Ο πολέμιος της Ορθόδοξης πίστης – Κυριάκος Μητσοτάκης, στοχοποίησε και πάλι τη ΝΙΚΗ και «θυμήθηκε» το μεγαλείο της Ορθοδοξίας

Δεν σταματά να δείχνει την ενόχλησή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη θεαματική πορεία της ΝΙΚΗΣ και τη γνήσια ομολογιακή στάση της, που κάνει τον ίδιο και το «γαλάζιο» κόμμα του να φαντάζει ακόμα περισσότερο ως «επιχείρηση» Χριστεμπόρων και θεομπαιχτών.

Μιλώντας σε συγκέντρωση πολιτών στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, ο κ. Μητσοτάκης με το σκεπτικό υπέρμετρης αλαζονείας που τον διακρίνει, εμφάνισε ως απαραίτητη προϋπόθεση για τον προεκλογικό αγώνα της ΝΔ «να συμπιέσουμε και κάποια μικρότερα κόμματα και κομματίδια, τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους κυρίως στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας».

Στη συνέχεια ο κ. Μητσοτάκης «θυμήθηκε» για ακόμη μια φορά τι εστί Ορθοδοξία, ενώ για τέσσερα ολόκληρα χρόνια δεν είχε καταδεχθεί να πει ούτε λέξη για την Ορθόδοξη πίστη και με τα απολυταρχικά μέτρα που εφάρμοζε (κλείσιμο Ναών, απαγόρευση εκκλησιασμού τη Μεγάλη Εβδομάδα, απαγόρευση της περιφοράς του Επιταφίου και Λιτανειών, πολεμική κατά της Θείας Κοινωνίας, συλλήψεις πιστών και ιερέων και πολλά άλλα) όχι μόνο δεν έδειξε σεβασμό προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, άλλα έγινε δυνάστης της.

Ο πρόεδρος της ΝΔ είπε λοιπόν: «η Ορθοδοξία είναι πολύ μεγάλη για να φυλακίζεται στα όρια ενός κόμματος. Η πίστη μάς ενώνει, δεν μας διχάζει και σε καμία περίπτωση τα ζητήματα της Εκκλησίας δεν μπορούν να είναι αντικείμενο προεκλογικής κομματικής αντιπαράθεσης» ενώ τόνισε ότι πρέπει «τα εκκλησιαστικά να τα αφήσουμε έξω από τις πολιτικές διαφωνίες και να μην εμπλέκουμε σε καμία περίπτωση την Ορθοδοξία με τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διακυβέρνηση του τόπου».

Όπως εξήγησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόκειται για «κόμματα τα οποία ήταν παντελώς άγνωστα, επικαλέστηκαν το θρησκευτικό συναίσθημα και νομίζω ότι παραπλάνησαν κάποιους συμπολίτες μας, οι οποίοι πίστεψαν ότι με αυτόν τον τρόπο εκφράζουν την πίστη τους, ψηφίζοντας ένα συγκεκριμένο μικρό κόμμα».

Εδώ αντιλαμβάνεται ο καθένας πως ο κ. Μητσοτάκης παύει τις αόριστες γενικότητες περί κομμάτων δεξιά της ΝΔ και αρχίζει να «φωτογραφίζει» συγκεκριμένα το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ. Αναμενόμενο βέβαια, καθότι τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ εδώ και εβδομάδες έχουν εξαπολύσει έναν μανιασμένο πόλεμο συκοφαντιών αποκλειστικά εναντίον της ΝΙΚΗΣ (προφανώς γιατί μόνο η ΝΙΚΗ «ενοχλεί» τους ανέντιμους με την εντιμότητά της), αφήνοντας έξω από το κάδρο της πολεμικής άλλα κόμματα που δίνουν πάρα πολλές λαβές για αρνητική κρητική, κι όμως κανείς δεν ασχολείται με αυτά.

Αν είναι κάποιος ειδήμων στην παραπλάνηση πιστών, αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πολλά από τα στελέχη του κόμματός του, που δεν έχουν καμία βιωματική επαφή με την Εκκλησιαστική ζωή, και όλη τους η «ευσέβεια» είναι το κεράκι που θα ανάψουν μπροστά στις κάμερες μια φορά στο εξάμηνο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα αναγνωρίζει πως η Ορθοδοξία είναι πολύ μεγάλη, ενώ ο ίδιος έχει κάνει τα πάντα για να την περιορίσει και να τη φιμώσει. Η πίστη όντως μας ενώνει, άλλα μόνο όταν είναι κοινή ή έστω γίνεται σεβαστή. Αν ένα κόμμα ψηφίζει αντίχριστους νόμους και εφαρμόζει πολιτικές που προάγουν την ανηθικότητα, δεν υπάρχει καμία πίστη κοινή για να ενώσει τους χριστιανούς με τον κ. Μητσοτάκη. Η ΝΙΚΗ δεν κάνει αντικείμενο προεκλογικής αντιπαράθεσης «τα ζητήματα της Εκκλησίας», άλλα τα ζητήματα της πίστεως. Και όπως ανέδειξε η ανακοίνωση – καταπέλτης της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιώς, χριστιανός και πολιτική δεν είναι έννοιες ασύνδετες, άλλα αντιθέτως υπάρχει μεγάλη ανάγκη για γνήσια ομολογία πίστης στο πολιτικό σκηνικό.

Άλλοι είναι αυτοί που ανακατεύονται με τα Εκκλησιαστικά ζητήματα εκεί που δεν τους σπέρνουν, και μάλιστα χωρίς να έχουν καμία γνώση πάνω σε αυτά. Συγκεκριμένα είναι τα δεκάδες ΜΜΕ υπό την επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, που για να πολεμήσουν τη ΝΙΚΗ με γελοίες θεωρίες συνωμοσίας και υπαινιγμούς, ανακατεύουν τον Αρχιεπίσκοπο, το Άγιο Όρος, τον Οικουμενικό Πατριάρχη, το Πατριαρχείο Μόσχας, τη «σύνοδο» στο Κολυμπάρι, τις ιεραποστολικές αδελφότητες, και γενικά δεν έχουν αφήσει κανένα από τα Εκκλησιαστικά θέματα χωρίς να το έχουν μολύνει με την ασχετοσύνη τους και την κακοήθειά τους.

Η διακυβέρνηση του τόπου δεν είναι άσχετη με την Ορθοδοξία, έτσι όπως θέλει να πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν μπορεί ο χριστιανός στα πνευματικά θέματα να ποιμαίνεται από τον πιστό Κλήρο, άλλα στα πολιτικά θέματα να εκπροσωπείται από ανίερους πολιτικούς που ψηφίζουν φαύλους νόμους και οδηγούν τη χώρα προς την πνευματική εξαθλίωση, που είναι η ρίζα όλων των κακών του τόπου.