Σουηδία: Η 9χρονη Luna που έμεινε παράλυτη από ένα «κτήνος» που δεν αφομοιώθηκε – Όπως η δική μας Μυρτώ

Όταν τα σύνορα της Ευρώπης γίνονται διάτρητα για τον σκοπό της «αφομοίωσης», τότε και η βαρβαρότητα παύει να έχει σύνορα. Στον βωμό της πολυπολιτισμικότητας, η Ευρώπη εντάσσει λαούς από χώρες που η αξία της ζωής είναι μηδαμινή. Το ίδιο ανύπαρκτος είναι και ο σεβασμός στη γυναίκα.

Η δική μας Μυρτώ Παπαδομιχελάκη, έζησε τον εφιάλτη από ένα κτήνος που μπήκε παράνομα στη χώρα μας και έφερε μαζί την κτηνώδη κουλτούρα του. Αλλά δεν είναι η μόνη που ήρθε αντιμέτωπη με αυτό το μαρτύριο. Πλήθος τα περιστατικά των σεξουαλικών επιθέσεων, τόσο στη χώρα μας, όσο και στην «ανεκτική» Ευρώπη που επιμένει να πυροβολεί τα πόδια της με πολιτικές ανοικτών συνόρων.

Μια ευρωπαϊκή χώρα που «διαπρέπει» στην ένταξη αφροασιατικών πληθυσμών, είναι η Σουηδία όπου περίπου το 27.5% του πληθυσμού είναι είτε μετανάστες – είτε παιδιά μεταναστών. Εκεί, στις 7 Ιουλίου του 2022 η – μόλις 9 ετών –  Luna, έμελλε να περάσει ένα ανείπωτο μαρτύριο, πολύ παρόμοιο με εκείνο που υπέστη η Μυρτώ.

Φεύγοντας από το σχολείο της, η Luna πήρε το ποδήλατο της για να επιστρέψει σπίτι. Από την επόμενη μέρα θα ξεκινούσαν οι καλοκαιρινές της διακοπές. Ο Abushi Kamal, ένας 15χρονος μετανάστης από την Αιθιοπία, παραμόνευσε το κορίτσι, την άρπαξε και την πήγε σε μια δασώδη περιοχή. Εκεί την ξυλοκόπησε, την έγδυσε, τη βίασε και στο τέλος επιχείρησε να την στραγγαλίσει με τα κορδόνια των παπουτσιών της.

Όταν η αστυνομία βρήκε τη Luna, ίσα που ανέπνεε. Η εγκεφαλική βλάβη που υπέστη, την άφησε τετραπληγική και ανίκανη να μιλήσει πια. Καθηλώθηκε σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και δεν θα μπορέσει ποτέ να έχει φυσιολογική ζωή.

Ο δράστης δεν πλήρωσε ποτέ το έγκλημα του

Το τέρας που κατέστρεψε τη ζωή της Luna, δεν πλήρωσε ποτέ πραγματικά για το έγκλημά του. Το ανεκτικό – έως συνένοχο – κράτος της Σουηδίας, μπορούσε πολύ εύκολα να προλάβει το κακό χρόνια πριν, αλλά δεν το έκανε ποτέ. Ο Abushi Kamal, από τα 12 του είχε εμπλακεί σε σεξουαλικές επιθέσεις και στο σχολείο είχε βρεθεί να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για να αναζητά βίαιο πορνογραφικό υλικό με θέμα τον στραγγαλισμό. Ούτε οι αρχές, ούτε το σχολείο έλαβαν ποτέ μέτρα εναντίον του.

Και η δικαιοσύνη από την πλευρά της κατέστρεψε για δεύτερη φορά τη ζωή της αθώας Luna. O Kamal δεν καταδικάστηκε σε φυλάκιση λόγω ηλικίας, αλλά και ψυχιατρικής γνωμάτευσης που τον έκρινε ως πάσχοντα από ψυχική διαταραχή. Επίσης, λίγες μέρες πριν το έγκλημα, του είχε χορηγηθεί σουηδική υπηκοότητα.

Αντί να «σαπίσει» στη φυλακή, ο Kamal τοποθετήθηκε σε κλειστή ψυχιατρική μονάδα προκειμένου να… θεραπευτεί. Οποτεδήποτε και αν οι αρμόδιοι γιατροί κρίνουν ότι ολοκληρώθηκε η «θεραπεία» του, μπορεί να αφεθεί ελεύθερος. Έως τότε, το σουηδικό κράτος θα ξοδεύει χιλιάδες ευρώ μηνιαίως για να τον φροντίζει και να τον «αναμορφώνει». Και η οικογένειά του δεν απελάθηκε, αλλά μετακινήθηκε σε άλλη περιοχή «για λόγους ασφαλείας».

Ένα φρικιαστικό έγκλημα που θα μπορούσε να αποτραπεί, τελικά ούτε απετράπη – ούτε τιμωρήθηκε. Αυτές είναι οι συνέπειες ενός παρανοϊκού κράτους που κλείνει τα μάτια

μπροστά σε όλα τα σήματα κινδύνου και φτάνει να δίνει βορά στην κτηνωδία, τους ίδιους του τους πολίτες. Εκείνους που υποτίθεται ότι πρέπει να προστατέψει. Όπως η Μυρτώ, έτσι και η Luna στερήθηκαν το δικαίωμα σε μια όμορφη ζωή, γιατί η στυγνή ευρωπαϊκή πολιτική τις αντιμετωπίζει ως παράπλευρες απώλειες μιας ατζέντας…