Ο Επαμεινώνδας και ο ρόλος του στη συντριβή της Σπάρτης, τη λοξή φάλαγγα, την απελευθέρωση της Μεσσηνίας και τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής πραγματικότητας
Για εμάς σήμερα που έχουμε ένα ενιαίο παγκόσμιο σύστημα θα ήταν σχεδόν αδύνατο να το χρησιμοποιήσουμε.
Μπορεί σήμερα να μας μοιάζει για φτωχικό φαγητό, αλλά όταν κάθονταν όλοι μαζί γύρω από τη φωτιά, έμοιαζε σαν γιορτή.
Η πέτρα των 143 κιλών στην Ολυμπία είναι μια ζωντανή μαρτυρία για τη δύναμη των αρχαίων Ελλήνων και το κατόρθωμα του Βύβωνα.
Ο Ανδροσθένης ο Θάσιος, τριήραρχος και εξερευνητής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ταξίδεψε στις άγνωστες ακτές του Περσικού Κόλπου και έγραψε τον χαμένο «Παράπλου της Ινδικής Θαλάσσης», αφήνοντας παρακαταθήκη γνώσης για αιώνες.
Οι Μονόποδες, ή Σκιαπόδες, ήταν μυθικά πλάσματα με ένα πόδι που οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι ζούσαν στην Ινδία. Από τους αρχαίους συγγραφείς έως τα μεσαιωνικά βέστιαρια, ο μύθος τους σημάδεψε τη φαντασία για αιώνες.
Πριν υπάρξει αρχαιολογία, ένας Ιταλός κατέγραψε με το χέρι ναούς και επιγραφές στην Ελλάδα. Τον έλεγαν Κυριάκο.
Ο Γαλαξίας μας πήρε το όνομά του από το «γάλα» των αρχαίων Ελλήνων και έναν μύθο που γέννησε το Milky Way. Μάθε πώς ένα ελληνικό όνομα ταξίδεψε ως τα άκρα του Σύμπαντος.
Κουβαλούσε μοσχάρι στους ώμους του μέχρι να γίνει ταύρος. Νικούσε Ολυμπιάδα μετά την άλλη. Οδήγησε στρατό στη μάχη. Και πέθανε με τα χέρια του σφηνωμένα σε ένα δέντρο.
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν φοβούνταν μόνο τον θάνατο. Φοβούνταν τους νεκρούς που είχαν λόγο να επιστρέψουν.