Ελλείψεις σε φάρμακα: Εξασφάλισαν εμβόλια για «τρεις Ελλάδες» και δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ένα κουτί Depon

Ελλείψεις σε φάρμακα: Φαίνεται πως δεν ήταν αρκετό το ότι η κυβέρνηση σαλαμοποίησε το αγαθό της υγείας και την έκανε εμπορεύσιμο προϊόν για όσους μπορούν να πληρώνουν, αφήνοντας μερικά «αποφάγια» κρατικής πρόνοιας για όσους δεν μπορούν, τώρα προχωρά το καταστροφικό έργο στο επόμενο επίπεδο. Το μόνο που είχε απομείνει όρθιο σε αυτό το ρημαδιασμένο τοπίο της υγείας ήταν το φθηνό και προσβάσιμο φάρμακο. Κι όμως, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες για να αμφισβητηθεί και αυτό.

Η δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη βρίσκεται υπό κατάρρευση με τις δομές υγείας να παρουσιάζουν τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού και υποδομών. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη είναι από δυσλειτουργική έως ανύπαρκτη. Και τώρα η πρωταρχική γραμμή άμυνας κάθε πολίτη που είναι η λήψη βασικών φαρμάκων στο σπίτι, γίνεται βορά στον βωμό της αισχροκέρδειας.

Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα ενημέρωσε τον λαό πως τα λεγόμενα φθηνά φάρμακα, με τις υπάρχουσες τιμές «δεν αξίζει ο κόπος να παραχθούν» (!), σαν να μιλάει ως εκπρόσωπος των φαρμακοβιομηχανιών που προετοιμάζει το έδαφος για να τους δοθεί «πριμ» κατευθείαν από την τσέπη των φτωχοποιημένων Ελλήνων.

Όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης συμπεριφέρεται σαν εκπρόσωπος των σούπερ μάρκετ, έτσι και η Μίνα Γκάγκα μιλά εκ μέρους των φαρμακοβιομηχάνων, ο Σταϊκούρας μιλά εκ μέρους των τραπεζών, ο Κώστας Σκρέκας εκπροσωπεί τους παρόχους ενέργειας κ.ο.κ. Τουλάχιστον οι άνθρωποι δεν κρύβονται. Το λένε ξεκάθαρα. Οι καημένοι οι φαρμακοβιομήχανοι «δεν βγαίνουν». Αν θέλετε να διατηρήσετε την υγεία σας έστω και στοιχειωδώς, τότε «ξηλωθείτε».

Υπερδύναμη στα εμβόλια – τριτοκοσμικοί στα φάρμακα

Ας αναλογιστούμε μόνο πως η κυβέρνηση στα πλαίσια της πανδημίας είχε εξασφαλίσει 167 κλιμάκια του ΕΟΔΥ για δωρεάν rapid test σε όλη την Ελλάδα. Ετοίμασε 1.018 εμβολιαστικά κέντρα σε λίγους μήνες με δυνατότητες να εξυπηρετούν έως και 2 εκατ. πολίτες ανά μήνα και παρήγγειλε στοκ εμβολίων που επαρκούσε για 3 χρόνια (μέχρι να εμφανιστούν οι μεταλλάξεις που τίναξαν στον αέρα την αποτελεσματικότητα τους). Ακόμα, η κυβέρνηση έκανε και δωρεές περισσευούμενων εμβολίων στη Ρουάντα, στην Τυνησία, στην Αλβανία, στα Σκόπια, στην Λιβύη, την Ιορδανία και την Κένυα με συνολικά 1,3 εκατ. δόσεις να χρησιμοποιούνται ως μέσο «ανθρωπιστικής» διπλωματίας.

Τόση οργάνωση σε ένα υγειονομικό θέμα και τέτοια υπερεπάρκεια σκευασμάτων δεν έχουν υπάρξει ούτε στα πιο τρελά όνειρα του Έλληνα πολίτη τις τελευταίες δεκαετίες. Η ίδια κυβέρνηση που πραγματοποίησε όλα αυτά τα «επιτεύγματα», δεν δύναται σήμερα να εξασφαλίσει στον πολίτη ούτε ένα κουτί Depon ή μια απλή αντιβίωση. Γιατί πολύ απλά οι φαρμακοβιομηχανίες είναι εκείνες που ορίζουν για ποια σκευάσματα θα ανοίξει η «κάνουλα» και για ποια θα κλείσει, και η κυβέρνηση ακολουθεί το marketing της αφθονίας ή της «κρίσης» ως τελευταίος τροχός της αμάξης.

