Παναθηναϊκός: Να μείνει μαχητής, να βρει όμως κι άλλες λύσεις

Είχε μαχητικό πνεύμα ο Παναθηναϊκός όπως είχε και την ευκαιρία να κάνει υπέρβαση και να επιστρέψει με πολύ καλά αποτελέσματα από την Ισπανία.

Προσοχή: Κάνω λόγο για «αποτελέσματα» που θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός και όχι για ένα «αποτέλεσμα»! Βάζω μέσα και τον αγώνα με την Βαλένθια για τον οποίο είχα γράψει ότι όπως είναι δομημένο το ρόστερ, οι «πράσινοι» θα πάνε εκεί που μπορεί να τους πάει ο Ντουέιν Μπέικον.

Προσέξτε: Στους δύο αγώνες που χάθηκαν με πολύ μικρή συνολική διαφορά στο «tour» στην Ισπανία, ο Μπέικον είχε 41 πόντους με 12/28 δίποντα και 1/15 τρίποντα έχοντας πετύχει την πλειοψηφία των πόντων του στην τελευταία περίοδο (ή στο δεύτερο ημίχρονο αν προτιμάτε). Είναι πολλές οι προσπάθειες, δεν είναι υψηλά τα ποσοστά ευστοχίας (ιδιαίτερα στο τρίποντο είναι ακριβώς το αντίθετο) αλλά όλοι αναρωτιόμαστε το εξής: Αν δεν είχε κι αυτά ο Αμερικανός, θα είχε μπει ο Παναθηναϊκός στη διεκδίκηση των αγώνων;

Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό «ΟΧΙ». Ο Μπέικον όπως ξαναγράψαμε είναι τεράστιος παίκτης και οι «πράσινοι» θα πρέπει να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το ταλέντο, την προσωπικότητα και την «τρέλα» του! Είναι ο παίκτης που «ταράζει τα νερά» κι ανεβάζει όλη την ομάδα. Με την υποσημείωση ότι πρέπει να βρεθούν κι άλλες σταθερές στην επίθεση από το να παίζει- ΔΙΑΡΚΩΣ- ένας εναντίον πέντε ο Αμερικανός.

Για παράδειγμα στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα ο Μπέικον βρήκε συμπαράσταση από την τρομερή άμυνα του Πονίτκα ή από την άνοδο του Παπαγιάννη στο δεύτερο μέρος. Όμως από τον Παναθηναϊκό έλειψε το καθαρό μυαλό όχι μόνο στα τελευταία λεπτά, αλλά σε κρίσιμα σημεία όπου το momentum ήταν καταπράσινο.

Ο Πάρις Λι μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα καλά, να πιέσει, να αλλάξει ρυθμό, να «αναστατώσει» το παιχνίδι, αλλά σίγουρα θα πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί το μυαλό περισσότερο από το ένστικτο. Μέτρησα πάνω από πέντε φάσεις όπου ο Αμερικανός δεν είδε το miss match του Παπαγιάννη ή το ελεύθερο σουτ στη γωνία, αλλά «τράκαρε» στην προσπάθειά του να σκοράρει.

Παράλληλα τα 4/22 τρίποντα του Παναθηναϊκού δεν επέτρεπαν τίποτα περισσότερο και παρά την εξαιρετική επίδοση των 13 επιθετικών ριμπάουντ! Απ’ αυτά ο Παναθηναϊκός πήρε μόλις 8 πόντους ενώ δε θα πρέπει να παραλείψουμε (αλίμονο) την τραγική πρώτη περίοδο: Η Μπαρτσελόνα προηγήθηκε 28-12 με τους παίκτες της (και ειδικά Λαπροβίτολα και Μίροτιτς που είχαν 6/7) να παίζουν «ρολόι» με 8/10 τρίποντα.

Μια απλοϊκή ερμηνεία είναι ότι είχαν τύχη, άλλωστε 8/10 τρίποντα δε μπαίνουν εύκολα. Μια κανονική ερμηνεία, όμως, είναι ότι σούταραν ελεύθεροι.

Όταν ο Παναθηναϊκός έφτιαξε την άμυνά του (δεν είχε παθητικό μεγαλύτερο των 19 πόντων σε καμιά από της επόμενες περιόδους) δεν είχε επιθετικές λύσεις. Και στην τελευταία περίοδο, το οχτάλεπτο του Λευτέρη Μαντζούκα, με την καλή άμυνα στον Μίροτιτς και το μοναδικό εύστοχο τρίποντο της περιόδου, προφανώς κι εξέθεσε σύσσωμο το τεχνικό τιμ που τον περιφέρει ως «ατραξιόν» αντί να του δώσει χρόνοι.

Είναι ένας παίκτης επάνω στον οποίο έχει επενδύσει ο Παναθηναϊκός. Πότε ακριβώς θα πρέπει να παίξει;

Από τη στιγμή που μείωσαν σε 69-68 οι «πράσινοι» με 3’18’’ για το τέλος, είχαν 0/2 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 2 λάθη, μια λάθος αμυντική συνεννόηση που έφερε τρίποντο του Σατοράνσκι και τελικά την ήττα παρά την ηρωική προσπάθεια.

Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται δε χαίρεται με τις «ηρωικές ήττες», ούτε και τις μνημονεύει, αλλά πεισμώνει. Αυτό τουλάχιστον πρέπει να συμβαίνει.