Παναθηναϊκός: Ούτε για αποθέωση ούτε και για κράξιμο!

Ο Παναθηναϊκός κινήθηκε σεμνά και ταπεινά πριν μπει στο γήπεδο. Οπότε αυτό πρέπει να συνεχιστεί μετά από μόλις 2 φιλικά επιπέδου Euroleague. Και το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ακόμα… δε βγαίνουν συμπεράσματα.

Στα δύο φιλικά επιπέδου Euroleague στο Κάουνας, ο Παναθηναϊκός έδειξε κάποια πράγματα. Όπως θα έδειχνε κάθε ομάδα με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά του: Νέα ομάδα, πολλά νέα ονόματα, διαφορετική φιλοσοφία, ξεκίνημα ουσιαστικά από το μηδέν!

Όμως το βασικό για τους «πράσινους» είναι ότι έχουν αντιληφθεί πως κάθε μέρα είναι κι ένα crash test προκειμένου ν’ αναζητήσουν τα όρια, τις αντοχές και φυσικά τη βελτίωσή τους. Να βρεθούν μέσα στο γήπεδο, να έχουν επικοινωνία και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Δε χρειάζεται να είσαι… φιλόσοφος του μπάσκετ ώστε να αντιληφθείς ότι η συγκεκριμένη ομάδα, με τους συγκεκριμένους παίκτες προκειμένου να τρυπήσει το ταβάνι της είναι να παρουσιάζεται πειθαρχημένη στο… 200%! Αγωνιστικά πειθαρχημένη…

Κι ακόμα ο κόουτς Βόβορας αναζητά πράγματα… Είδαμε για παράδειγμα στον αγώνα με την Άλμπα ότι ο Τζάκσον κοίταξε περισσότερο την πάσα και λιγότερο το σκορ (που είναι το δυνατό του σημείο). Είδαμε τον Μάρκους Φόστερ να πιστοποιεί τα χαρακτηριστικά εκείνα για τα οποία αποκτήθηκε: Εξαιρετικός εκτελεστής που κινείται εξαιρετικά μακριά από τη μπάλα. Όπως επίσης τον Νεμάνια Νέντοβιτς να δείχνει πως θέλει να επανέλθει και να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου έτσι κι αλλιώς είναι έμπειρος παίκτης πια… Η άμυνα θέλει πολλή δουλειά και καλύτερη επικοινωνία. Οι περιφερειακοί του Παναθηναϊκού έχουν αδυναμίες σ’ αυτόν τον τομέα και πρέπει να «καλυφθούν». Αυτό, μαζί με τα παραπάνω θέλουν χρόνο, δουλειά και αποδοχή.

Ο Τζάκσον χωρίς να αφαιρέσει το δυνατό του σημείο, να γίνει περισσότερο δημιουργικός. Ο Φόστερ να έχει διάρκεια στην πρώτη του χρονιά στην Euroleague κι αυτό θα χτιστεί με την αυτοπεποίθηση γιατί η πρώτη ύλη υπάρχει.

Ο Άαρον Γουάιτ, που ακόμα είναι εκτός κλίματος, έχει την εμπειρία της Euroleague ώστε σύντομα να επανέλθει. Κι άλλα πολλά που στη δεδομένη χρονική στιγμή μπορούμε να αναλύσουμε αλλά καταλήγουν σε κοινό παρονομαστή: Ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει κάθε μέρα να κερδίζει και κάτι. Ότι θα πρέπει να μετατρέψει το χρόνο να δουλεύει υπέρ του.

Προσωπικά έχω εκφράσει την εκτίμηση ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν καθαρό point guard ακόμα. Κι αυτό φάνηκε ειδικά στο διάστημα που ήταν μαζί στο γήπεδο Φόστερ και Νέντοβιτς.

Κι εξακολουθώ να επιμένω ότι ο Χάουαρντ Σαντ Ρος δε μπορεί να παίξει το ρόλο του δεύτερου pg. Μπορεί να κουβαλήσει τη μπάλα, μπορεί να κάνει άλλες δουλειές. Άλλωστε είναι διαφορετικό πράγμα ο point forward από τον point guard.

Σε πρώτη φάση φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να στηρίξει αυτό το… φονικό τρίο (επιθετικά) της περιφέρειας. Το επιθετικό τους ένστικτο είναι αναμφισβήτητο. Θα πρέπει όμως να βρεθεί και η κατάλληλη ισορροπία.

Στην frontline υπάρχουν ακόμα θέματα προς συζήτηση. Για τον Γουάιτ τα είπαμε. Ο Παπαγιάννης οφείλει να αντιληφθεί ότι πρέπει με το μπόι και το κορμί που διαθέτει να συμπεριφέρεται ως κυριαρχικός ψηλός στη ρακέτα. Και να βγάλει εγωισμό… Ο Όγκαστ είναι εμφανώς βελτιωμένος μετά τη διετία του στην Γαλατασαράι.

Όπως είπαμε, όμως, όλα είναι υπό συζήτηση αυτή τη χρονική στιγμή. Έτσι κι αλλιώς ο Παναθηναϊκός είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα της σεζόν 2020-2021.