Γαλλία 1998: Η ώρα των «τρικολόρ»

Εξήντα χρόνια μετά την πρώτη ανάληψη, η απούσα του 1994 Γαλλία έλαβε το χρίσμα για τη διεξαγωγή της διοργάνωσης του 1998.

Τότε εισήχθη το μέτρο του «χρυσού γκολ», σύμφωνα με το οποίο η ομάδα που θα σκόραρε στην παράταση, θα έπαιρνε αυτομάτως τη νίκη, ενώ χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα ηλεκτρονικά ταμπελάκια όπου ο 4ος διαιτητής υποδείκνυε τα λεπτά καθυστερήσεων στα δύο ημίχρονα.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός ήταν η παρουσία 174 χωρών στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, απόρροια της διάλυσης της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας.

Τρανταχτή απουσία από τα τελικά δεν υπήρξε, αν εξαιρεθεί εκείνη της Σουηδίας, η οποία στα γήπεδα των ΗΠΑ το 1994 είχε καταλάβει την 3η θέση.

Ο μοναδικός τρανταχτός αποκλεισμός της φάσης των ομίλων ήταν αυτός της Ισπανίας, σε μία εποχή πάντως που δεν θύμιζε σε τίποτα την ομαδάρα της τελευταίας δεκαετίας.

Πρόσωπα της διοργάνωσης ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν και ο Ρονάλντο, αλλά στον υπέρ πάντων αγώνα για το τρόπαιο μεταξύ Γαλλίας και Βραζιλίας, ο «Ζιζού» υπερίσχυσε κατά κράτος με δύο γκολ.

Ο νικητής

Η Γαλλία. Με τον Εμέ Ζακέ στον πάγκο και παίκτες όπως ο Ζιντάν, ο Ανρί, ο Ντεσάμπ, ο Πετί, ο Μπλαν, ο Ντεσαϊγί, ο Τιράμ και ο Μπαρτέζ, οι «τρικολόρ» έφτασαν στον μεγαλύτερο θρίαμβο της ιστορίας τους. Τερμάτισαν πρώτοι στον όμιλο με Νότια Αφρική, Σαουδική Αραβία και Δανία, τα χρειάστηκαν με την Παραγουάη (1-0 στην παράταση ο Μπλαν), λύγισαν την Ιταλία στα πέναλτι, ανέτρεψαν τα δεδομένα με την Κροατία (2-1) και θριάμβευσαν στον τελικό με τη Βραζιλία (3-0).

Ο τελικός

Η Βραζιλία των Ριβάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος, Λεονάρντο, Ντούνγκα, Μπεμπέτο, Καφού και, κυρίως, Ρονάλντο ξεπέρασε εύκολα ή δύσκολα όλα τα εμπόδια στον δρόμο για το back to back. Παρά το αφιλόξενο έδαφος, η «σελεσάο» ήταν το φαβορί στον τελικό του «Σταντ ντε Φρανς» με τη Γαλλία, αλλά το βράδυ της 12ης Ιουλίου 1998 ήταν εξαφανισμένη. Δύο κεφαλιές του Ζιντάν στο α’ ημίχρονο και ένα πλασέ του Πετί στις καθυστερήσεις χάρισαν στους «τρικολόρ» το τρόπαιο με το ξεγυρισμένο 3-0.

ΓΑΛΛΙΑ (Εμέ Ζακέ): Μπαρτέζ, Τιράμ, Ντεσαϊγί, Λεμπέφ, Λιζαραζού, Πετί, Ντεσάμπ, Καρεμπέ (57′ Μπογκοσιάν) , Ζιντάν, Τζορκαέφ (75′ Βιεϊρά), Γκιβάρς (66′ Ντουγκαρί).

ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Μάριο Ζαγκάλο): Ταφαρέλ, Καφού, Αλνταΐρ, Μπαϊάνο, Ρομπέρτο Κάρλος, Σαμπάιο (75′ Εντμούντο), Ντούνγκα, Λεονάρντο (46′ Ντενίλσον) , Ριβάλντο, Μπεμπέτο, Ρονάλντο.

Ο πρώτος σκόρερ

Ο Νταβόρ Σούκερ. Αιχμή του δόρατος στην κορυφαία Κροατία όλων των εποχών με 6 γκολ, ένα εκ των οποίων στο αξέχαστο 3-0 επί της Γερμανίας. Επιπλέον, χάρισε στην πατρίδα του την 3η θέση με το νικητήριο γκολ επί της Ολλανδίας στον μικρό τελικό, ενώ νωρίτερα είχε σημειώσει το μοναδικό τέρμα επί της Ρουμανίας και είχε δώσει το προβάδισμα στον ημιτελικό με τη Γαλλία.

Η έκπληξη

Η πορεία της Κροατίας. Παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε για πρώτη φορά ως νεοσύστατο κράτος σε μεγάλη διοργάνωση, η «Χρβάτσκα» νίκησε εύκολα την Τζαμάικα και την Ιαπωνία, προτού ηττηθεί στο ματς με την Αργεντινή. Έπειτα έκαμψε την αντίσταση της αξιόμαχης Ρουμανίας, επιβλήθηκε 3-0 της Γερμανίας, άγγιξε την υπέρβαση με τη Γαλλία, αλλά έπεσε θύμα του… Λιλιάν Τιράμ, ο οποίος ανέτρεψε τα δεδομένα με δύο γκολ. Πάντως, η 3η θέση έγινε πραγματικότητα χάρη στο 2-1 επί της Ολλανδίας.

Το γεγονός

Η επιληπτική κρίση του Ρονάλντο πριν από τον τελικό στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Ο άσος της Ίντερ έχανε συνεχώς τις αισθήσεις του για δύο ώρες, ωστόσο αποφάσισε να αγωνιστεί. Ο Ζαγκάλο είχε δώσει στη FIFA το όνομα του Εντμούντο για την αρχική ενδεκάδα, αλλά την τελευταία στιγμή έκανε την αλλαγή. Ο ίδιος ο Ρονάλντο έχει πει: «Είχα έναν τρομερό φόβο. Έχασα το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά κέρδισα ένα άλλο κύπελλο, αυτό της ζωής».

Η φωτογραφία

Το κοντράστ: Ο Ρονάλντο με σκυμμένο κεφάλι και στο βάθος ο περιχαρής Ζιντάν