Euroleague: Η ιδέα για Play In έχει λογική

Από την περίοδο 2016-2017 όταν κι εφαρμόστηκε στην Euroleague το σύστημα που ισχύει ως τώρα, όλοι συμφώνησαν ότι ήταν μια πολύ καλή ιδέα.

Γενικά η Euroleague  είναι μια διοργάνωση που εξελίσσεται. Από την περίοδο 2001-2002, όταν ενώθηκε και μετά, άλλαζε «δέρμα» συχνά για να αυξάνει το ενδιαφέρον. Κάπως έτσι από τη σεζόν 2004-2005 εισήγαγε τα πλέι οφ αντί να δίνεται πρόκριση απευθείας από τους Ομίλους του Top-16. Μετά από τρία χρόνια, οι σειρές των πλέι οφ από best of 3 έγιναν (ορθότατα) best of 5 ενώ την περίοδο 2012-2013 αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο οι αγώνες.

Πως είχε γίνει αυτό; Οι τέσσερις όμιλοι των τεσσάρων ομάδων έκαστος (άρα 6 αγώνες ανά γκρουπ) στο Top-16 έγιναν δύο όμιλοι των οχτώ ομάδων (άρα 14 αγώνες ανά γκρουπ). Και στη συνέχεια (σεζόν 2016-2017) φτάσαμε στο σύστημα που έχουμε ως τώρα.

Βεβαίως ακόμα συζητούνται κι άλλες πιθανότητες εξέλιξης. Είχα γράψει ότι μετά από τόσα χρόνια και παρά την αγάπη που έχουμε στο άκουσμα της λέξης «φάιναλ φορ» (είναι αυτό που καθιερώθηκε από το μπάσκετ άλλωστε) μια σειρά τελικών θα ήταν προτιμότερη ίσως. Και από την άποψη ότι πρόκειται για πιο δίκαιο σύστημα από το να παίζεις μια προσπάθεια μηνών σε έναν αγώνα, αλλά και από εμπορικής πλευράς: Περισσότεροι αγώνες, περισσότερα εισιτήρια, τηλεόραση, διαφημίσεις κτλ.

Πέραν τούτων και διακρίνοντας τις ανεπαίσθητες διαφορές στις τελευταίες θέσεις της οχτάδας (που οδηγεί στα πλέι οφ) με τις θέσεις (9 και 10) που βρίσκονται στις παρυφές αυτής, δημιουργείται ακόμα ένα σημαντικό ερώτημα: Μήπως πριν από κάθε πιθανή συζήτηση για σειρά τελικών αντί για φάιναλ φορ να βάζαμε την κουβέντα για τα Play In;

Πρόκειται για μια διαδικασία την οποία εφάρμοσε πρώτα το NBA και την οποία, όπως βλέπουμε εφαρμόζει και το BCL πλέον.

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται αρκετά δίκαιη μια τέτοια εξέλιξη αφού με εξαίρεση την περσινή «ιδιαίτερη» σεζόν (που σβήστηκαν οι αγώνες με τις ρωσικές ομάδες άρα μοιραία δημιουργήθηκε ανακατωσούρα και αλλοίωση στη βαθμολογία κατά ένα τρόπο) αλλά και την περίοδο 2017-2018 όταν ο 7^ος και ο 8^ος είχαν απόσταση τριών νικών από τον 9^ο και τον 10^ο, σε όλες τις άλλες σεζόν υπάρχουν ανεπαίσθητες διαφορές.

Αναφερόμαστε, φυσικά, στο διάστημα που έχει να κάνει με το σύστημα της Euroleague που εφαρμόζεται από την περίοδο 2016-2017 ως σήμερα. Προσέξτε:

Αυτή τη στιγμή ο 7^ος ο 8^ος ο 9^ος και ο 10^ος έχουν ακριβώς το ίδιο ρεκόρ: Δηλαδή 7-7.

Τη σεζόν 2019-2020 οι δύο τελευταίες ομάδες που μπήκαν στα πλέι οφ είχαν απόσταση μιας νίκης από τον ένατο και τον δέκατο (13-15 με 12-16 συγκεκριμένα).

Τη σεζόν 2018-2029 είχαμε ισοβαθμία έβδομου- όγδοου κι ένατου (έμεινε έξω ο Ολυμπιακός στο goal average) οι οποίοι είχαν απόσταση μιας νίκης από τον 10^ο

Τέλος την πρώτη σεζόν είχαμε τον έβδομο στο 17-13, τον όγδοο να ισοβαθμεί με τον ένατο στο 16-14 και δύο νίκες πίσω τον δέκατο (14-16).

Δε θα ήταν άσχημη ιδέα να υπάρχει διαδικασία Play In (με best of 3) στις ομάδες από το 7 ως το 10 για δύο θέσεις των πλέι οφ στην Euroleague. Ίσα – ίσα που θα έδινε και μεγαλύτερο κίνητρο σε όλες τις ομάδες αλλά και θα μεγάλωνε το ενδιαφέρον.