Καραμανλής: Η ευθύνη δεν τελειώνει στην παραίτηση

Το ότι μετά την τραγωδία στα Τέμπη παραιτήθηκε ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Κώστας Καραμανλής  δε σημαίνει ότι έκλεισε η υπόθεση.

«Είναι αυτό που νιώθω καθήκον μου» είπε ο Κώστας Καραμανλής, « να πράξω ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος».

Με όλο το σεβασμό στην απόφαση του κυρίου υπουργού, η παραίτησή του είναι απόλυτα φυσιολογική, έπρεπε να γίνει κι έγινε. Άρα σε καμία περίπτωση δεν είναι «ήρωας», αλλά από τη στιγμή που αποφάσισε να ακολουθήσει την πολιτική (προερχόμενος φυσικά από «τζάκι» του τόπου μας) κι απέτυχε να υπηρετήσει- ως οφείλει- τους πολίτες, φυσικά κι έπρεπε να παραιτηθεί!

Δεύτερον- πάλι με όλο το σεβασμό- η ευθύνη δεν τελειώνει με την παραίτηση (που ΕΠΡΕΠΕ να γίνει) αλλά με την απονομή Δικαιοσύνης. Κι από τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής έκανε λόγο για «διαχρονικά λάθη του πολιτικού συστήματος», θα πρέπει ως Έλληνας πολίτης να είναι έτοιμος να την αντιμετωπίσει.

Είπε ότι είναι λίγα χρόνια στην πολιτική. Συγκεκριμένα από το 2015. Δε ξέρω αν αναρωτήθηκε το λόγο για τον οποίο αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά. Ήθελε να προσφέρει; Ήθελε να γίνει άνθρωπος του λαού; Ακολούθησε τα χνάρια των προγόνων και συγγενών του λόγω της ιστορίας που έχει το όνομα «Καραμανλής» στην πολιτική ζωή του τόπου;

Και σε τελική ανάλυση το ότι ήταν λίγα χρόνια στην πολιτική δεν τον εμπόδισε φυσικά να αναλάβει υπουργείο το 2019 αντί να περιμένει λίγο και να μάθει από τους πιο έμπειρους. Από τη στιγμή που δέχθηκε να γίνει υπουργός δεν έχει καμία σημασία αν ήταν λίγα ή πολλά χρόνια στην πολιτική.

Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Ορθώς παραιτήθηκε ο Κώστας Καραμανλής. Αυτό έπρεπε να κάνει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όμως η «ευθύνη» που επικαλέστηκε δε σταματά στην παραίτησή του. Με λίγα λόγια, δεν «καθαρίζεις» σε μια τέτοια τραγωδία με μια παραίτηση έτσι απλά. Είναι χρέος δικό του αλλά και του Κράτους να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Κι αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους.

Τότε, κύριε πρωθυπουργέ, ίσως διαμορφωθούν οι συνθήκες που θα κάνουν τον κόσμο να πιστέψει ότι υπάρχουν ελπίδες να μη ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία.