Στίβος: Νικόλας Πολυχρονίου, η επιστροφή!

Βαρύ το όνομα Πολυχρονίου στον Ελληνικό στίβο. Συνώνυμο της σφυροβολίας. Από τον πατέρα, τον θρυλικό Χρήστο Πολυχρονίου, στον γιο, τον Νικόλα.

Ο 22χρονος αθλητής πέρασε μια δύσκολη σεζόν αλλά δείχνει έτοιμος να τα αφήσει όλα πίσω.

Αγωνιζόμενος πλέον με το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια στις ΗΠΑ, μιλά στο Sportime για το παρόν και το μέλλον αλλά και τα όσα σημαντικά έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Από τους κορυφαίους νέους σε ηλικία Έλληνες αθλητές, θεωρείται σίγουρο πως θα απασχολήσει όλους τους φιλάθλους με τις επιδόσεις του στο μέλλον.

«Το 2025 πέρασα μια πολύ δύσκολη χρονιά λόγω ενός τραυματισμού στη μέση μου. Αυτός ο τραυματισμός με άφησε σχεδόν 2 μήνες εκτός προπονήσεων.

Το επόμενο μεγάλο εμπόδιο παρουσιάστηκε όταν αποφάσισα να πάρω μεταγραφή στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.

Όταν πήρα αυτή την απόφαση αναγκάστηκα να αποχωριστώ την ομάδα μου τον Μάρτιο του 2025. Έμεινα χωρίς μέρος να προπονηθώ και χωρίς προπονητή να με επιβλέπει. Αναγκάστηκα να κάνω προπόνηση σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο χωράφι με 2 σφύρες που δανείστηκα.

Έπρεπε να οδηγώ 35 λεπτά κάθε φορά που έπρεπε να κάνω προπόνηση. Πολλές φορές έφτανα στο χωράφι εκείνο και αντίκριζα νεαρούς να κάνουν motocross, αφήνοντάς μου μία επιλογή: να γυρίσω σπίτι χωρίς προπόνηση» τονίζει αρχικά ο Νικόλας Πολυχρονίου.

Και προσθέτει: «Μετά από πολύ κόπο και 3 μήνες με ελάχιστες προπονήσεις και αβεβαιότητα για το πώς θα καταλήξει η σεζόν, γύρισα στην Ελλάδα αφού τελείωσα το πτυχίο μου στην Ψυχολογία. Σωματικά ήμουν σε άθλια κατάσταση και δεν κατάφερα να αγωνιστώ σε μεγάλο επίπεδο αυτή τη σεζόν.

Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον νέο μου προπονητή και το περιβάλλον στη Βιρτζίνια. Όλοι προπονούμαστε πολύ σκληρά και το κλίμα είναι πολύ ευχάριστο σε σχέση με το παλιό μου πανεπιστήμιο».

– Το 2024 είχες πετύχει κάτι εξαιρετικά αξιοσημείωτο…

«Το 2024 έσπασα το φράγμα των 75 μέτρων για πρώτη φορά. Πήρα την 5η θέση στο κολεγιακό πρωτάθλημα ανάμεσα σε κάποιους από τους καλύτερους σφυροβόλους του κόσμου.

Έπαιξα κριτικό ρόλο για την ομάδα του USC σκοράροντας πολύ σημαντικούς πόντους στον τελικό των κολεγιακών αγώνων. Λαμβάνοντας την 3η θέση ως ομάδα, την καλύτερη θέση τα τελευταία 21 χρόνια».

-Ανάλογες επιτυχίες είχες και το 2023…

«Πήρα την 5η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Φινλανδία ως ο νεότερος αθλητής στον μεγάλο τελικό. Και την 5η θέση στο κολεγιακό πρωτάθλημα, επίσης ως ο νεαρότερος σφυροβόλος. Στον πιο ανταγωνιστικό τελικό NCAA όλων των εποχών.

-Πόσο σε έχει βοηθήσει η παρουσία σου στις ΗΠΑ;

«Το 2020 τελείωσα τη σεζόν ως ο νούμερο 1 σφυροβόλος στον κόσμο βάσει του world ranking με επίδοση στα 79.52μ. Επίδοση η οποία μου έδωσε πλήρη υποτροφία σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Στην Αμερική έμαθα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. Έμαθα να ξεπερνάω τα όριά μου. Έμαθα να συναναστρέφομαι καθημερινά με ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνικά στρώματα.

Έμαθα να είμαι πολύ πειθαρχημένος, συνδυάζοντας τον πρωταθλητισμό με τις σπουδές στον κλάδο της Ψυχολογίας. Έμαθα πόσο δύσκολο είναι να είσαι μέντορας για τους νεότερους αθλητές της ομάδας σου. Επίσης, μέσω των λαθών μου έμαθα πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις τον σεβασμό των γύρω σου· συγκεκριμένα όταν με διόρισαν ως team captain στο USC την τελευταία μου σεζόν εκεί».

-Ποιος είναι ο μεγάλος στόχος από εδώ και πέρα;

«Στόχος για το μέλλον είναι το Ολυμπιακό μετάλλιο το 2028. Στόχος της χρονιάς είναι να αγωνιστώ με τα χρώματα της εθνικής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και να σπάσω το φράγμα των 77 μέτρων.

Μετά την καριέρα μου ως σφυροβόλος, ευελπιστώ να βοηθήσω νεαρούς αθλητές να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο ως αθλητές».