Basket League : Σας βρίσκεται κανένα ΑΦΜ;

Το τελευταίο μαντάτο στην Basket League μετά την ηρωική δήλωση (μέσω Facebook) του προέδρου του Λαυρίου, Γιάννη Ψαρράκη, ανέφερε τα εξής: Το Λαύριο δεν πρόκειται να υποβιβαστεί. Θα αγοράσει το ΑΦΜ της Κύμης και θα συνεχίσει στην μεγάλη κατηγορία. Και κάπως έτσι το… μεγάλο μας τσίρκο, συνεχίζει τις παραστάσεις του.

Προσωπικά δεν έχω μείνει αμέτοχος σ’ αυτή την ιστορία. Τα έχω γράψει, τα έχω ξαναγράψει και θα συνεχίσω να το κάνω. Για το πως φτάσαμε ως εδώ μετά από τα χρυσά χρόνια και γιατί το μπάσκετ έχασε κάθε πλεονέκτημα που είχε. Για την κακή νοοτροπία να τσακωνόμαστε σαν δύο… κότες στο κοτέτσι και κανείς να μην ασχολείται μαζί μας. Ισως μόνο για να γελάσει… Και φυσικά για την απόλυτη μετάλλαξη των ομάδων και του πρωταθλήματος κατ’ επέκταση σε κάτι αμιγώς προσωποκεντρικό, μακριά από κάθε λογική που επικρατεί στον αθλητικό πολιτισμό.

Η Basket League έγινε το μεγάλο παζάρι

Παραπάνω ανέφερα για το… μεγάλο μας τσίρκο. Μπορεί να είναι και το μεγάλο μας παζάρι με όλες αυτές τις αστείες καταστάσεις που βιώνουμε. Για ένα πολύπαθο ΑΦΜ που το 2016 μετακόμισε από την Λιβαδειά στον Χολαργό και το 2019 θα ταξιδέψει στην Ρόδο. Ο Κολοσσός θα παίζει με το ΑΦΜ της Λιβαδειάς μέσω… Χολαργού. Οπως και το Λαύριο ετοιμάζεται να παραμείνει στην Basket League μέσω… Εύβοιας! Ο πρόεδρος του Λαυρίου έγραψε πολλά λόγια γεμάτα υπερηφάνεια αλλά για το μόνο που όφειλε να μας εξηγήσει (το ονοματεπώνυμο) προτίμησε να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Κι ας άφησε αιχμές για κάτι που αφορά στην Λίγκα ή στο μπάσκετ.

Ασφαλώς είναι η δεύτερη γκάφα που κάνει μετά τις μνημειώδεις δηλώσεις του, παραμονή εκλογών του ΕΣΑΚΕ, όταν μίλησε για πράγματα που δεν του άρεσαν… Το γιατί τα… υπέγραφε, ως Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου, θα έπρεπε να εξηγήσει αλλά και πάλι προτίμησε την δημιουργική ασάφεια.

Το κακό προηγούμενο

Τι γίνεται, λοιπόν, τώρα; Πολύ απλά, αν μια ομάδα υποβιβαστεί κι εφόσον έχει χρήματα, μπορεί να βρει κάποια κατακαημένη, που ο επενδυτής (…) δεν μπορεί να βάλει άλλα χρήματα και να αγοράσει το ΑΦΜ της. Ξεκάθαρες δουλειές. Και κάπως έτσι, που λέτε, δεν θα υποβιβαστούν φέτος δύο ομάδες που… έπεσαν βαθμολογικά (έστω κι αν ήταν άδικη για το Λαύριο η επιλογή του Παναθηναϊκού). Και θα πέσουν ο Ολυμπιακός με τον ανένδοτο αγώνα και η Κύμη μετά το μεγάλο διπλό με 20-0 στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού! Είναι τέτοια η κωμωδία που μπορεί κάλλιστα να γίνει σενάριο επιθεώρησης.

Να ψηφίσουν και να μπει τέλος

Αφού αρέσουν οι ψηφοφορίες στις ΚΑΕ, όπως φάνηκε στην περίπτωση του Λαυρίου, ας κάνουν ακόμα μία. Να αποφασίσουν, στην συνάντηση που θα έχουν σε λίγες ώρες οι εκπρόσωποί τους, να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία με την αγορά ΑΦΜ. Και ταυτόχρονα να προτείνουν ιδέες και λύσεις. Είχα αναφέρει παλαιότερα, την σύσταση μιας ομάδας εργασίας που θα προκηρύξει διαγωνισμό και θα μελετήσει στο τέλος του 2020 ή 2021 πιθανές υποψηφιότητες ώστε να πάμε πάλι από την αρχή. Να δοθούν κίνητρα σε ομάδες κι ανθρώπους ώστε να αρχίσουμε να χτίζουμε κάτι καλό.

Βέβαια εδώ υπάρχει ένα θεματάκι… Στην περίπτωση των wild cards αποφασίζει ουσιαστικά η ΕΟΚ (έχει τρεις ψήφους από τις πέντε). Ε ας προσπαθήσουν να τα βρουν… Κι αυτό μέσα στις δουλειές τους είναι.

Τα λεφτά στην Basket League

Μπορούμε όμως να προτείνουμε κάτι ακόμα. Αντί ο Κολοσσός και το Λαύριο να δίνουν τα χρήματα σε Χολαργό και Κύμη ώστε να πάρουν το ΑΦΜ, να τα καταθέτουν στο πρωτάθλημα. Και να μοιράζονται σε όλες τις ομάδες ή να τίθενται στη διάθεση του ΕΣΑΚΕ για άλλες επενδυτικές και προωθητικές προσπάθειες στην Basket League. Αυτό το σενάριο αγοραπωλησίας πρέπει να τελειώσει. Είναι κωμωδία, δεν τιμά ΚΑΝΕΝΑΝ απ’ εκείνους που μαζεύονται στον ΕΣΑΚΕ για Δ.Σ. Και σίγουρα προσβάλει βάναυσα το πρωτάθλημα και το μπάσκετ.

Που είναι οι ιδέες;

Οταν έγινε το… μπαμ με τον Ολυμπιακό και σ’ εκείνες τις αλήστου μνήμης συνεδριάσεις του ΕΣΑΚΕ, όλοι μίλησαν για ιδέες. Για προτάσεις. Για λύσεις. Φτάσαμε 18 Ιουλίου, προτάσεις δεν έχουμε δει. Λύσεις δεν φαίνεται να υπάρχουν. Ιδέες αγνοούνται. Είναι πραγματικά θεαματικό το ότι έχουν κάνει ΤΟΣΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ εδώ και 4-5 μήνες προκειμένου να αποφασίσουν το… ΤΙΠΟΤΑ!

Είναι να μη μας πιάνει μελαγχολία και απογοήτευση, όσους ζήσαμε το μπάσκετ και τον ΕΣΑΚΕ την δεκαετία του ’90, με τη σύγκριση των τότε παραγόντων με τους τωρινούς. Διότι πολύ φοβάμαι ότι εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα: Το μπάσκετ έπαψε να έχει, εκτός από χρήματα και παράγοντες. Διότι αν υπήρχε το δεύτερο, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένο πλάνο το πρώτο.