Από σήμερα δεν θα λέμε βλαξ, θα λέμε Πολάκης

Πολάκης: Είσαι γιατρός. Επιστήμονας. Πολιτεύεσαι. Εκπροσωπείς κόσμο. Ομοεθνείς, συντοπίτες, ακόμα ακόμα και συντρόφους. Είσαι Κρητικός.

Κοινώς μιλάς σταράτα μεν, αλλά πάντα με λεβεντιά. Όχι με λαϊκισμό, όχι φθηνά, μήτε πρόχειρα.

Ο Παύλος Πολάκης όμως αποτελεί μια ειδική κατηγορία. Δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Δεν συμμερίζεται ηθικούς κανόνες, δεν συναισθάνεται, δεν «νιώθει».

Οι τόνοι δεν μπορούν να σηκώνονται, έτσι, για ψύλλου πήδημα. Ειδικά όταν οι στιγμές είναι δύσκολες. Όταν γενικώς είμαστε σε ώρες που απαιτείται ψυχραιμία. Το μίνιμουμ που πρέπει να έχουν οι κουβέντες είναι αυτοσυγκράτηση.

Ο τέως αναπληρωτής Υπουργός Υγείας από το βήμα της Βουλής χρησιμοποίησε χαρακτηρισμούς όπως «Σκοταδισμός», «χριστανοταλιμπάν της ακροδεξιάς», «πλούσιους» σε μια προσπάθεια να αποδώσει ευθύνες στο πως ήρθε ο κορονοϊός στην Ελλλάδα.

Δηλαδή ακόμα και τώρα, που ο κόσμος έχει θορυβηθεί για να μην πούμε πανικοβληθεί, ο Παύλος Πολάκης προσπαθεί να αποδώσει ευθύνες, να σπείρε διχόνοια, να χωρίσει στα δύο.

Έλα Χριστέ και Παναγία! Με υπάρχει πιο αναχρονιστικό σχόλιο από αυτό; Πιο σκοταδιστικό αφήγημα; Μιλάμε για ρητορική κομμουνισμού… 1950 και μην λέμε και λίγα!

Μέχρι τώρα, γνωρίζαμε πως ο κορονοϊός αποτελεί απειλή για τις ευπαθείς ομάδες. Ακόμα μεγαλύτερη βέβαια ο πανικός του κόσμου. Φανταστείτε σε όλα αυτά να προστίθενται απόψεις διχασμού από πρόσωπα που έχουν δημόσιο λόγο.

Πολλώ δε από ανθρώπους που υπηρέτησαν και υπηρετούν την τομέα της δημόσιας Υγείας. Είπαμε όμως. Ο Παύλος Πολάκης αποτελεί μια ειδική κατηγορία. Δεν καταλαβαίνει από τέτοια.

Δεν συμμερίζεται ηθικούς κανόνες, δεν συναισθάνεται, δεν «νιώθει». Γι’ αυτό κι εμείς από σήμερα δεν θα λέμε βλαξ, θα λέμε Πολάκης.