Ολυμπιακός: Τόση άνεση ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν

Η κυριαρχία που απλώνει ο Ολυμπιακός επί του «αιωνίου αντιπάλου» ασφαλώς και δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.

Ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν είχε πετύχει 10 σερί νίκες ο Ολυμπιακός επί του Παναθηναϊκού ούτε και είχε συμβεί το αντίθετο. Είναι ξεκάθαρο δε ότι οι Πειραιώτες όχι απλώς έχουν πάρει τον «αέρα» για τα καλά από τον «αιώνιο αντίπαλο» αλλά παράλληλα πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι κάνουν ό,τι μπορούν για να ρίξουν ακόμα περισσότερο τη ψυχολογία του αντιπάλου.

Τα έχει αυτά η «τέχνη του πολέμου» και από τη στιγμή κατά την οποία οι «ερυθρόλευκοι» έχουν εξασφαλίσει το αγωνιστικό πλεονέκτημα και μάλιστα ξεκάθαρα, ασχολούνται με άλλα ζητήματα ώστε να σπείρουν «ζιζάνια» στον αντίπαλο, απολαμβάνοντας παράλληλα το δικό τους θρίαμβο.

Η υποδοχή στο ΣΕΦ μετά την άνετη νίκη επί του Παναθηναϊκού προφανώς και ήταν αναμενόμενη. Αλλά το ρυθμικό «μέχρι τέλους» που φώναξαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού παρέα με τον Γιώργο Αγγελόπουλο ήταν ένα σαφές μήνυμα προς ΟΑΚΑ μεριά.

https://streamable.com/c7xszk

Μη ξεχνάτε ότι ο Παναθηναϊκός έστησε επικοινωνιακό μηχανισμό πάνω από το «μέχρι τέλους» και τον εθελούσιο υποβιβασμό του Ολυμπιακού στην Α2 Κατηγορία θέλοντας να περάσει το μήνυμα ότι εξαιτίας των «πράσινων» έπεσαν κατηγορία οι Πειραιώτες. Και φυσικά αντίστοιχα ο Ολυμπιακός ερμήνευσε το «μέχρι τέλους» ως αποστροφή για το σύστημα.

Τη δική μου άποψη την έχω καταγράψει και βρίσκεται κάπου στη μέση: Ούτε τον Ολυμπιακό έριξε ο Παναθηναϊκός αλλά ούτε και ο Ολυμπιακός μπορεί να θεωρεί θρίαμβο τον εθελούσιο υποβιβασμό. Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Η ουσία είναι ότι οι Πειραιώτες προσπαθούν να «τσακίσουν» πλέον το παρελθόν, επιδιώκουν να «πληγώνουν» διαρκώς τον «αιώνιο αντίπαλο» και από τη στιγμή που διευκολύνονται αγωνιστικά δεν παραλείπουν να θριαμβεύουν κι επικοινωνιακά.

Και είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός πέρασε από το ΟΑΚΑ για τη δέκατη νίκη επί του Παναθηναϊκού τόσο άνετα όσο κανείς δεν περίμενε.

Για την ακρίβεια, υποψιάζομαι ότι ούτε οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι» δεν περίμεναν να είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Πέτυχαν «αέρα» 26 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο με 10/11 δίποντα (!) και 8 ασίστ, είχαν 53 στο ημίχρονο με 19/23 δίποντα (κοντά στο 83%) και 16 ασίστ για μόλις 4 λάθη.

Ο Φαλ και ο Γουόκαπ έκαναν όλη τη δουλειά στην πρώτη περίοδο έχοντας συνολικά 15 πόντους (από τους 26) και 7 ασίστ (από τις 8). Στο δεύτερο δεκάλεπτο και οι δύο βρέθηκαν στον πάγκο αλλά το rotation του Ολυμπιακού δούλεψε ιδανικά, αφού πολύ απλά έκαναν τα αυτονόητα απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν υπήρχε!

Ο Ολυμπιακός χωρίς τον παίκτη που προηγείται σε πέντε στατιστικές κατηγορίες (πόντους, ριμπάουντ, χρόνο, εύστοχα τρίποντα και αξιολόγηση) και υποψήφιο MVP της σεζόν, Σάσα Βεζένκοφ έφτασε ακόμα και στο +31 και χρειάστηκε να χαλαρώσει αλλά και να βάλει σουτ μόνο χάρη στο πείσμα και την προσωπικότητά του (και όχι μέσα από μπασκετική λογική) ο Μπέικον για να περιοριστεί η διαφορά.

Σκέφτομαι ότι αν ο Ολυμπιακός ήθελε να ταπεινώσει ακόμα περισσότερο τον «αιώνιο αντίπαλο», είχε το χώρο και το χρόνο να το κάνει. Αλλά είναι προφανές ότι του αρκούσε μια νίκη με μεγάλη διαφορά που είχε ήδη εξασφαλιστεί και όχι να «κυνηγήσει» κάποια ρεκόρ. Ήδη το 10-0 αποτελεί ανεπανάληπτη επίδοση.

Όπως επίσης καταλήγω στο ότι ο πρόσφατος αγώνας στο ΣΕΦ για την Basket League περισσότερο έριξε στάχτη στα μάτια των περισσότερων από εμάς.

Σημασία έχει, όμως και ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησαν οι «ερυθρόλευκοι» ελλείψει του Βεζένκοφ. Με έξι παίκτες να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων (αν και ο Πίτερς που κάλυψε τον Βούλγαρο είχε 0 πόντους και 0/6 σουτ σε περίπου 26 λεπτά), με άριστη κυκλοφορία, με ταχύτητα στη σκέψη κι αυτοματισμούς. Διέγνωσε άμεσα κάθε κατάσταση στην άμυνα του Παναθηναϊκού και «τιμώρησε» τον αντίπαλο.

Ο Ολυμπιακός έχει τον κορμό του (ανακοινώθηκε και η επέκταση της παραμονής του Ταρίκ Μπλακ ως το τέλος της σεζόν), έχει χτιστεί με σωστή σκέψη κι επάνω σε αυτά θα πορεύεται.