Το άγνωστο τραγούδι της Άννας Βίσση που θα στέλναμε στη Eurovision αλλά τελευταία στιγμή αποσύρθηκε και πήγε η Τσανακλίδου

Το 1978, η Άννα Βίσση ήταν ήδη μια ανερχόμενη δύναμη στη δισκογραφία. Είχε τη φωνή, την παρουσία και την ενέργεια για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision. Το Ραδιομέγαρο μύριζε προσδοκία: η Βίσση είχε επιλεγεί για τον 23ο Διαγωνισμό της Eurovision. Οι επιλογές για τραγούδι είχαν καταλήξει σε δύο: το «Ω Μαρία» και ο «Κος Νόμπελ».

Οι πρόβες ξεκίνησαν. Το τραγούδι που τελικά προκρίθηκε ήταν ο «Κος Νόμπελ» — με στίχους που συνδύαζαν χιούμορ και κοινωνικό σχόλιο, και έναν αέρα θεατρικότητας. Όμως, λίγες εβδομάδες πριν τον διαγωνισμό, κάτι πήγε στραβά. Οι δημιουργοί των δύο τραγουδιών —συνθέτες και στιχουργοί— ήρθαν σε σφοδρή σύγκρουση. Διαφωνίες για πνευματικά δικαιώματα, προβλήματα εγωισμών, και μια γενικότερη ασυνεννοησία έκαναν το κλίμα εκρηκτικό.

Η Άννα Βίσση βρέθηκε στη μέση μιας μουσικής διαμάχης που δεν ξεκίνησε από την ίδια. Δεν είχε καμία ευθύνη. Όμως η συμμετοχή της αποσύρθηκε. Το όνειρο της Eurovision πάγωσε — για εκείνη τη χρονιά. Τη θέση της πήρε η Τάνια Τσανακλίδου, με το τραγούδι «Τσάρλι Τσάπλιν», το οποίο κατέλαβε την 8η θέση, μια από τις καλύτερες στην ιστορία της ελληνικής συμμετοχής.

Η Βίσση, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Το 1979 άλλαξε δισκογραφική εταιρεία και κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Κίτρινο Γαλάζιο». Ήταν ο δίσκος που τη μετάβαλε από καλλιτεχνική φωνή του ‘έντεχνου’ σε δυναμική pop παρουσία. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Άννα έγινε η απόλυτη σταρ της ελληνικής μουσικής και τελικά εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision το 1980 — και την Κύπρο το 1982.

Κι όμως, ο «Κος Νόμπελ» παραμένει μια χαμένη σελίδα. Ένα τραγούδι που δεν έφτασε ποτέ στη σκηνή της Eurovision, αλλά που για λίγο έμοιαζε πως θα γινόταν η αρχή μιας άλλης ιστορίας. Το ίδιο και η «Ω Μαρία» — ένα τραγούδι που δεν έτυχε να ζήσει τη στιγμή του, αλλά έμεινε ως θρύλος για τους συλλέκτες και τους μυημένους.