SPECIALS

Για τον πατέρα του…

«Ο μπαμπάς έχει καρκίνο... Κόμπι... Δεν πρόκειται να φύγει. Και μία ημέρα, σύντομα, ο καρκίνος θα πάρει τον πατέρα σου μακριά από εμάς». Ο Κόμπι Γουάιτ... κουβαλάει τις δικές του σκοτεινές σκέψεις. Δεν τις κάνει πέρα. Πως θα μπορούσε άλλωστε;
Για τον πατέρα του…

«Ο μπαμπάς έχει καρκίνο… Κόμπι… Δεν πρόκειται να φύγει.

Και μία ημέρα, σύντομα, ο καρκίνος θα πάρει τον πατέρα σου μακριά από εμάς».

Ο Κόμπι Γουάιτ… κουβαλάει τις δικές του σκοτεινές σκέψεις. Δεν τις κάνει πέρα. Πως θα μπορούσε άλλωστε;

Τις κρατά σαν φυλαχτό. Λαμβάνει δύναμη. Και συνεχίζει. Για τον πατέρα του.

Τα ξημερώματα της Πέμπτης, ο Κόμπι Γουάιτ είχε φορέσει το καλύτερο κοστούμι του.

Και περίμενε. Δεν χρειάστηκε να περάσει αρκετή ώρα, προτού τον καλέσουν.

«Με την επιλογή Νο7, οι Σικάγο Μπουλς επιλέγουν τον Κόμπι Γουάιτ», είπε ο κομισάριος Άνταμ Σίλβερ κατά τη διάρκεια του Draft του NBA.

Και ο Γουάιτ χαμογέλασε. Κοίταξε ψηλά. Και ήταν σίγουρος πως δεν ήταν μόνος.

Ο προερχόμενος από το φημισμένο (και λόγω της παρουσίας του Μάικλ Τζόρνταν) Νορθ Καρολάινα είναι ακόμη μία από τις ιστορίες στον κόσμο του αθλητισμού που είναι ικανές να φέρουν δάκρυα στο άκουσμά τους.

Και όμως, αυτή είναι η ζωή. Γέλιο και κλάμα. Χαρά και λύπη.

Και ο 19χρονος αθλητής τα έχει ζήσει όλα αυτά, στο έπακρο, τα δύο τελευταία χρόνια.

Από τότε που… έχασε τον πατέρα του από καρκίνο στο συκώτι.

Από τότε που έλαβε τα σκληρά μαντάτα πως ο κοινός χρόνος με τον πατέρα του ολοένα και λιγόστευε.

Τότε ήταν που ούρλιαξε σε απόγνωση «Αυτό δεν είναι αλήθεια….».

Η αλλαγή ήταν απότομη. Για ένα παιδί 17 ετών γεμάτο όνειρα, το φευγιώ της πατρικής φιγούρας μοιάζει με μία «βουτιά» στην απόγνωση.

Ο Γουάιτ έκανε ό,τι έχουν και άλλοι στη θέση του. Κλείστηκε στον εαυτό του. Μιλούσε σπάνια. Και όταν το έκανε, ήταν ελάχιστα.

Ο χρόνος και το μπάσκετμπολ του ηρέμησαν την ψυχή. Βρήκε την… ειρήνη του. Βαθιά μέσα του.

Και συνέχισε.

Μία δερματοστοιξία στο κορμί του αναφέρει τρία γράμματα: FMF.

Στα αγγλικά, For My Father. Για τον πατέρα μου.

Λένε πως κάποιοι άνθρωποι θέλουν μία καθημερινή υπενθύμιση όσων απώλεσαν. Τους ξυπνάει και τους επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα.

Αυτό κάνει ο Κόμπι.

Κάθετι που δημοσιεύει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ολοκληρώνεται με το FMF.

«Θα μου έλεγε πόσο περήφανος είναι για εμένα. Και πόσο με αγαπάει. Και πως αυτό είναι μόνο η αρχή. Με περιμένουν μεγάλα πράγματα, αρκεί να μείνω στο σωστό μονοπάτι. Να συνεχίσω να είμαι ο εαυτός μου, να μείνω πιστός σε αυτό που είμαι και να μην ξεχάσω από που έρχομαι. Και να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά, όπως έκανα σε ολόκληρη τη ζωή μου».

bwin Το νόμιμο στοίχημα παίζεται εδώ!  21+

Αυτά ήταν όσα δήλωσε, λίγα λεπτά αφού τα φώτα έπεσαν πάνω του. Και τα φλας άστραψαν. Πόσο θα ήθελε να είχε στο πλευρό του τον πατέρα του.

