Το πείραμα με την κατολίσθηση που υπολόγισαν λάθος οι επιστήμονες και κατέληξε σε δεκαπέντε νεκρούς μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα

Το 1971 στην Kanagawa μια ομάδα επιστημόνων προσπάθησε να καταλάβει πώς ξεκινά μια κατολίσθηση όταν μια πλαγιά κορεστεί με νερό. Η συγκεκριμένη κατολίσθηση Kanagawa 1971 ήταν ένα κρίσιμο πείραμα για την κατανόηση αυτών των διαδικασιών. Ήταν μια περίοδος όπου η Ιαπωνία αντιμετώπιζε συχνά καταστροφές από έντονες βροχοπτώσεις και τέτοια πειράματα θεωρούνταν αναγκαία. Η πλαγιά που κατασκεύασαν ήταν περίπου είκοσι μέτρων και είχε στηθεί για να δεχτεί συνεχή άρδευση ώστε να μιμηθεί ισχυρή βροχόπτωση.

Οι ερευνητές είχαν τοποθετήσει εξοπλισμό παρακολούθησης και κάμερες για να καταγράψουν τη στιγμή που το έδαφος θα άρχιζε να υποχωρεί. Αυτή η καταγραφή από την κατολίσθηση της Kanagawa το 1971 βοήθησε στην κατανόηση των φαινομένων. Στη βάση της πλαγιάς συγκεντρώθηκαν τεχνικοί, επιστήμονες και συνεργεία ειδήσεων. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν σαφείς κανόνες για το πόσο κοντά μπορεί να βρίσκεται κάποιος σε πείραμα που περιλαμβάνει ελεγχόμενη αστοχία εδάφους.

Η διαδικασία άρδευσης κράτησε αρκετές ώρες. Το νερό έπεφτε συνεχώς πάνω στην πλαγιά και αυτή φαινόταν σταθερή. Όσοι βρίσκονταν εκεί δεν είχαν λόγο να πιστεύουν ότι κάτι θα εξελισσόταν πιο βίαια από το αναμενόμενο. Όλα έδειχναν πως το πείραμα θα ολοκληρωνόταν με μια μικρή, ελεγχόμενη μετακίνηση της επιφάνειας. Το αποτέλεσμα της κατολίσθησης Kanagawa 1971, ωστόσο, ήταν απρόσμενο.

Η αστοχία που συνέβη ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση

Η κατάρρευση της πλαγιάς ήρθε απότομα. Δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες λεπτομέρειες για το ακριβές δευτερόλεπτο ή τα προειδοποιητικά σημάδια, όμως όλες οι πηγές συμφωνούν ότι η υποχώρηση του εδάφους ήταν ξαφνική. Η μάζα του χώματος κινήθηκε προς τα κάτω και παρέσυρε όσους βρίσκονταν στο σημείο παρατήρησης κατά την κατολίσθηση στην Kanagawa το 1971.

Η αρχική αναστάτωση έδωσε γρήγορα τη θέση της σε ένα από τα πιο σοβαρά επιστημονικά δυστυχήματα στην ιστορία της Ιαπωνίας. Η κατολίσθηση έθαψε ανθρώπους, εξοπλισμό και κάμερες. Το οπτικό υλικό που καταγράφηκε λίγο πριν την αστοχία σώθηκε αργότερα και παραμένει ένα σπάνιο και σκληρό ντοκουμέντο.

Ο επίσημος απολογισμός ανέφερε δεκαπέντε νεκρούς και εννέα τραυματίες. Αυτοί οι αριθμοί είναι οι μόνοι που καταγράφονται με συνέπεια στις δημοσιεύσεις της εποχής. Δεν υπάρχουν διαθέσιμες λεπτομέρειες για την ακριβή ιδιότητα κάθε θύματος, πέρα από το ότι ανάμεσά τους βρίσκονταν επιστήμονες και μέλη συνεργείων που παρακολουθούσαν το πείραμα.

Μετά το περιστατικό σταμάτησαν άμεσα τα αντίστοιχα πειράματα στην Ιαπωνία. Από τότε καθιερώθηκε μια νέα πρακτική, όπου κανείς δεν παραμένει στη βάση μιας πλαγιάς όταν πραγματοποιείται δοκιμή με άρδευση ή άλλο τρόπο φόρτισης του εδάφους. Το συμβάν της Kanagawa έγινε παράδειγμα προς αποφυγή και σημείο αναφοράς για κάθε μελλοντικό πρωτόκολλο ασφάλειας. Το πείραμα της κατολίσθησης Kanagawa 1971 προκάλεσε μεγάλες αλλαγές στις πρακτικές ασφαλείας.

Σήμερα θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές και διδακτικές στιγμές στη μελέτη των κατολισθήσεων. Έδειξε πως ακόμη και μια πειραματική διαδικασία που φαίνεται ελεγχόμενη μπορεί να ξεφύγει εντελώς όταν το έδαφος κορεστεί, και πως η φύση δεν δίνει πάντα δεύτερη ευκαιρία σε λάθος υπολογισμούς.