Γιατί κάνουμε παγωτά με φρούτα και γλυκά και δεν κάνουμε με φαγητά; Γιατί οχι παγωτό παστίτσιο και παγωτό μοσχαράκι κοκκινιστό;

Η ιδέα του παγωτού φρούτων και γλυκών είναι τόσο συνηθισμένη, που αν κάποιος σας πρότεινε παγωτό με μοσχαράκι κοκκινιστό, θα το κοιτούσατε με ύφος “Μήπως είσαι λίγο εκτός θέματος;” Αλλά τι συμβαίνει και το παγωτό συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με γλυκά και φρούτα, ενώ τα φαγητά παραμένουν έξω από τη γλυκιά αυτή εξίσωση;

Αν παρατηρήσουμε τις πιο δημοφιλείς γεύσεις, θα δούμε ότι το παγωτό φράουλα, το σοκολατίνο και το μπισκοτάκι κατέχουν το βασιλικό θρόισμα στον κόσμο των επιδορπίων. Και κάπως έτσι, το παγωτό μετατρέπεται σε γλυκό που σε ξεκουράζει, αναζωογονεί και σου προσφέρει μια δροσιά. Όμως, κανείς δεν προσπαθεί να φτιάξει ένα παγωτό παστίτσιο ή παγωτό γεμιστό μοσχαράκι. Και αυτό δεν είναι γιατί οι σεφ είναι τεμπέληδες, αλλά γιατί τα αλμυρά φαγητά δεν έχουν τη μαγική γλυκιά δύναμη που θέλουμε να απολαμβάνουμε στην καλοκαιρινή μας απόλαυση.

Το ζήτημα είναι πως τα φρούτα και τα γλυκά έχουν εκείνη την ιδανική, γλυκιά γεύση που σε κάνει να αισθάνεσαι δροσιά, χωρίς να χορταίνεις από την πρώτη κουταλιά. Ενώ ένα παγωτό παστίτσιο θα ήταν σα να απολαμβάνεις το φαγητό σου… και να έχεις στο βάθος του μυαλού σου την ιδέα ότι ίσως να το έκανες καλύτερα με ένα μπολ σούπας. Τα βαριά φαγητά δεν έχουν αυτή την αίσθηση του “αναζωογονητικού”, και οι περισσότεροι από εμάς δεν θέλουμε να μπερδεύουμε την καλοκαιρινή δροσιά με το κρεατάκι που βράζει αργά.

Αλλά μήπως είμαστε υπερβολικοί; Θα μπορούσε το παγωτό παστίτσιο να γίνει το επόμενο μεγάλο trend; Ή είναι η ιδέα τόσο απίθανη όσο ένα παγωτό από πίτσα; Το μέλλον θα δείξει, αλλά προς το παρόν, φαίνεται ότι τα φρούτα και τα γλυκά κρατούν τα σκήπτρα του παγωτού.