Η βασίλισσα του υποκόσμου που έγινε η πιο επικίνδυνη γυναίκα στην Αμερική ξεκινώντας από ένα καυτό τηγάνι
Την έλεγαν “Flamingo”, αλλά δεν ήταν ποτέ στολισμός. Ήταν φόβος. Η Βιρτζίνια Χιλ μπήκε στην καρδιά της Μαφίας, αγάπησε τον πιο βίαιο άντρα της και έφυγε λίγες ώρες πριν τον σκοτώσουν.
Όταν ήταν ακόμα παιδί στην Αλαμπάμα, η Βιρτζίνια Χιλ δέχτηκε άλλο ένα χτύπημα από τον πατέρα της. Ήταν ένας από τους εννιά, ίσως και δέκα, αδερφούς και αδερφές. Εκείνη τη μέρα, όμως, δεν έκλαψε. Σήκωσε ένα καυτό τηγάνι και του το πέταξε στο πρόσωπο. Ήταν η πρώτη φορά που αντιστάθηκε στη βία. Και η τελευταία που την αντιμετώπισαν σαν θύμα.
Στα δεκατέσσερά της παντρεύτηκε έναν 16χρονο και στα δεκαεπτά τον παράτησε για να πάει στο Σικάγο. Δεν είχε χαρτιά, δεν είχε λεφτά, δεν είχε παρελθόν. Αλλά είχε μυαλό. Μέσα σε μερικούς μήνες έγινε σερβιτόρα στο μαφιόζικο στέκι της San Carlo Italian Village, στην ιταλική συνοικία. Οι άντρες εκεί δεν έπαιζαν. Ήταν το προσωπικό του Αλ Καπόνε. Κάποιος την παρατήρησε. Κι από εκείνη τη στιγμή, η Βιρτζίνια σταμάτησε να σερβίρει τραπέζια και άρχισε να κουβαλάει φακέλους. Με χιλιάδες δολάρια σε μετρητά. Και πληροφορίες.
Η Βιρτζίνια Χιλ δεν ήταν απλώς η ερωμένη των μαφιόζων. Ήταν η γυναίκα που τους άκουγε όλους και δεν μιλούσε ποτέ. Ήξερε ποιος έστηνε ποιον. Ποιος είχε παραβεί τους όρους. Ποιος θα ζούσε και ποιος όχι. Μιλούσε σε τρεις γλώσσες, ταξίδευε με ψεύτικα ονόματα και κουβαλούσε βαλίτσες που δεν τις άνοιγε ποτέ κανείς. Κάποιοι την αποκαλούσαν “χαζή ξανθιά”, άλλοι “Νότια κυρία από καλή οικογένεια”. Δεν ήταν τίποτα απ’ αυτά. Ήταν αυτό που φοβόντουσαν να πουν: μια γυναίκα που ήξερε τα πάντα για όλους.
Στο ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης γνώρισε τον Μπάγκσυ Σίγκελ. Τον πιο ωραίο, βίαιο και ριψοκίνδυνο μαφιόζο της εποχής. Δεν χωρούσαν κι οι δύο στην ίδια ιστορία. Κι όμως, τα κατάφεραν. Εκείνος την φώναζε «Flamingo». Άλλοι λένε για τα μακριά της πόδια. Άλλοι ότι της άναβε το πρόσωπο όταν έπινε. Άλλοι ότι ήταν απλώς μύθος. Το μόνο βέβαιο είναι πως ο Σίγκελ σκότωσε για εκείνη. Και εκείνη έμαθε να πετάει από πόλη σε πόλη με εντολές που δεν έπρεπε να γράφονται πουθενά.
Το 1946, έμειναν μαζί στο Λας Βέγκας. Εκείνος έχτιζε το Flamingo Hotel, ένα καζίνο που θα άλλαζε για πάντα την πόλη. Έριξε μέσα 6 εκατομμύρια δολάρια των συνεργατών του. Οι μισοί νόμιζαν πως τον κορόιδευαν. Οι άλλοι μισοί πως τους πρόδωσε. Όταν το Flamingo άνοιξε, απέτυχε. Και η Χιλ, λίγες μέρες πριν τον δολοφονήσουν, πήρε εντολή να φύγει. Πέταξε για Παρίσι. Έγινε ο πιο διάσημος γυναικείος φάκελος της αμερικανικής μαφίας. Και ίσως η πιο επικίνδυνη γυναίκα που είχε δει ποτέ το FBI.
Επέζησε από τέσσερις απόπειρες αυτοκτονίας. Κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή. Κατέθεσε στη Γερουσία, με βλέμμα που δεν έκλεινε ποτέ. Όταν τη ρώτησαν αν ήταν μέλος του οργανωμένου εγκλήματος, γέλασε. Ήταν η εποχή που τα περιοδικά την αποκαλούσαν «Βασίλισσα των Gangster’s Molls». Είχε ήδη γίνει μητέρα. Και είχε ήδη σταματήσει να αγαπάει.
Πέθανε το 1966 στην Αυστρία, μόνη της, με υπνωτικά χάπια και έναν τάφο που δεν γράφει τίποτα για το ποια ήταν. Μερικοί λένε ότι τη σκότωσαν γιατί μίλησε. Άλλοι πως είχε κουραστεί να σωπαίνει. Ένα είναι βέβαιο: ξεκίνησε με ένα καυτό τηγάνι. Και δεν την ξέχασε ποτέ κανείς που την είχε γνωρίσει.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
