Προμηθέας: Μια βραδιά στο «Δημήτρης Τόφαλος»

Το ταξίδι μου στην Πάτρα έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν επειδή ήθελα να δω φίλους, με τους οποίους χτίσαμε σχέση ζωής. Κι έτσι τον συνδύασα με τον δεύτερο: Για να ανιχνεύσω πόσο ξεχωριστός είναι ο Προμηθέας με βάση όσα λέγονται, γράφονται κι ακούγονται.

Η αλήθεια είναι ότι όσα ακούγονται (καλά στην συντριπτική τους πλειοψηφία) δεν είναι λάθος. Ούτε υπερβολικά. Στον αγώνα με την Βίρτους εκτός του ότι παρακολουθήσαμε μια ΜΑΤΣΑΡΑ και θαυμάσαμε το αγωνιστικό σθένος, την ετοιμότητα και την άριστη αντίδραση του Μάκη Γιατρά (σπουδαίος προπονητής) και της ομάδας του, διαπιστώσαμε και πολλά ακόμα…

-Την απόλυτη αθλητική ατμόσφαιρα. Αυτή που θέλουμε να βλέπουμε σε κάθε γήπεδο στην Ελλάδα.

-Ενα ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ γήπεδο που έλαμπε πριν αλλά και μετά το τέλος του αγώνα με την Βίρτους Μπολόνια.

-Ενα γήπεδο στην Ελλάδα όπου δεν ακούστηκαν βωμολοχίες, εμετικά συνθήματα και άλλες τέτοιες χυδαιότητες. Αντιθέτως όλα τα συνθήματα ήταν αγάπης προς τον Προμηθέα και όχι μίσους προς οτιδήποτε περπατά σ’ αυτόν τον πλανήτη.

Ο Προμηθέας που μεγάλωσε

-Ενα γήπεδο χωρίς τσιγάρα, χωρίς καπνογόνα όπου μπορούσες να αναπνεύσεις και να χαρείς τον αγώνα.

-Ενα γήπεδο όπου ο καθένας καθόταν στην θέση του. Θα μας πείτε ότι σας λέω το αυτονόητο. Συγγνώμη, αλλά από την εμπειρία μου αυτό στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητο. Κι όποιος τολμήσει να ψελλίσει κάτι σ’ αυτόν τον μάγκα που του έκλεψε τη θέση μπορεί να φάει και καμιά σφαλιάρα.

-Εναν Οργανισμό που θέλει να μεγαλώσει και κάνει τα πάντα γι’ αυτό. Εβλεπες τον τρόπο που λειτουργούσαν οι άνθρωποι της ΚΑΕ προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους πάντες κι αισθανόσουν τυχερός…

Τίποτα δεν γίνεται χωρίς πλάνο και χωρίς όραμα. Πριν τον αγώνα, οι άνθρωποι της Βίρτους ξεναγήθηκαν στις υπέροχες εγκαταστάσεις στον Καστελόκαμπο. Εκεί όπου ο Προμηθέας αποδεικνύει ότι έχει σχέδιο και όραμα.

Ηταν ενθουσιασμένοι και μου το έλεγαν μετά τον αγώνα. Είχαν μείνει… σκλαβωμένοι από την συμπεριφορά των ανθρώπων του Προμηθέα κι εντυπωσιασμένοι επειδή ανακάλυπταν μια νέα δύναμη.

Στη δική μου αντίληψη, ο Προμηθέας δεν χρειαζόταν να νικήσει την Βίρτους Μπολόνια για να μας πείσει ότι πέτυχε! Για άλλα πράγματα έχει πετύχει. Για όσα ανέφερα παραπάνω.

Ακόμα και αν νικούσαν οι Ιταλοί, ο Προμηθέας δεν θα είχε χάσει το παραμικρό στο πρεστίζ του. Το βαθμολογικό θα το κάλυπτε γιατί έχει σπουδαία ομάδα. Αλλά αυτή η νίκη ήταν απ’ εκείνες που βοηθούν μια ομάδα να ανέβει επίπεδο.

43 εκατομμύρια… καφέδες καθημερινά

Πριν τον αγώνα και συζητώντας με ανθρώπους της Βίρτους τους έλεγα ότι θα αντιμετωπίσουν έναν… ανταγωνιστή. Στους καφέδες. Καθώς ο ιδιοκτήτης του Προμηθέα όπως και της Βίρτους έχουν αλυσσίδα τέτοιων καταστημάτων.

Ο κύριος που έχει αναλάβει την Βίρτους έχει μια αλυσσίδα καταστημάτων που καθημερινά πουλάει… 43 εκατομμύρια καφέδες σε όλον τον πλανήτη!

Εχει βαλθεί να επαναφέρει την ιστορική ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης. Πρωταγωνιστούσε πριν καμιά εικοσαριά χρόνια.

Μάλιστα έδωσε 250 χιλιάδες ευρώ ώστε να νοικιάσει και να διαμορφώσει σε γήπεδο έναν τεράστιο χώρο στην Μπολόνια που τον χρησιμοποιούσαν για εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις. Μόνο και μόνο για τους αγώνες με το Μιλάνο και την συμπολίτισα Φορτιτούντο!

Η Βίρτους δεν είναι αμελητέο μέγεθος. Και σύντομα θα επιστρέψει στην Euroleague.

O Προμηθέας και τα όνειρα

Εκεί που ονειρεύεται να βρεθεί και ο Προμηθέας. Γιατί όχι; Η δουλειά που κάνουν είναι εκπληκτική, σε όλα τα επίπεδα και το ομολόγησα στον Χρήστο Μήλλα, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΚΑΕ, σε μια σύντομη συνομιλία που είχαμε μετά το τέλος του αγώνα.

Μπορεί να μην έχει τον κόσμο του Απόλλωνα Πάτρας (οι μπασκετικοί γνωρίζουν ότι μιλάμε για τεράστια δύναμη) αλλά σταδιακά χτίζει το κοινό του.

Και είναι ένα κοινό που όλοι θέλουμε να βλέπουμε: Οικογένειες, ζευγάρια, παιδιά, αθλητές από ακαδημίες. Φίλαθλοι με όλη τη σημασία της λέξης. Που σε ενθουσιάζουν και δεν ξερνάνε μίσος και χυδαιότητα.

Η βραδιά μου στην Πάτρα και στο γήπεδο του Προμηθέα μόνο τυπική και διαδικαστική δεν ήταν. Σε τέτοιο βαθμό που ανυπομονώ να ξαναβρεθώ εκεί.

Μπράβο τους…

Και κάτι τελευταίο για τον Μάκη Γιατρά. Ούτως ή άλλως τον εκτιμώ όχι μόνο προπονητικά αλλά και ως χαρακτήρα. Τι μου αρέσει; Οτι παραμένει ίδιος… Οπως ήταν σαν προπονητής στα τοπικά είναι και τώρα, ως προπονητής της χρονιάς στην Basket League.