Ο Μανώλης Λιδάκης ήταν μεγάλος μπαλαδόρος

Υπήρξε, είναι τρελό αλλά μοιραία αναφερόμαστε σε παρελθοντολογικό χρόνο, ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της γενιάς του και γενικότερα του ελληνικού τραγουδιού των τελευταίων δεκαετιών.

Τον άκουγες κι αμέσως αντιλαμβανόσουν ποιος τραγουδά, και το κυριότερο, και γιατί.

Επίσης είχε αξιοπρόσεκτή προσωπική προίκα. Έβγαινε και τραγουδούσε τα δικά του, εννοώ τις επιτυχίες, και τα τραγούδια που επαναπροσέγγισε με «Λιδακική» προσωπικότητα και χαρακτήρα.

Δηλαδή, είχε τέτοιο χάρισμα, που ακόμα και τα «ξένα» τα έκανε «κατάδικά» του.

Τον θυμάμαι να μου μιλά με πάθος για τα κατορθώματά του στο γήπεδο

Ήταν εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής, έβλεπε γήπεδο, είχε διαίσθηση, δύναμη και «γλύκα» στα πόδια, κι ήξερε και να πασάρει και σκοράρει.

Δεκάρι, σε όλα του, από τα λίγα.