Ο Έλληνας ζωγράφος που έλεγχε τη μισή Ιταλία και φημολογείται ότι σκότωσε όσους του έπαιρναν δουλειές
Ο Έλληνας που κυριαρχούσε στη ζωγραφική της Ιταλίας, έδιωχνε τους αντιπάλους του με κάθε τρόπο και πέθανε πάνω στη σκαλωσιά που ζωγράφιζε.
Στη σκιά της Νάπολης του 16ου αιώνα, ανάμεσα σε παλάτια, ναούς και βρώμικα σοκάκια, κυριαρχούσε ένας άντρας που δεν ήθελε απλώς να ζωγραφίζει. Ήθελε να εξουσιάζει. Το όνομά του ήταν Βελισσάριος Κορένσιος, Έλληνας από την Κυπαρισσία, που βρέθηκε να ορίζει ποιος θα δουλέψει και ποιος θα εξαφανιστεί.
Γεννημένος γύρω στο 1558, ο Κορένσιος έφυγε νωρίς για τη Βενετία, όπου μαθήτευσε δίπλα στον Τιντορέττο. Γρήγορα όμως άφησε πίσω του τη σχετική ασφάλεια της τέχνης και ταξίδεψε στη Νάπολη, τότε υπό Ισπανική κυριαρχία. Εκεί, μέσα σε λίγα χρόνια, εξελίχθηκε σε αδιαμφισβήτητο άρχοντα της ναπολιτάνικης ζωγραφικής.
Συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα θρησκευτικά τάγματα, διακόσμησε παλάτια και μοναστήρια, ζωγράφισε έργα για βασιλιάδες και αριστοκράτες. Ήταν ταχύς, ικανός και αδυσώπητος. Μπορούσε να ολοκληρώσει μέσα σε σαράντα μέρες έργα που άλλοι δεν προλάβαιναν ούτε σε τέσσερις μήνες.
Η δόξα του, όμως, δεν χτίστηκε μόνο με πινέλα και χρώματα. Μαζί με τον Ριμπέρα και τον Καρατσιόλο φέρεται να σχημάτισε μια άτυπη τριανδρία, που όχι μόνο μονοπωλούσε τις μεγάλες αναθέσεις αλλά φρόντιζε με «άλλους τρόπους» να απομακρύνει τους ανταγωνιστές. Οι φήμες για δωροδοκίες, εκφοβισμούς, ακόμα και δολοφονίες δεν άργησαν να εξαπλωθούν.
Όταν το 1621 ο διάσημος Γκουίντο Ρένι έφτασε στη Νάπολη για να αναλάβει μεγάλο έργο στον Καθεδρικό, ένας άγνωστος δολοφόνος σκότωσε τον βοηθό του και τρομοκράτησε τον ίδιο τον καλλιτέχνη τόσο, που εγκατέλειψε την πόλη μέσα σε λίγες μέρες. Πολλοί ψιθύριζαν ότι πίσω από αυτή την ενέργεια βρισκόταν ο Κορένσιος και η παρέα του.
Ο ίδιος ο Βελισσάριος δεν καταδικάστηκε ποτέ για κάτι. Συνεχώς παρών στα σημαντικότερα έργα της εποχής, ζωγράφιζε ναούς, θόλους και βασιλικές αίθουσες. Οι νωπογραφίες του στο Ανάκτορο της Νάπολης και στην εκκλησία των Αγίων Σεβερίνου και Σώσιου θεωρούνται αριστουργήματα του ύστερου μανιερισμού.
Η ζωή του τελείωσε όπως είχε ζήσει: μέσα στο ίδιο το έργο του. Γύρω στο 1646, σε ηλικία περίπου 85 ετών, έπεσε από μια σκαλωσιά ενώ διόρθωνε μία από τις νωπογραφίες του και σκοτώθηκε. Θάφτηκε εκεί, στον ίδιο ναό που ζωγράφιζε, λες και η τέχνη και ο θάνατός του ήταν ένα.
Σήμερα, ο Κορένσιος είναι σχεδόν άγνωστος στους πολλούς. Μα εκείνοι που ξέρουν, τον θυμούνται όχι μόνο ως ακούραστο καλλιτέχνη, αλλά και ως έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους ανθρώπους που πάτησαν ποτέ το πινέλο στη Ναπολιτάνικη γη.