ΑΠΟΨΕΙΣ

Xρειάζονται κι άλλα βροντερά «όχι» από την Ιερά Σύνοδο!

Καλή και άγια η απόφαση της ΔΙΣ να υπενθυμίσει στους χριστιανούς πως η γιόγκα είναι κατά βάθος μια συγκεκαλυμμένη λατρευτική πράξη που ουσιαστικά έχει τις ρίζες της στη θρησκεία του Ινδουισμού

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Καλή και άγια η απόφαση της ΔΙΣ να υπενθυμίσει στους χριστιανούς πως η γιόγκα είναι κατά βάθος μια συγκεκαλυμμένη λατρευτική πράξη που ουσιαστικά έχει τις ρίζες της στη θρησκεία του Ινδουισμού και ως εκ τούτου, είναι εντελώς ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη.

Η «απογυμνωμένη» μορφή της γιόγκα που πλασάρεται στη σύγχρονη γυμναστική, μπορεί να μοιάζει αθώα πια, αλλά δεν είναι.

Η διαχείριση και ο «καθαρισμός» των ενεργειακών κέντρων/τσάκρας, το άνοιγμα του «τρίτου ματιού», τα μάντρας ως «ιερές εκφράσεις» και πολλά άλλα θρησκευτικά Ινδουιστικά στοιχεία, βρίσκονται ακόμα εκεί, κρυμμένα πίσω από το προσωπείο της σύγχρονης εμπορευματοποιημένης μορφής της γιόγκα.

Καλή και σωστή ήταν και η σύσταση αποχής από οργανώσεις τύπου «Lions» και «Rotary», οι οποίες αποτελούν προθάλαμους  που προαλείφουν ανθρώπους για να τους κατευθύνουν προς τις Μασονικές στοές.

Αυτά τα βροντερά «όχι» κινούνται μεν προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεδομένων των συνθηκών που αντιμετωπίζουμε στις μέρες μας, ίσως θα ήταν προτιμότερο να δοθεί από την ηγεσία της Εκκλησίας περισσότερο βάρος προς κάποια άλλα βροντερά «όχι» που θα πρέπει να ειπωθούν από μέρους της.

Σωστό σαν κίνηση, αλλά το timing αυτής της κίνησης ομολογουμένως προκαλεί μια κάποια απορία…

Το πρώτο και βασικότερο «όχι» που θα πρέπει να διασαφηνιστεί, είναι το «όχι» προς την οικουμενιστική «γάγγραινα» που ταλανίζει τις τάξεις της εκκλησίας.

Η πανδημική κρίση μπόρεσε να δημιουργήσει ένα «πεδίον δόξης λαμπρόν», για τους οπαδούς του οικουμενισμού οι οποίοι -ως γνωστόν – επικέντρωσαν το ενδιαφέρον των στρεβλών αναθεωρητικών παρεμβάσεων τους, που αλλού παρά στο ιερό Μυστήριο της  Θείας Κοινωνίας και τον τρόπο που τελείται.

Ως προς αυτό το θέμα, η ΔΙΣ πήρε μια σαφή θέση αφού διευκρίνισε πως «η διαδικασία μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας προς τους πιστούς παραμένει ως έχει και όπως μας έχει παραδοθεί υπό των αγίων Πατέρων και υπό της Ιεράς μας Παραδόσεως».

Ήταν μια ξεκάθαρη απάντηση που φαίνεται πως ακυρώνει μεν τις οικουμενιστικές μεθοδείες ως προς τον τρόπο που τελείται η Θεία Μετάληψη στην Ελλάδα, αλλά δεν αναφέρεται στους ίδιους τους «αρχιτέκτονες» αυτών των προσπαθειών.

Προστατεύει μεν την ακεραιότητα του Μυστηρίου, αλλά δεν φροντίζει να κατακεραυνώσει τους κύριους υπαίτιους που διαμορφώνουν αυτό το νοσηρό κλίμα.

Και σίγουρα οι κύριοι υπαίτιοι για τα φαινόμενα εξάπλωσης του Οικουμενισμού μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, δεν είναι οι… θαυμαστές της γιόγκα.

Οι πιο επικίνδυνοι «λύκοι» βρίσκονται εντός των τειχών και αυτούς οφείλουμε να απομονώσουμε πρώτους.

Θα ήταν περισσότερο αποτελεσματική μια ισχυρή σύσταση για κατακραυγή προς απαράδεκτες συμπροσευχές «ορθοδόξων» Μητροπολιτών άλλων κρατών μαζί με… Καρδιναλίους, Πάστορες, Ραβίνους, ακόμα και Μουφτήδες! Συμπροσευχές  που λαμβάνουν χώρα δήθεν για την κατάπαυση της πανδημίας, εξαπλώνοντας έτσι τον κατά πολύ σοβαρότερο «ιό» του οικουμενισμού μέσα στον χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Αλήθεια, σε ποιον ακριβώς «Θεό» συμπροσεύχονται όλοι αυτοί; Σε έναν κοινό Θεό ή ο καθένας στον δικό του; Περιμένουν να εισακουστούν οι προσευχές τους από 2-3 θεούς ταυτόχρονα ή απευθύνονται στον ίδιο «θεό»; Και ποιος είναι αυτός; Ποιο είναι το όνομα του;

Πως ακριβώς συμβαδίζουν οι αλήθειες που διακηρύττει το Σύμβολο της Πίστεως μας με τις αιρετικές δοξασίες ενός Πάστορα, ενός Παπικού, ενός Ραβίνου και ενός Ισλαμιστή ιερέα;

Θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμη και μια ισχυρή σύσταση προς τον απόδημο Ελληνισμό, να αποδοκιμάσει έντονα και να απέχει από τις εναλλακτικές μορφές μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας που εφαρμόζονται σε κάποιες Εκκλησίες του Εξωτερικού.

Αποχή από κουταλάκια μίας χρήσης και από κάθε άλλου είδους οικουμενιστική «πατέντα».

Ακόμα, θα ήταν απολύτως εύστοχη και εύλογη η σύσταση αποχής από τους πολιτικούς που υπέβαλλαν την  Ελληνική Εκκλησία σε καθεστώς άτυπου διωγμού κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης της «πανδημιοκρατίας». Αλλά και η αναζήτηση ευθυνών από αυτούς, αφού αποδείχθηκε περίτρανα πως τα μέτρα που εφαρμόστηκαν σχετικά με τις Εκκλησίες, ήταν παράλογα, εξουθενωτικά και άδικα.

Αλήθεια, όλοι αυτοί οι διάφοροι μαϊντανολόγοι που εξέφεραν γνώμη για τη δήθεν επικινδυνότητα της Θείας Κοινωνίας, έχουν υπόψιν τους πως οι εκκλησίες έχουν ανοίξει εδώ και τρεις εβδομάδες; Χιλιάδες πιστοί έχουν ήδη κοινωνήσει από κοινές λαβίδες.

Που είναι τα κρούσματα;

Που βρίσκεται η… καμπύλη;

Exit mobile version