Παναθηναϊκός: To YOLO δεν τιμά κανέναν απολύτως

Όποιος προσπαθήσει να δικαιολογήσει με οποιονδήποτε τρόπο την εμφάνιση που έκανε ο Παναθηναϊκός στο Κάουνας τότε σίγουρα θα θέλει να κοροϊδέψει τον εαυτό του.

Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει απολύτως καμία δικαιολογία. Όχι επειδή ηττήθηκε. Αλλά επειδή παρουσίασε αυτή την απογοητευτική ως αδιάφορη εικόνα. Τον «κατασπάραξαν» τα «δεύτερα» της Ζαλγκίρις καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Λιθουανοί έπαιξαν χωρίς Χέις, Ρούμπιτ, Λοβέρν και Μιλάκνις.

Εδώ λοιπόν δημιουργούνται πολλά ερωτήματα: Αντέχει ο εγωισμός των παικτών του Παναθηναϊκού να «τρώνε» εικοσάρα και εύκολα μάλιστα από την Ζαλγκίρις;

Αντέχει ο εγωισμός των παικτών του Παναθηναϊκού να δέχονται 93 πόντους και να «σβήνει» στο τέλος η Ζαλγκίρις που μπορούσε για πλάκα να φτάσει στους 110;

Αντέχει ο εγωισμός των παικτών του Παναθηναϊκού να χάνουν όλες τις μάχες στο «ένας εναντίον ενός»; Οι δύο γκαρντ της Ζαλγκίρις, Λεκαβίτσιους και Γουόλκαπ είχαν 11/11 δίποντα (και 5/10 τρίποντα αλλά και 7 ασίστ). Τι αντίσταση βρήκαν; Καμία…

H YOLO διάθεση των παικτών του Παναθηναϊκού στη Λιθουανία δεν τιμά κανέναν! Μηδέν στην άμυνα, με τους Λιθουανούς να πετυχαίνουν καλάθι όπως κι όποτε ήθελαν. Μηδέν στην επίθεση καθώς πέρα από τρίποντα δεν υπήρξε τίποτε άλλο: Στατικότητα και προβλέψιμη κατάσταση.

Το τρίποντο του Όγκαστ έστω κι αν όλα είχαν κριθεί ήταν η πλέον ενδεικτική φάση της λογικής αλλά και της… χύμα κατάστασης του Παναθηναϊκού.

Μηδέν στη μαχητικότητα και τη διάθεση με τα «πιτσιρίκια» της Ζαλγκίρις να κάνουν ό,τι θέλουν στο γήπεδο. Κι εδώ είναι ένα ακόμα πρόβλημα: Οι γηπεδούχοι έπαιξαν για την υπερηφάνεια τους. Για τον εγωισμό τους. Και τους έβλεπες πόσο χαίρονταν την κάθε φάση. Πως διεκδικούσαν κάθε μπάλα. Πως έτρεχαν. Την κίνηση που είχαν.

Ο Παναθηναϊκός για τι ακριβώς έπαιξε; Για να βγάλει την υποχρέωση; Κι αλήθεια, ποιος μπορεί να αισθάνεται άνετα όταν η Ζαλγκίρις έφτασε στο +24 και μετά… κατέβασε ταχύτητα;

Είναι δυνατόν να αποδέχονται τέτοια κατάσταση;

Δε χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε. Κανείς δεν περίμενε από το φετινό Παναθηναϊκό να πάει μακριά στην Euroleague. Οι περισσότεροι ήταν προετοιμασμένοι για δύσκολες βραδιές.

Κανείς όμως δεν ήταν προετοιμασμένος για τόση «χαλαρότητα» από μια ομάδα που έχει συγκεκριμένες και περιορισμένες δυνατότητες. Και που δε μπορεί να νικήσει ΚΑΝΕΝΑΝ αν δε βγάλει 100% ενέργεια, μαχητικότητα και διάθεση. Και άμυνα βεβαίως.

Αντέχει λοιπόν ο εγωισμός των «πράσινων» να συζητείται τόσο καιρό η «διατήρηση του κορμού» και αυτός (ο «κορμός» δηλαδή) να ισοπεδώνεται από τα «δεύτερα» της Ζαλγκίρις;

Επιτρέπεται σε μια ομάδα με περιορισμένες δυνατότητες και όχι ποιοτικό ρόστερ να παρουσιάζεται με λιγότερο κίνητρο από τον αντίπαλό της;

Κι επιμένουμε επάνω σε αυτό ακόμα κι αν η σεζόν δεν είχε… βαθμολογικό ενδιαφέρον. Τι σημαίνει αυτό; Για το φετινό Παναθηναϊκό απολύτως τίποτα αφού ο μόνος στόχος ήταν να μπαίνει «πεινασμένος» σε κάθε παιχνίδι…

Είδατε κάποια «πεινασμένη» ομάδα στο Κάουνας; Κι αν ναι σίγουρα ήταν η Ζαλγκίρις που έχει και τα ίδια χρώματα. Και όχι ο Παναθηναϊκός

Όμως εδώ υπάρχει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Για τον Παναθηναϊκό η σεζόν δεν έχει τελειώσει. Ίσα- ίσα που τώρα αρχίζει. Ο ρεαλιστικός στόχος του φετινού Παναθηναϊκού δεν είναι άλλος από το νταμπλ, να κατακτήσει δηλαδή το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο στην Ελλάδα.

Σε μια χρονιά που δεν είναι καθόλου εύκολη. Σε μια χρονιά όπου μπορεί να θεωρείται φαβορί στην Ελλάδα, όπως έχετε δει όμως οι αντίπαλοί του πιστεύουν ότι μπορούν να τον «δαμάσουν». Δε ξέρουμε αν θα τα καταφέρουν, είναι πολύ δύσκολο. Είναι η πρώτη φορά, όμως, που το πιστεύουν. Δεν είτε τυχαίο ότι τόσο στην ΑΕΚ όσο και στον Προμηθέα έχουν πει τη λέξη «Πρωτάθλημα»!

Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να είναι «χαλαρός» ούτε στους αγώνες που δεν έχουν ενδιαφέρον. Αλλά να είναι μια ομάδα γεμάτη πάθος κι ενέργεια. Διότι πολύ απλά ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΝ αντίπαλο σίγουρο!

Όσο για τη σεζόν στην Euroleague; Τυπικά κλείνει την ερχόμενη εβδομάδα με τους δύο εξ αναβολής αγώνες στη Ρωσία. Σίγουρα όμως όσο «μακιγιάζ» κι αν μπήκε με νίκες (π.χ 2/2 με Μιλάνο, στο ΣΕΦ, άνετα την Φενέρμπαχτσε) ή κινήσεις (Χεζόνια) δεν είναι επιτυχημένη.