Ο αρχαίος Έλληνας που δεν ήθελε να βλέπει άνθρωπο και γι αυτό πέθανε από γάγγραινα επειδή δεν ήθελε να δει ούτε και τον ίδιο τον γιατρό του

Ο αρχαίος Έλληνας που λέγεται ότι πέθανε από γάγγραινα επειδή δεν ήθελε να δει γιατρό ήταν ο Τίμων ο Αθηναίος (β΄μισό 5ου αι. π.Χ.), ένας κυνικός ή σκεπτικιστής φιλόσοφος της ελληνιστικής περιόδου.

Ο Τιμόν ήταν γνωστός για τη μισανθρωπία του και την περιφρόνηση προς τους ανθρώπους, σε τέτοιο βαθμό που, σύμφωνα με κάποιες διηγήσεις, όταν αρρώστησε βαριά από γάγγραινα, αρνήθηκε να δεχτεί οποιαδήποτε ιατρική βοήθεια. Η απέχθειά του προς την κοινωνική συναναστροφή ήταν τόσο μεγάλη που, όπως λέγεται, προτίμησε να πεθάνει παρά να δει έναν γιατρό.

Τάφηκε κοντά στη θάλασσα, στον δρόμο από τον Πειραιά για το Σούνιο. Το κύμα έκανε τον τάφο του δυσπρόσιτο στους ανθρώπους και η επιτύμβια επιγραφή που αποδίδεται σ’ αυτόν, λέγεται πως είναι γραμμένη απ’ τον ίδιο: «Αφήνοντας μια άθλια ζωή, αναπαύομαι εδώ πέρα. Τ’ όνομά μου δεν πρόκειται να το μάθετε και να πάτε στο διάβολο (ες κόρακα)».

Ο Πλούταρχος αναφέρει, ότι ο Τίμων παρουσιάστηκε στην εκκλησία του δήμου κι αφού ανέβηκε στο βήμα, είπε στους κατάπληκτους Αθηναίους: «Άνδρες Αθηναίοι, γνωρίζετε ότι έχω ένα κτήμα στον Υμηττό κι ότι σ’ αυτό υπάρχει μια συκιά, απ’ την οποία πολλοί έως τώρα κρεμάστηκαν. Επειδή λοιπόν σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα κι αποφάσισα να την κόψω, θέλω να σας το ανακοινώσω, για να σπεύσουν να κρεμαστούν, όσοι από εσάς θέλουν».

Σύγχρονος του Περικλή, ο Τίμωνας στην αρχή ξόδευε αλογάριαστα για τους παρασίτους που τον περιτριγύριζαν, γιατί πίστευε στα λόγια τους και στη φιλία τους. Ύστερα φτώχυνε και κατήντησε να σκάβει ένα ξένο χωράφι κοντά στον Υμηττό, εγκαταλειμμένος άσπλαχνα από όλους τους πριν «φίλους» του. Όταν βρήκε αναπάντεχα θησαυρό, έγινε άλλος άνθρωπος· διακήρυξε επίσημα τη μισανθρωπία του και μίσησε με σκληρότητα ασύλληπτη τους πάντες και τα πάντα.