Τα αδέρφια που δεν χωρίστηκαν ούτε στον θάνατο: Η σπαρακτική ιστορία του Τζακ και του Τζιμ από το μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου
Μια απρόσμενη ανακάλυψη το 2006 σε ένα χωράφι του Βελγίου έφερε στο φως κάτι παραπάνω από τα οστά ενός στρατιώτη: ξύπνησε μια ιστορία αδελφικής αγάπης που άντεξε τον πόλεμο, τον χρόνο και τη λήθη.
Το 2006, σε ένα φαινομενικά αδιάφορο εργοτάξιο κοντά στο Polygon Wood στο Βέλγιο, εργάτες έσκαβαν για έργα οδοποιίας όταν εντόπισαν κάτι ανατριχιαστικό. Πέντε σκελετοί στρατιωτών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξεχασμένοι από τον χρόνο, βρέθηκαν θαμμένοι βαθιά στο έδαφος.
Ανάμεσά τους, ένας ξεχώριζε. Ήταν τυλιγμένος με φροντίδα, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Δεν ήταν απλώς θάνατος. Ήταν αγάπη. Χάρη σε αναλύσεις DNA, ταυτοποιήθηκε ως ο Τζακ Χάντερ, Αυστραλός από τη Νέα Νότια Ουαλία.
Η οικογένειά του αποκάλυψε κάτι συγκλονιστικό: στον πόλεμο πολεμούσε μαζί του και ο μικρότερος αδελφός του, Τζιμ. Ήταν ο ίδιος που τον είχε θάψει με τα χέρια του όταν σκοτώθηκε, μέσα στο χάος της μάχης. Το 1919, ο Τζιμ επέστρεψε για να τον τιμήσει ξανά. Όμως το σημείο χάθηκε… μέχρι το 2006.
Συγκλονισμένος από την ιστορία, ο αρχαιολόγος πολέμου Γιοχάν Βαντερβάλ ξεκίνησε το “Brothers-in-Arms Memorial Project”. Με φωτογραφίες της οικογένειας και τη βοήθεια ενός Αυστραλού καλλιτέχνη, δημιουργήθηκε ένα χάλκινο άγαλμα 800 κιλών: ο Τζιμ κρατά τον Τζακ, όπως τότε. Ένα αιώνιο αντίο, παγωμένο στον χρόνο.
Το άγαλμα στήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022, 105 χρόνια μετά τη Μάχη του Polygon Wood, δίπλα στην ταβέρνα-μουσείο του Γιοχάν. Εκεί φιλοξενούνται προσωπικά αντικείμενα των δύο αδελφών, μεταξύ των οποίων δύο χάλκινα δαχτυλίδια φτιαγμένα από κάλυκες πολέμου, ενωμένα για πάντα.
Αυτό το μνημείο δεν είναι μόνο ιστορία. Είναι ανθρώπινη μνήμη. Είναι το πνεύμα ANZAC, το δέσιμο αίματος, το βουβό «σε αγαπώ» που αντέχει και μετά το τέλος.
ΒΟΜΒΑ! ΗΡΘΕ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΔΩΡΑ*!