Θαρρείς πως τον είχε. Τα λόγια του αυτό… μαρτυρούν. Οι πατρικές συμβουλές που αντηχούν στα αυτιά του. Και μάλλον θα το κάνουν για καιρό.

Πόσο τώρα που ο Γουάιτ θα πατήσει το παρκέ του NBA, φορώντας μία ιστορική φανέλα, όπως αυτή των έξι φορές πρωταθλητών των Σικάγο Μπουλς.

Στα χνάρια του Μάικλ Τζόρνταν. Από το Νορθ Καρολάινα στο Σικάγο.

Και από εκεί;

Μόνο ο Γουάιτ το γνωρίζει!

Λίγες ημέρες πριν από την τέλεση των Draft, ο πιτσιρικάς με την αξιοπρόσεκτη αφάνα έγραψε την εμπειρία του στο (εκπληκτικό από κάθε άποψη) «The Players Tribune».

Έγραψε για τον πατέρα του. Τον χαμό και τη διαχείριση. Την οργή και την απόγνωση.

«Δεν ήμουν νευριασμένος με τον καρκίνο ή τον μπαμπά μου. Γνωρίζοντας πως πρόκειται να τον χάσω τόσο σύντομα.

Ήμουν νευριασμένος με τον Θεό.

Το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ είναι πως είμαι ένας άνθρωπος με ισχυρή πίστη και τώρα «χάνω» τον πατέρα μου.

Όλα όσα ήξερα και πίστευα από μικρό παιδί, φαίνεται να διαλύονται με μιάς.

Σκεφτόμουν πως αν το ήθελε, ο Θεός θα το σταματούσε. Και μέσα στο κεφάλι μου τον άφηνα να ξέρει πόσο τσαντισμένος ήμουν…

Γιατί τον παίρνεις μακριά από εμένα;

Είμαι ένα παιδί 17 ετών..

Χρειάζομαι τον πατέρα μου!!!!

Ήμουν καθισμένος στο γρασίδι, έκλαιγα και ρωτούσα, ξανά και ξανά

Γιατί Θεέ μου; Γιατί;».

Aυτό ανέφερε σε ένα σημείο του κομματιού. Λίγες λέξεις, όλη η ουσία.

Ο αθλητής Κόμπι Γουάιτ

Το δείγμα στο κολέγιο ήταν ικανό να τον χαρακτηρίσει ικανό για το NBA. Βλέπετε, ο 19χρονος πόιντ γκαρντ (με ύψος 196 εκατοστών) ανήκει στη δημοφιλή κατηγορία των μπασκετμπολιστών «one and done»

Μία χρονιά στο NCAA και μετά με τα μεγάλα… παιδιά.

Μάλιστα, «υποχρέωσε» τον προπονητή του Ρόι Γουίλιαμς να διαφοροποιήσει την τακτική του. Βλέπετε, ο Γουίλιαμς (προπονητής στο Νορθ Καρολάινα για 17 σεζόν) θέλει να δουλεύει με τους… παλιούς. Καοι πρωτοετείς θα αρκούνται σε μικρό χρόνο συμμετοχής, μέχρι να… ψηθούν.

Ο Γουάιτ ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.

Ο Γουάιτ τελείωσε τη σεζόν με 16.3 πόντους ανά παιχνίδι. Την τέταρτη καλύτερη επίδοση στην ιστορία των «Ταρχιλς» από το 1992.

Χώρια το ρεκόρ εύστοχων τρίποντων, με 75.

Είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στη Λίγκα. Θα γίνει ένας παίκτης του NBA», ήταν η πρόβλεψη του Μάικ Σιζέφσκι, όταν ο Γουάιτ σημείωσε 21 πόντους απέναντι στην ομάδα του, του Ντιουκ.

Μία πρόβλεψη που μοιάζει με ευλογία. Αν και ο Κόμπι έχει βρει τον δρόμο του. Έχει τον καλύτερο οδηγό. Με τις πιο όμορφες συμβουλές. Και την πιο γλυκιά ανάμνηση.

Για τον μπαμπά του…

Μιχάλης Γκιουλένογλου

Μέλος της συντακτικής ομάδας του Sportime.GR.

Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Specials: Τι είχε πει ο Μαραντόνα για το γκολ – χέρι κόντρα στην Αγγλία…

Τι είχε πει ο Μαραντόνα για το γκολ – χέρι κόντρα στην Αγγλία…

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ποτέ δεν μάσαγε τα λόγια του. Μίλησε για την υπεράσπιση της πατρίδας του, την Ιταλία και… την ειρωνεία των Άγγλων.

