Επιτέλους, φάνηκε ελπίδα!

Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Ο Παναθηναϊκός νίκησε εκτός έδρας για πρώτη φορά μετά τις 2 Νοεμβρίου 2018, όταν είχε περάσει από την Ποντγκόριτσα με το 72-67 επί της Μπούντουτσνοστ. Ακολούθησαν 9 σερί ήττες μακριά από το ΟΑΚΑ και μάλιστα με ένα τρόπο τόσο απογοητευτικό που στερούσαν κάθε αισιόδοξη σκέψη στους φίλους τους.

Στα Κανάρια Νησιά ο Παναθηναϊκός δεν… σκότωσε κάποιο θηρίο, ούτε κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Εδειξε όμως κάποια στοιχεία που μπορούν να κάνουν τους φίλους του να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο στο μέλλον και παράλληλα έβγαλε χαρακτήρα που πιθανότατα θα χαρίσει αυτοπεποίθηση σε πολλούς παίκτες του.

Αν δεν υπήρχε και ο τραυματισμός του Μήτογλου από την αχαρακτήριστη κίνηση του Τιλί (που οι διαιτητές δεν έδωσαν καν φάουλ) τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Πάμε παρακάτω…

Γιατί φάνηκε ελπίδα; Πρωτ’ απ’ όλα από τα μαθηματικά. Ο Παναθηναϊκός πέτυχε δεύτερη σερί νίκη, ήταν και εκτός έδρας σε must win αγώνα και παρέμεινε σε απόσταση αναπνοής από την οχτάδα. Οσο βελτιώνεται και με βάση το πρόγραμμα που έχει, τα μαντάτα θα είναι καλύτερα.

Κατά δεύτερο λόγο επειδή ο Ρικ Πιτίνο πήρε λύσεις από πολλούς παίκτες. Κι όταν ο Παναθηναϊκός έχει κάτι παραπάνω από ένα- δύο πρωταγωνιστές τότε τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ήταν μακράν ο κορυφαίος του γηπέδου, με ρεκόρ καριέρας σε πόντους και αξιολόγηση, αλλά κυρίως με ΠΟΛΛΗ ενέργεια, ΜΕΓΑΛΗ θέληση και κιλά από ιδρώτα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Μαζί με τον σταθερότατο Ιωάννη Παπαπέτρου έδωσαν οντότητα στην “πράσινη” άμυνα…

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Ο Κιθ Λάνγκφορντ ήταν ο γνωστός, καλός σκόρερ που έδωσε τις επιθετικές λύσεις που περιμένει απ’ αυτόν όλη η ομάδα… Ομως το καλό είναι ότι ο Παναθηναϊκός ανέδειξε διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Από τον Θανάση στον Λάνγκφορντ κι απ’ εκεί στον Γιώργο Παπαγιάννη (επίσης ρεκόρ καριέρας σε πόντους- ριμπάουντ και αξιολόγηση)  πριν τον Κιλπάτρικ αλλά και τον Βουγιούκα. Ο μεν Κιλπάτρικ αποφάσισε να επιτεθεί σωστά και κάπως έτσι έδωσε λύσεις ενώ στο προηγούμενο διάστημα ήταν “χαμένος” (ειδικά στην άμυνα). Το 7λεπτο του Βουγιούκα ήταν ποιοτικότατο στην τελευταία περίοδο…

Ο δε Καλάθης σε μια βραδιά όχι τόσο… υψηλών πτήσεων τελείωσε τον αγώνα με 17 πόντους- 9 ασίστ και 5 ριμπάουντ. Αν γνωρίζετε πολλούς γκαρντ στην Ευρωλίγκα που ακόμα και στην νορμάλ βραδιά τους κάνουν τέτοια νούμερα να μας τους πείτε…

ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ

Ο Παναθηναϊκός απείλησε το… δικό του (από την σεζόν 2009-2010 κόντρα στην Ολντεμπουργκ) ρεκόρ ευστοχίας στα δίποντα στην Ευρωλίγκα και μπορεί να μην το έκανε αλλά δεν έχει σημασία: 18/24 στο πρώτο και 18/23 στο δεύτερο, σύνολο 36/47 και ποσοστό 76,5%… Η στοχευμένη του επίθεση, με τους 58 πόντους μέσα από το ζωγραφιστό είναι εμφανής.

Οταν στην επανάληψη η άμυνα βελτιώθηκε όλα έγιναν ευκολότερα. Και όταν τα λάθη στην τελευταία περίοδο εξαφανίστηκαν, τότε… εξαφανίστηκε και ο Παναθηναϊκός από τα μάτια των Ισπανών (επιμέρους σκορ 26-14 από το 30′ ως το 40′). Η Γκραν Κανάρια των 45 πόντων στο πρώτο μέρος έπεσε στους 35 στο δεύτερο. Αντίστοιχα τα 10/19 δίποντα και τα 6/16 τρίποντα έγιναν 10/22 και 2/18.

Ο δε Παναθηναϊκός με συντελεστή λαθών/ασίστ να είναι 12/9 στο πρώτο μέρος, το βελτίωσε σε 4/9 στο δεύτερο ημίχρονο  και ειδικά στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν 1/6. Κάπως έτσι δεν πόνεσαν από τα 17 επιθετικά ριμπάουντ των Ισπανών αλλά και τα πολλά λάθη τους γενικά (16, τα 12 στο πρώτο).

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ

Ο Παναθηναϊκός μετά από πολύ καιρό εμφάνισε ελπιδοφόρα σημάδια στο παρκέ, παρότι είχε σημαντικές απουσίες και μάλιστα η μία, του πιο φορμαρισμένου παίκτη του (ΝτεΣόν Τόμας) συνέβη την τελευταία στιγμή. Πλέον είναι υποχρεωμένος να κοιτάει μπροστά και να εξετάζει μία προς μία τις υποχρεώσεις του αρχής γενομένης από την επόμενη κόντρα στην Νταρουσάφακα στην Πόλη.

Κι εκεί, όπως και στα Κανάρια Νησιά, δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα πέρα από τη νίκη. Και όπου βγει…