη τη μέρα και μετά.
Ο ίδιος παρέμεινε ψύχραιμος. Σαν να μην έγινε τίποτα. «Ήθελα απλώς να βοηθήσω την ομάδα», είπε στις κάμερες. Αλλά πίσω από την απλότητα της φράσης, υπήρχε κάτι σχεδόν μεταφυσικό. Εκείνο το βράδυ, δεν έπαιζε ένας άνθρωπος. Έπαιζε ένας μηχανισμός σκοραρίσματος με ακρίβεια ρολογιού και ταχύτητα που δεν είχε ξαναδεί το ποδόσφαιρο.
Το 5-1 της Μπάγερν έμεινε στην ιστορία, αλλά ήταν μόνο η αρχή. Τα επόμενα χρόνια, ο Λεβαντόφσκι σάρωσε σε Bundesliga, Champions League και La Liga. Μα όσο και να κέρδισε, όσο και να αναδείχθηκε καλύτερος στον κόσμο, όλοι γύριζαν πάντα σ’ εκείνη τη βραδιά και έλεγαν το ίδιο πράγμα: «Εκεί τον καταλάβαμε. Δεν ήταν ένας ακόμα φορ. Ήταν ο Λεβαντόφσκι.»