Μεγάλε Αλέξη, μεγάλε Αλέφαντε, λείπετε πολύ

Γράφει ο Στέφανος Μεϊμάρογλου (Προπονητής Ποδοσφαίρου)

Είναι κάποιες οντότητες, κάποιες φάτσες, κάποια μυαλά, κάποιες προσωπικότητες, κάποιοι ηγέτες, κάποιοι άνθρωποι ξεχωριστοί ο καθένας βέβαια στο είδος του, που δεν κοπιάρονται, δεν αντικαθίστανται (είναι αυτό που λέμε, αναντικατάστατοι), και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και το ότι, η απουσία τους από τα κοινά, από την καθημερινότητα, από την ζωή, είναι τόσο έντονη, που τους κάνει να είναι ακόμα περισσότερο μοναδικοί!

Δύο τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων, και χαρακτήρων και προσωπικοτήτων, είναι σαφώς, ο μέγας Νίκος Αλέφαντος, και ο μάγκας Αλέξης Κούγιας.

Ποδοσφαιράνθρωποι και οι δύο, και καθόλου τυχαίο αυτό. Ισα ίσα το αντίθετο!

Μόνον το ποδόσφαιρο, μπορεί, να βγάλει απλόχειρα και να αναδείξει τέτοιες, και τόσο ισχυρές προσωπικότητες!

Ας ξεκινήσω με τον Νικόλα Αλέφαντο, έναν προπονητή, που όμοιος του δεν υπήρχε στην Ελλάδα!

Δεν είναι το ζήτημα το πόσο καλός προπονητής ήταν, (που και αυτό είναι αναμφισβήτητο), αλλά και η μοναδικότητα και η εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του, που πολλές φορές λειτούργησε εις βάρος του στην ποδοσφαιρική και επαγγελματική του ανέλιξη και εξέλιξη, όμως και αυτό είναι τίμημα που πρέπει να πληρώσει, (και ο Νικόλας το πλήρωσε πολύ ακριβά) ο κάθε επαγγελματίας που ξεχωρίζει στο είδος του.

Προσωπικά τον μελέτησα πάνω στην δουλειά του, από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980!

Έκανε τρομερή δουλειά όπου τον άφησαν να δουλέψει, και όπου άφησε ο ίδιος τον εαυτό του, εν ηρεμία να δουλέψει!

Αντιπαθούσε την αδικία, και δεν ήταν γλύφτης, και αυτό έχει τεράστιο τίμημα, ειδικά το τελευταίο, το οποίο το έχω υποστεί και εγώ βάναυσα στην ποδοσφαιρική μου σταδιοδρομία!

Από ένα σημείο και μετά, το εκρηκτικό του χαρακτήρα του, στάθηκε τροχοπέδη, για την καριέρα του, και όταν ο μάγκας πρόεδρος Σωκράτης Κόκκαλης, του έδωσε την δυνατότητα να μείνει για πάντα μέχρι τα βαθειά γεράματα του, στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, πάλι ο Αλέφαντος έπεσε θύμα της αδικίας και της ατιμίας!

Εδώ είδαμε το πέναλτι και η αποβολή του παίκτη του ΠΑΟ, να μετατρέπεται σε κόκκινη στον Τζιοβάνι! Και όχι ελέω Δούρου, που υποστήριζε ο Νικόλας, αλλά ελέω του επόπτη, που αυτός έλεγχε και είχε μπροστά του την επίμαχη φάση, και όχι ο Δούρος που είχε πλάτη προς της εν λόγω φάση!

Κοντολογίας αδίκησε η κοινωνία η ποδοσφαιρική τον Αλέφαντο, αδίκησε και ο ίδιος άθελα του τον εαυτό του!

Κρίμα γιατί έφυγε με το παράπονο, και με την λύσσα των εχθρών του, να χαίρονται, όμως τουλάχιστον ο Νίκος πρόλαβε και έγραψε ιστορία, και τέτοια περίπτωση προπονητού, δεν ξαναβγαίνει για τα επόμενα εκατό χρόνια!

Πάμε τώρα στον Αλέξη τον Κούγια!

Τρομερός, αυτοδημιούργητος, πετυχημένος δικηγόρος από τους καλύτερους γνώστες που έβγαλε η Ελλάδα στην δικηγορία, αλλά και μοναδικός εκρηκτικός χαρακτήρας, που έζησε, όχι μία, αλλά είκοσι ζωές, μαζί, μαζί με όλα αυτά που κατάφερε και πρόλαβε, και έζησε να κάνει!

Χορτάτος όσο κανείς άλλος!

Ποδοσφαιρικά; Μάγκας και γνώστης μεγάλος!

Αλλά και ατομιστής. Και αυτό το τελευταίο του χαλούσε ίσως της έξωθεν ποδοσφαιρική εικόνα, όμως ήταν τεράστιος γνώστης του ποδοσφαίρου, και έγραψε μεγάλη ιστορία στο ποδόσφαιρο!

Τον θυμάμαι στις αρχές του 1980, ίσως και κάνα δυό χρόνια πιο πριν, όταν σκαρφαλωμένοι πάνω στην μάντρα του γηπέδου των Αγίων Αναργύρων, τον βλέπαμε νεαρό τότε, να ηγείται από τότε, διοικητικά του Αρη Πετρουπόλεως, και πολλές δεκαετίες αργότερα, πρίν από έξι περίπου χρόνια, τον είχα δεί και είχαμε κουβεντιάσει, για λίγο, πάνω στα τσιμέντα των εξεδρών του γηπέδου του Αχαρναϊκού!

Μάλιστα τότε του είχα πει, να προσέξει τον νεαρό Γιάννη Μασούρα, που τότε τον είχε παίκτη στην Λάρισα, όπου ήταν και πρόεδρος, και συμφώνησε μαζί μου, ότι είναι εξαιρετικό ταλέντο και θα κάνει για αυτόν το καλύτερο δυνατό!

Τέτοιες κόπιες σαν τον Αλέξη τον Κούγια δεν βγαίνουν! Ήξερε καντάρια μπάλα, και τα έβαζε με όλους χωρίς να φοβάται κανέναν!

Μύθος η ζωή του, ένα φτωχόπαιδο, που έφτασε να έχει ότι ήθελε στα πόδια του, και να κυκλοφορά, με αυτοκίνητα που εμείς ποτέ δεν θα μπορούσαμε ούτε να τα αγγίξουμε κάν!

Σπίτια, λεφτά, όλα με την αξία του και με το μυαλό του.

Μεγάλε Αλέξη, μεγάλε Αλέφαντε, λείπετε πολύ έντονα από την καθημερινότητα, τόσο την ποδοσφαιρική, όσο και την κοινωνική και όποιος δεν το παραδέχεται αυτό, είναι τουλάχιστον άδικος και κακοπροαίρετος!

Στέφανος Μεϊμάρογλου (Προπονητής Ποδοσφαίρου)