Φάκελος Πανιώνιος: Υπάρχει ζωή; Υπάρχει μέλλον;

«Από την Μικρά Ασία σύλλογος με ιστορία, γιγαντώθηκε. Πανιώνιος θρησκεία, της Ελλάδας ιστορία, και αντρώθηκε. Εκατό και πλέον χρόνια δόξα ιερή αιώνια, στεφανώθηκε. Φορτωμένος μεγαλεία απ’ την Σμύρνη στην πλατεία, δεν αλώθηκε»!

Κάθε Πανιώνιος, στην αρχή του ύμνου της ομάδας, τραγουδά τους παραπάνω στίχους. Που περισσότερο μοιάζουν με ιστορία. «Της προσφυγιάς φανάρι, των στίβων παλικάρι, τρισένδοξο καμάρι» που συνεχίζει στο ρεφρέν. Ο Πανιώνιος δεν είναι τυχαίος σύλλογος… Ούτε και «εύκολος» για να τον ανακαλύψεις.

Πρέπει να συνδυάσεις με έναν παράξενο και μοναδικό τρόπο το συναίσθημα με το ρεαλισμό. Και τις περισσότερες φορές, το συναίσθημα υπερισχύει. Δεν το ζουν μόνο οι Πανιώνιοι αυτό… Αλλά και οι δημοσιογράφοι που έχουν κάνει ρεπορτάζ. Και ειδικά στις χρυσές εποχές της ομάδας μπάσκετ για να ζήσεις τη «μασονία» του Πανιωνίου (πιθανότατα ένα από τα ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ παραγόντων, προπονητών, υποδομών στην Ελλάδα) θα έπρεπε να γνωρίσεις τον… κόσμο τους.

Να αφουγκραστείς τη σκέψη τους. Τη νοοτροπία τους. «Πανιώνιος χωρίς συναίσθημα δεν υπάρχει» μου έλεγαν οι «χοντρές της πλατείας» στις αρχές των ‘90ς. Νέος δημοσιογράφος ακόμα εγώ, προσπαθούσα να καταλάβω τον τρόπο που θα έκανα ρεπορτάζ.

Δεν τους ξεκλείδωνες εύκολα.. Για να πάρεις κουβέντα από τον Βαρίκα, τον Κορκίδη, τον Γιάνναρο, τον Βεντούρη, τον Λαζαρίδη, τον Κούβελο θα έπρεπε να κάνεις 100 προσευχές (και αν…). Τους άκουγες να μιλάνε για τον «Θεό» (τον Αναγνωστόπουλο). Άκουγες τον μακαρίτη τον Δενδρινό και τον Μίσσα να εξηγούν «τι είναι Πανιώνιος» και δεν τόλμαγες να βγάλεις κουβέντα.

Γιατί έπρεπε να ακούσεις.

«Ο Πανιώνιος είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν» όπως είχε πει ο Δημητρός Δάλλας, ο άνθρωπος που έχτισε την ομάδα από την αρχή. Μετά τον ξεριζωμό από τη Σμύρνη… Που άρχισε να ξαναμαζεύει τα παιδιά για να χτίσει την ομάδα.

Πλέον, στα 130 χρόνια ζωής, τα περισσότερα νέα είναι άσχημα, αρνητικά που προκαλούν μελαγχολία. Παρά θετικά… Παρά αισιόδοξα. Ακόμα κι αν υπάρχουν κάποια τμήματα (όπως π.χ) το πόλο που λειτουργεί υποδειγματικά … Ή ακόμα και το βόλεϊ που «τρέχει» καλά…

Τα ατομικά αθλήματα είναι μια ξεχωριστή ιστορία. Π.χ. το τμήμα στίβου παραμένει δυνατό… Στα ομαδικά υπάρχει μεγάλο ζήτημα. Κι επάνω σ’ αυτό το κομμάτι

Για το ποδόσφαιρο τα έχετε διαβάσει… Ο Πανιώνιος απέσυρε τη συμμετοχή του στην Super League 2 και θα παίξει στην Γ’ Εθνική. Δεν θα αγωνιστεί ούτε στην Football League και οδεύει στα ερασιτεχνικά

Το μπάσκετ ταλαιπωρείται. Το Σάββατο (26/9) πρέπει να παίξει Κύπελλο. Στις 9 Οκτωβρίου πρέπει να παίξει πρωτάθλημα. Κι αυτή τη στιγμή το τμήμα είναι αόρατο. Ακούγεται ότι ίσως βρεθεί λύση έστω και την τελευταία στιγμή. Όμως και πάλι, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα παρουσιάσει αφού θα φτιαχτεί (αν φτιαχτεί) την τελευταία στιγμή.

Ποια είναι όμως η εικόνα στα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου; Κάναμε μια πρώτη έρευνα ώστε να αντλήσουμε κάποιες πληροφορίες. Κι αυτές ήταν εξαιρετικά κατατοπιστικές σε ό,τι αφορά μια συνολική εικόνα του συλλόγου.

