Σχεδόν 400 βανδαλισμοί ναών το 2020: Η Ορθοδοξία λεηλατείται εκ των έσω και κανένας δεν κάνει κάτι γι’ αυτό!

Βανδαλισμοί εκκλησιών: Ένα αθέατο και σιωπηλό πογκρόμ εξελίσσεται στην Ελληνική επικράτεια, με τους ιερούς ναούς της Ορθοδοξίας να βρίσκονται στο στόχαστρο βάνδαλων και κακοποιών στοιχείων, ενώ το κράτος αντιμετωπίζει αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο με πλήρη αδιαφορία.

Σε έκθεση που εξέδωσε η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τίτλο: «Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα», για το 2020 κατεγράφησαν 404 περιστατικά επιθέσεων σε βάρος θρησκευτικών χώρων, εκ των οποίων τα 385 αφορούσαν χριστιανικούς χώρους και συγκεκριμένα 374 αφορούσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Στα περιστατικά συμπεριλαμβάνονται ιεροσυλίες, νεκροσυλίες, κλοπές, διαρρήξεις, βανδαλισμοί, τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών και άλλου είδους βεβηλώσεις. Και μόνο τον Ιανουάριο του 2020, οι περιπτώσεις ιεροσυλιών ανήλθαν στις 43! Άλλα και το 2019, ο αριθμός των βεβηλώσεων ήταν τρομακτικός. Σύμφωνα με την έκθεση κατεγράφησαν 504(!) περιστατικά εκείνη τη χρονιά, και χαρακτηριστικά μόνο τον Δεκέμβριο του 2019 σημειώθηκαν 53 περιστατικά.

Ασφαλώς δεν θα πρέπει να μας ξεγελά η πρόσκαιρη πτώση του αριθμού των περιστατικών που εντοπίζεται από το 2019 (504) στο 2020 (385), αφού δεν οφείλεται σε κάποια… επιτυχία των Αρχών, άλλα στο ότι το 2020 η χώρα βρισκόταν σε καθεστώς lockdown για πολλούς μήνες! Και παρά το γεγονός ότι η χώρα είχε κατεβάσει… ρολά και υπήρξαν εκτεταμένοι περιορισμοί μετακινήσεων, οι βεβηλώσεις έφτασαν και πάλι σε τεράστιο αριθμό.

Και το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως αυτά τα νούμερα αποτελούν μια τμηματική αποτύπωση της πραγματικής διάστασης του φαινομένου, ένα δείγμα δηλαδή, αφού η έκθεση καταγράφει μόνο τα περιστατικά που γνωστοποιήθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες και στα πλαίσια του δικτύου καταγραφής.

Οπωσδήποτε όμως, η αξιολόγηση αυτών των στοιχείων φανερώνει μια κλιμακούμενη «επιδημία» βανδαλισμών κατά της Ορθοδοξίας, η οποία έχει ενταθεί την τελευταία πενταετία. Διάφοροι φανατικοί «κύκλοι» ορμώμενοι είτε από ιδεολογικά, είτε από θρησκευτικά κριτήρια, ξεσπούν την αντιχριστιανική μανία τους σε παρεκκλήσια, άλλα και σε κεντρικούς ναούς των αστικών κέντρων.

Ρατσιστικό πογκρόμ, κι όμως κανένας δεν ασχολείται

Τα αίσχη που έκαναν οι μανιασμένοι Τούρκοι στις εκκλησιές του μικρασιατικού Ελληνισμού και στη κατεχόμενη Κύπρο ή οι άθεοι μαρξιστές κατά τον ανηλεή διωγμό της Ρωσικής εκκλησίας, σήμερα αποτελούν ένα θλιβερό κομμάτι της καθημερινότητας των Ελλήνων. Η Ορθοδοξία λεηλατείται εκ των έσω και κανένας δεν κάνει κάτι γι’ αυτό. Πότε με σπρέι και εμετικά συνθήματα, πότε με καταστροφές εικόνων και ιερών αντικειμένων, πότε σπάζοντας προσκυνητάρια, αναλόγια και τέμπλα, πότε με βεβηλώσεις – ακόμα- και της Αγίας Τράπεζας.

