Η μόνη κάρτα της τράπουλας που δεν είναι ποτέ ίδια και είναι συλλεκτική. Αν έχεις τράπουλα έχεις και τη συλλεκτική κάρτα.

Δεν υπάρχει άλλη κάρτα στην κλασική τράπουλα που να αλλάζει τόσο από πακέτο σε πακέτο. Ο Ρήγας είναι πάντα Ρήγας. Η Ντάμα πάντα Ντάμα. Ο Άσσος έχει τα ίδια σχήματα, τα ίδια χρώματα, την ίδια γραμματοσειρά. Όμως ο Τζόκερ είναι αλλιώς. Κάθε εκδοτικός οίκος, κάθε εταιρεία, κάθε χώρα δίνει στο Joker τη δική της μορφή. Μερικές φορές είναι γελωτοποιός, άλλες φορές είναι δράκος, άλλες ένα καρτούν ή μια αφηρημένη φιγούρα. Δεν υπάρχουν κανόνες. Και αυτή είναι η μαγεία.

Αυτή η έλλειψη κανόνων είναι που τον έχει μετατρέψει, εν αγνοία πολλών, σε συλλεκτικό αντικείμενο. Υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που συλλέγουν αποκλειστικά κάρτες Joker. Ορισμένοι από αυτούς έχουν ξεπεράσει τις 8.000 διαφορετικές κάρτες. Καμία δεν είναι ίδια με την άλλη. Ούτε στα χρώματα, ούτε στο στυλ, ούτε στην έκφραση του προσώπου. Μια μικρή πινελιά τέχνης κρυμμένη σε μια απλή τράπουλα.

Η κάρτα αυτή δεν υπήρχε στις πρώτες ευρωπαϊκές τράπουλες. Προστέθηκε τον 19ο αιώνα στην Αμερική, κυρίως για να εξυπηρετεί τα παιχνίδια που χρειάζονταν wild cards. Από τότε, κάθε κατασκευαστής σχεδίασε τον δικό του Joker. Κι όταν έμπαινε στο κουτί, ήταν σαν ένας μικρός πίνακας που κανείς δεν παρατηρούσε.

Η ειρωνεία είναι πως σχεδόν όλοι έχουμε μία τέτοια συλλεκτική κάρτα στο σπίτι μας. Αν ανοίξεις ένα παλιό πακέτο τράπουλας, πιθανόν να βρεις ένα σχέδιο Joker που δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Ούτε online, ούτε σε άλλες εκδόσεις. Αυτό ακριβώς κάνει τις κάρτες Joker τόσο ποθητές στους συλλέκτες.

Και το πιο εντυπωσιακό; Ορισμένοι συλλέκτες αγοράζουν ολόκληρες τράπουλες μόνο και μόνο για την κάρτα Joker. Όχι για να παίξουν. Όχι για να τις ανοίξουν καν. Μόνο για εκείνη την κάρτα που διαφέρει από όλες τις άλλες. Την κάρτα που δεν είναι ποτέ ίδια. Την κάρτα που ίσως έχεις κι εσύ στο συρτάρι, χωρίς να το ξέρεις.