Το μπάσκετ γυναικών, το μοναδικό τμήμα του συλλόγου που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα Ελλάδας, δεν υπάρχει! Αποχώρησαν όλες οι αθλήτριες και κάπως έτσι δεν μπορούσε να συνεχίσει. Μπορεί να «πόνεσε» αρκετούς αυτή η εξέλιξη αλλά δεν ήταν λίγοι κι εκείνοι που παραδέχθηκαν ότι ήταν μια ρεαλιστική απόφαση καθώς δεν υπήρχε τρόπος για να εξακολουθήσει να υπάρχει το τμήμα.

Το πόλο ανδρών είναι πιθανότατα το πλέον οργανωμένο τμήμα του συλλόγου. Με έναν άνθρωπο (Ηλίας Μπουζαλάς) που το τρέχει, δουλεύει υποδειγματικά και θα αγωνιστεί και σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το πόλο γυναικών δε βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο αλλά είναι αλήθεια ότι έχει καλή υποδομή. Υπάρχουν αρκετά κορίτσια και γίνεται σωστή και καλή δουλειά.

Πολύ καλά επίσης δουλεύει και το βόλεϊ ανδρών που βρίσκεται στην Pre League. Το τμήμα το «τρέχουν» οργανωμένοι οπαδοί οι οποίοι έχουν παρουσιάσει ένα πλάνο λαϊκής βάσης. Πριν από πέντε χρόνια έγινε επανασύσταση και στο βόλεϊ των αγοριών και σταδιακά η δουλειά και η προσπάθεια αποδίδουν καρπούς.

Το βόλεϊ γυναικών αποτελεί ερωτηματικό για το πρόσωπο που θα παρουσιάσει τη νέα αγωνιστική περίοδο.

Πάμε και στο χάντμπολ όπου τα πράγματα είναι παράξενα. Και θα καταλάβετε το γιατί με τα στοιχεία που θα σας παρουσιάσουμε.

Το βασικό θέμα του χάντμπολ είναι ότι δεν υπάρχουν χώροι άθλησης. Κι όταν δεν υπάρχουν αυτοί, τότε σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις ανάπτυξη ακαδημιών. Προσέξτε τώρα τα… απίστευτα.

Διαχρονικά το τμήμα χάντμπολ είχε ως έδρα το ιστορικό κλειστό της Αρτάκης. Κάποια στιγμή, όταν μπήκαν εξέδρες στα πέταλα, δεν μπορούσε να συνεχίσει εκεί καθώς ο χώρος- πλέον- δεν επαρκούσε.

Βρέθηκε στο «Βαρίκας», το προπονητήριο που βρίσκεται στην «καρδιά» της Νέας Σμύρνης. Όμως κι εκεί οι πιο «μπασκετικές διοικήσεις» του Ερασιτέχνη, προχώρησαν στο να μεγαλώσουν τις υποδομές του μπάσκετ. Έβαλαν- επίσης- εξέδρες στα πέταλα, οπότε… τελείωσε κι απ’ εκεί το χάντμπολ.

Προσέξτε τι γίνεται… Επί σειρά ετών η ομάδα χάντμπολ επειδή δεν είχε γήπεδο έπαιζε… όλους τους αγώνες της εκτός έδρας! Δύο ματς στην έδρα του αντιπάλου δηλαδή. Πέρυσι είχε βρει έδρα, που λέτε; Στην Σαλαμίνα… Και κάποιες προπονήσεις στο ΟΑΚΑ, και οι ακαδημίες στην Σαλαμίνα!!!

Ναι δεν είναι αστείο. Είναι σοβαρό…

Και να σκεφτείτε ότι το ιστορικό κλειστό της Αρτάκης έχει γκρεμιστεί πλέον… Κι αυτό κόβει τα πόδια για την ανάπτυξη

Υπάρχει ελπίδα με όσα διαβάσατε παραπάνω; Οι κλασικοί Πανιώνιοι θέλουν να είναι αισιόδοξοι. Από πού παίρνουν δύναμη;

Τα 3.500 παιδιά (!!!) που υπάρχουν σε ΟΛΕΣ τις ακαδημίες των ομαδικών αθλημάτων δείχνουν μια δυναμική σπάνια. Πιθανότατα μοναδική στην Ελλάδα.

Όμως χρειάζονται χώροι… Χρειάζονται χρήματα.

Για να καταλάβετε έγινε μεγάλη ζημιά με το τμήμα της ενόργανης γυμναστικής καθώς πλημμύρισε ο χώρος προπόνησης, κάτω από τη Θύρα 2 του γηπέδου. Καταστράφηκε όλος ο εξοπλισμός, περίπου 55-60 χιλιάδες ζημιά. Φανταστείτε ότι το συγκεκριμένο τμήμα είχε πάνω από 300 αθλητές και αθλήτριες που πλέον δεν έχουν μέρος να προπονηθούν!

Κι αυτό δε σημαίνει μόνο ότι το τμήμα, που ήταν αιμοδότης και των Εθνικών Ομάδων, καθίσταται προβληματικό… Αλλά κυρίως μεταφράζεται σε τεράστια οικονομική ζημιά για τον Ερασιτέχνη! Διότι τα έσοδα από τις συνδρομές του συγκεκριμένου τμήματος ήταν πολύ μεγάλα.

Υπάρχει μέλλον; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.