Specials
Specials: Στέφανος Αλειφερόπουλος: Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο ψηλά θα έφτανε…

Στέφανος Αλειφερόπουλος: Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο ψηλά θα έφτανε…

Ο Στέφανος Αλειφερόπουλος δεν ήταν απλώς ένα ταλέντο. Ήταν το κάτι παραπάνω και δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο μακριά μπορούσε να φτάσει...

Specials
Ποδόσφαιρο: Ολυμπιακός: Η μέρα που ο Τζιοβάνι σόκαρε με την απόφασή του όλη την Ισπανία

Ολυμπιακός: Η μέρα που ο Τζιοβάνι σόκαρε με την απόφασή του όλη την Ισπανία

Σαν σήμερα, στις 8 Ιουλίου 1999, η μεταγραφή του Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα στον Ολυμπιακό γίνεται επίσημη και ταρακουνάει όλη την Ισπανία. Το εξώφυλλο της Mundo Deportivo τα λέει όλα.

Ποδόσφαιρο
Specials: Είχε εξηγήσει ο Ζιντάν γιατί με τον Κρόος δεν χρειαζόταν tiki-taka

Είχε εξηγήσει ο Ζιντάν γιατί με τον Κρόος δεν χρειαζόταν tiki-taka

Ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν χρειάστηκε ποτέ πολλές πάσες για να εξηγήσει γιατί ο Τόνι Κρόος ήταν το απόλυτο «κλειδί» στο παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης.

Specials
Specials: Ο Δανός που έσωσε την Τσέλσι – Το γκολ του ενός δισεκατομμυρίου! (vid)

Ο Δανός που έσωσε την Τσέλσι – Το γκολ του ενός δισεκατομμυρίου! (vid)

Την 11η Μαΐου 2003, ένα φαλτσαριστό σουτ από τον Γεσπερ Γκρόνκιερ έμελλε να αλλάξει για πάντα την ιστορία της Τσέλσι. Το γκολ που δεν έγραψε απλώς σκορ, αλλά ολόκληρο μέλλον.

Specials
Specials: Η μέρα που ο Κολίνα είδε τη ζωή και τον θάνατο στο ίδιο γήπεδο

Η μέρα που ο Κολίνα είδε τη ζωή και τον θάνατο στο ίδιο γήπεδο

Οι πανηγυρισμοί είχαν ξεκινήσει, ο πάγκος των Βαυαρών ετοιμαζόταν να μπει στο γήπεδο και οι οπαδοί ζούσαν το απόλυτο όνειρο. Τότε, ο Κολίνα είδε… τη ζωή να αντιστρέφεται.

Specials
World Football: Ντελ Πιέρο : «Η χαρά δεν με έκανε να ξεχάσω τον φίλο μου» – Η συγκινητική στιγμή μετά τον τελικό του Μουντιάλ

Ντελ Πιέρο : «Η χαρά δεν με έκανε να ξεχάσω τον φίλο μου» – Η συγκινητική στιγμή μετά τον τελικό του Μουντιάλ

Ανάμεσα στους πανηγυρισμούς του Μουντιάλ, ένας παγκόσμιος πρωταθλητής προτίμησε να παρηγορήσει τον φίλο του που μόλις είχε χάσει τα πάντα. Η ιστορία του Ζιντάν και του Ντε Πιέρο...

World Football
Specials: Η Μίλαν των παικταράδων, που δεν έφταναν ούτε τα φάουλ!

Η Μίλαν των παικταράδων, που δεν έφταναν ούτε τα φάουλ!

Ροναλντίνιο, Πίρλο, Μπέκαμ, Σέεντορφ… Ποιος θα βαρέσει τελικά το φάουλ; Ο Αντσελότι προσπαθούσε να επιβάλει… τάξη σε μια ομάδα γεμάτη θρύλους!

Specials
Specials: Ρουί Κόστα: Ο λόγος που γύρισε, δεν ήταν τα λεφτά

Ρουί Κόστα: Ο λόγος που γύρισε, δεν ήταν τα λεφτά

Ήταν ο παίκτης που θαύμασε όλη η Ιταλία και λάτρεψαν οι φίλοι της Μίλαν. Μα δεν ξέχασε ποτέ την υπόσχεση που είχε δώσει: να γυρίσει στην Μπενφίκα. Όχι για τα χρήματα. Για την καρδιά.

Specials