Ένα ανίερο μίσος εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα και σπέρνει την καταστροφή. Πίσω από αυτές τις βεβηλώσεις κρύβονται ενέργειες φανατικών μουσουλμάνων που ενοχλούνται από την παρουσία εκκλησιών στην χώρα που τους φιλοξενεί, και «εργάζονται» σκληρά για τον εξισλαμισμό της χώρας. Πάντως όχι πιο σκληρά και από το Νότη Μηταράκη, που – υπό όρους σκλαβοπάζαρου – συμφώνησε να εισάγει εκατοντάδες χιλιάδες «εποχικούς» εποίκους από το Πακιστάν και τo Μπαγκλαντές.

Άλλες φορές, για τους βανδαλισμούς ευθύνονται διάφορες «ακτιβιστικές» οργανώσεις που διακηρύσσουν έναν «δικαιωματιστικό» – new age – αχταρμά . Μέσα στη παραζάλη που τους δημιουργεί η εσωτερική ανάγκη να προστατέψουν τα πάθη τους, χτυπούν λυσσασμένα τη μόνη πίστη που διδάσκει τον τρόπο (και τον λόγο) να εξαλείφεις τα πάθη. Σαν φανατισμένοι σκοταδιστές νομίζουν πως εξυπηρετούν την «πρόοδο» με το να ακολουθούν μεσαιωνικές πρακτικές. «Μάχονται» για δικαιώματα, σκοτώνοντας το δικαίωμα του συνανθρώπου τους να λατρεύει τον Θεό που πιστεύει. Μεγαλείο διαστροφής.

Ασφαλώς αυτές οι δυο κατηγορίες καταστροφέων δεν λειτουργούν ανεξάρτητα, άλλα σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει ιδεολογική (και ακτιβιστική) συνέργεια, ή αλλιώς «το μίσος μας ενώνει». Αν προσθέσουμε και τους σατανιστές (οι οποίοι κάποιες φορές εμπλέκονται και σε ακτιβιστικές ομάδες) που για τους δικούς τους βδελυρούς σκοπούς αρέσκονται να βεβηλώνουν ή ακόμα και να ανατινάζουν ιερούς ναούς, έχουμε μια εικόνα των – κυρίως – υπεύθυνων για αυτές τις ειδεχθείς πράξεις.

Εκτός από τις περιπτώσεις κλοπών που δεν είναι η πλειοψηφία, μιλάμε για εγκλήματα ολοφάνερης ρατσιστικής χροιάς, που υπάγονται στον αντιρατσιστικό νόμο, κι όμως το αρμόδιο υπουργείο αγοράζει αγρούς και πεδιάδες αδιαφορίας, ενόσω η Ορθοδοξία δέχεται κανονικό πόλεμο.

Στα πλαίσια της προώθησης του πολυπολιτισμού και του αχαλίνωτου δικαιωματισμού, η «γραμμή» που έχει επικρατήσει είναι να υποβαθμίζονται αυτές οι επιθέσεις. Το βλέπουμε άλλωστε και στα συστημικά ΜΜΕ, που αδιαφορούν πλήρως για το φαινόμενο ή βάζουν κάποια ξεκάρφωτη είδηση βανδαλισμού, αραιά και που.

Αν το ίδιο φαινόμενο συνέβαινε στους ιερούς χώρους κάποιας άλλης θρησκείας, τότε σίγουρα θα είχε ξεσπάσει πολιτική και δημοσιογραφική θύελλα. Άλλα το ότι οι ναοί της Ορθοδοξίας καταστρέφονται εδώ και 5 χρόνια όλο και πιο λυσσωδώς, δεν απασχολεί κανέναν. Σημείο των καιρών και αυτό, για τη διεστραμμένη εποχή που ζούμε.