Από τις αρχές του 2022 κάποιοι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι προειδοποιούσαν πως η αγορά οδηγείται σε «στέγνωμα» των αποθεμάτων φαρμάκων, λόγω του ότι οργίαζε η κερδοσκοπία με τις παράλληλες εξαγωγές. Τον Σεπτέμβριο του 2022 τα δημοσιεύματα για ελλείψεις και οι εκκλήσεις των φαρμακοποιών άρχισαν να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας. Κι όμως ουδείς ασχολήθηκε και ουδείς ανέκοψε την πορεία προς το πρωτοφανές άδειασμα των ελληνικών φαρμακείων που παρατηρείται σήμερα. Μια έλλειψη φαρμάκων που έχει λάβει διεθνείς διαστάσεις και οδηγεί στην πιθανότητα για ένα παγκόσμιο «κραχ» φαρμάκων. Και όπως γίνεται σε κάθε τεχνητή κρίση που λαμβάνει παγκόσμιες διαστάσεις, κάποιοι καραδοκούν για να την εργαλειοποιήσουν και να κερδίσουν ό, τι μπορούν.

Συνταγογράφηση και ψηφιακό φακέλωμα

Ήδη έχει ξεκινήσει συζήτηση ανάμεσα σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες εξετάζουν το ενδεχόμενο να «σκληρύνουν» τη συνταγογράφηση φαρμάκων – μέχρι και στο σημείο να απαιτείται συνταγή γιατρού ακόμα και για ένα απλό παυσίπονο, ένα Depon.

Αυτό σημαίνει πως ο «παντεπόπτης οφθαλμός» θα μπορεί πλέον να γνωρίζει και την παραμικρή προμήθεια φαρμάκου του κάθε πολίτη, αποκτώντας απόλυτη πρόσβαση στο φαρμακείο του σπιτιού και λαμβάνοντας μια καλή εικόνα για την τρέχουσα κατάσταση υγείας του καθένα. Έτσι θα μπορούν πλέον να υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις όχι μόνο για δηλωμένες παθήσεις, άλλα και για κάθε περιπέτεια της υγείας που ο καθένας για τον «χι» λόγο μπορεί ως σήμερα να κρατήσει στην σφαίρα της ιδιωτικότητας.

Επιπλέον, με τη συμπερίληψη όλων των φαρμάκων σε διαδικασία συνταγογράφησης δημιουργούνται οι τέλειες συνθήκες ώστε όλοι οι πολίτες να δεχθούν ευχαρίστως τον ψηφιακό φάκελο υγείας, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και κάθε ψηφιακή εφαρμογή υγείας του κράτους, αφού η ζήτηση για τα απλά φάρμακα (αναλγητικά, αντιπυρετικά, αντιφλεγμονώδη κ.λπ) είναι πάντοτε τεράστια, και η συντριπτική πλειοψηφία θα επιλέξει να αποφύγει την ταλαιπωρία μιας γραπτής εντολής γιατρού κάθε λίγο και λιγάκι.

Με λίγα λόγια, η έλλειψη βασικών φαρμάκων μπορεί να λειτουργήσει ως ιδανικό κίνητρο για ηθελημένο ψηφιακό «μάντρωμα» των λαών.

Το αν τελικά αυτή η κρίση έλλειψης φαρμάκων οδηγήσει στο να παρθεί απόφαση για συνταγογράφηση όλων των σκευασμάτων, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Η πρόθεση για να καθιερωθεί αυτό το μέτρο υπάρχει και δεν θα σταματήσει να υπάρχει έως ότου εφαρμοστεί. Και οι ορίζοντες που ανοίγονται στην «ελίτ» από την ροή της «χρυσής» πληροφορίας: «ποιο φάρμακο παίρνει ποιος», έχουν τρομακτικές διαστάσεις στον τομέα του ελέγχου. Επιπλέον, αυτή η πληροφορία είναι «χρυσορυχείο» για μια σειρά από ιδιωτικές υπηρεσίες που μπορούν να την εκμεταλλευτούν στο έπακρον.

Για άλλη μια φορά, αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα είναι οι ίδιοι που αρχίζουν να σκιαγραφούν και τις «λύσεις». Όμως μια διεισδυτική ματιά στα διδάγματα που μας άφησε η πανδημία, φανερώνει πως πρέπει να μας ανησυχούν περισσότερο οι «λύσεις» παρά τα ίδια τα προβλήματα…