Συγκλονίζει ξανά ο Γιώργος Παράσχος: «Ευχαριστώ τον καρκίνο γιατί εξαφάνισε τον εγωϊσμό μου»

Μια ακόμα συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησε ο ηθοποιός Γιώργος Παράσχος, μιλώντας για τα διδάγματα ζωής που του δίδαξε ο καρκίνος. Δίνοντας ως τώρα μάχη δύο φορές με την επάρατη νόσο, το απόσταγμα που αποκόμισε είναι ότι ο καρκίνος τον άλλαξε ριζικά ως άνθρωπο και του άνοιξε τα πνευματικά μάτια.

Με θερμή πίστη, πλέον, στον Θεό, δεν παραδίνεται στο αδυσώπητο «γιατί», αλλά ανακαλύπτει όλες τις ευλογίες που του περνούσαν (και περνούν στους περισσότερους από εμάς) αδιάφορες και δεδομένες. Έχοντας εμπιστοσύνη στο πνευματικό αξίωμα ότι ο Θεός θέλει πάντοτε το καλό μας, ο Γιώργος Παράσχος έμαθε να ανακαλύπτει ευλογίες ακόμα και σε κάτι τόσο επώδυνο, όπως είναι ο καρκίνος.

Μιλώντας στην εκπομπή «Buongiorno», ο ηθοποιός παρουσίασε τον καρκίνο ως μια ευκαιρία ζωής που μπορεί να εξαφανίσει τον εγωισμό του ανθρώπου και να τον ενώσει άμεσα με τον Θεό. Αποκλίνοντας από την κοσμική λογική ότι ο καρκίνος είναι μια συμφορά και τίποτε άλλο, ο Γιώργος Παράσχος περιέγραψε τη δοκιμασία του ως μια προσωπική αφύπνιση για την οποία νοιώθει ευγνώμων:

«Μέσα από αυτή τη περιπέτεια έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι και η ψυχοσύνθεσή μου, και είναι ο λόγος που ευχαριστώ τον καρκίνο που ήρθε. Ευχαριστώ τον Θεό που μου τον έφερε. Αν δεν είχε έρθει ο καρκίνος, αν δε μου έφερνε ο Θεός αυτή την αρρώστια, δε θα καταλάβαινα πράγματα, δε θα εξαφανιζόταν το εγώ μου. Αυτό που μας τρώει είναι το εγώ μας, ο εγωισμός μας. Η επόμενη αποστολή μου είναι να πάω στο Άγιο Όρος και μετά στον Ταξιάρχη».

Πραγματικά μοιάζει παράδοξο να ευχαριστεί κάποιος τον Θεό που νόσησε από καρκίνο, αλλά είναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί μόνο υπό το «φως» της ορθοδοξίας. Η οποία ορίζει ότι καθετί που μας οδηγεί στην μετάνοια, μόνο ως ωφέλεια μπορεί να θεωρηθεί, αφού υπό το πρίσμα της αιώνιας ζωής, η χειρότερη «νόσος» είναι η αμετανοησία. Διότι οι σωματικές αρρώστιες είναι απειλητικές για την πρόσκαιρη ζωή, αλλά ο πνευματικός «θάνατος» μας αποκλείει από την αιώνια ζωή.

Μέσα από την πίστη και τη γνώση του ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο, ο Γιώργος Παράσχος μαθαίνει να εκτιμά και την πιο απλή στιγμή. Δίνοντας τη γενναία μάχη του, κατάφερε μάλιστα να επιστρέψει στο θεατρικό σανίδι. «Είναι ευλογία που γυρίζω στο θέατρο. Ήθελα πολλά χρόνια να δουλέψω με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη», είπε.

Ο ηθοποιός δεν παραλείπει ποτέ στις συνεντεύξεις του να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για τη βοήθεια που του έδωσε η πρώην σύζυγός του και μητέρα του παιδιού του. Όπως λέει, αυτή η δοκιμασία κατάφερε να ενώσει όλους τους αγαπημένους του ανθρώπους ως οικογένεια.

«Δεν τον νικήσαμε τον καρκίνο. Δε ξέρω αν θα μπορέσω να τον νικήσω ποτέ. Είμαι από τους τυχερούς που ο καρκίνος ένωσε την οικογένειά μου. Η πρώην γυναίκα μου με στήριξε πάρα πολύ. Δεν το περίμενα. Δε γίνεται να μην την ευχαριστήσω, γιατί μέσα σε όλο αυτό που πέρασα, ήταν μαζί και η νυν σύντροφός μου» είπε ο Γιώργος Παράσχος.

Σε άλλο σημείο, ο ηθοποιός ανέφερε: «Το διαχειριστήκαμε με λογική, ηρεμία, και προσευχή. Δεν συζητήσαμε με την πρώην σύζυγό μου αν θα πούμε στην κόρη μας ότι έχω καρκίνο, μας βγήκε αυτόματα. Σκεφτήκαμε ότι “γιατί να το μάθει το παιδί;”. Δε θα γινόμουν πιο γρήγορα καλά αν το μάθαινε, ούτε εκείνη θα κέρδιζε κάτι… Μέσα από αυτή τη περιπέτεια έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι και η ψυχοσύνθεσή μου, και είναι ο λόγος που ευχαριστώ τον καρκίνο που ήρθε».

Τα συγκλονιστικά λόγια του ηθοποιού δίνουν δύναμη και σε πολλούς άλλους καρκινοπαθείς που ψάχνουν εφόδια ψυχής για να ανταπεξέλθουν σε αυτή τη δύσκολη μάχη. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να πει κάποιος «ευχαριστώ» στον καρκίνο, αλλά εκείνο που μπορεί να κάνει είναι να βρει ένα πραγματικό νόημα στις δύσκολες στιγμές του. Μια πραγματικότητα που δεν είναι απλή θεωρία, αλλά βιωματική αλήθεια που κατέθεσαν και πολλοί σύγχρονοι άγιοι οι οποίοι έπασχαν από καρκίνο ή άλλες αρρώστιες, και παρόλα αυτά δόξαζαν τον Θεό…