H διαιτησία βλάπτει σοβαρά τον Παναθηναϊκό

Ο Παναθηναϊκός δεν επιτρέπεται λόγω αναστήματος ν’ αναζητά δικαιολογίες κάθε λίγο και λιγάκι. Μετά τη λαίλαπα των προηγούμενων ετών να διαμαρτύρεται σε κάθε παιχνίδι (είχε ξεφύγει το πράγμα με τις ανακοινώσεις, έστω και αν είχε δίκιο συνήθως), φέτος έφτασε στην άλλη πλευρά.

Το βλάψιμο στο μυαλό των «πράσινων» από τα σφυρίγματα διαφορετικών μέτρων και σταθμών φαίνεται στην περιβόητη φάση με το λάθος του Μαυρομμάτη και το γκολ της Λάρισας από τον Ντέλετιτς. Τα λίγα δευτερόλεπτα, στα οποία ο Φάνης μένει να διαμαρτυρηθεί για φάουλ του αντιπάλου στον βοηθό. Δίνοντας αέρα στον αντίπαλο να πάρει προβάδισμα στο σπριντ και να σκοράρει… Κάτι που, φυσικά, δεν πρέπει να γίνει ξανά!

Συνειδητά η ΠΑΕ δεν βγάζει ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για τη διαιτησία. Με γνώμονα τη συμπεριφορά του άπειρου στόπερ στην προαναφερθείσα φάση, δεν αποσυμπιέζει έτσι την ομάδα. Σίγουρο δε ότι δεν προσθέτει καμία πίεση στον εκάστοτε διαιτητή. Συν τοις άλλοις, το «τριφύλλι» είναι εκτός των κέντρων αποφάσεων και σφυρίζεται λες και είναι μία μικρομεσαία ομάδα του Πρωταθλήματος.

Το πέναλτι του Μαυρομμάτη στον Κάστρο είναι. Πουθενά, όμως, δεν θα δινόταν αυτό το non call. Στην Τούμπα, κόντρα στην ΑΕΚ ή στο Φάληρο; Για κανέναν λόγο. Θα το σκεφτόταν ξανά και ξανά ο ρέφερι να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά και μέχρι να έβγαζε απόφαση, το παιχνίδι θα είχε τελειώσει!

Στο 1-1 με την ΑΕΛ, σε κανονικό τράβηγμα στον Μακέντα και παρατεταμένο (όχι στιγμιαίο σαν του Μαυρομμάτη στον Κάστρο), δεν δόθηκε το πέναλτι που θα μπορούσε να έχει χαρίσει τη νίκη. Όμοια φάση, στην ίδια έδρα, κοινή συνισταμένη ότι οι αποφάσεις ήταν εναντίον των «πράσινων»! Αντίστοιχα, στην Τούμπα, στο Φάληρο ή στο ΟΑΚΑ με ΑΕΚ γηπεδούχο θα δινόταν αυτό το πέναλτι; Ναι.

Όπως θα δινόταν και η πτώση του Χατζηγιοβάνη στη Λιβαδειά. Όσο και αν εύκολα έπεσε ο Τάσος. Με απλά λόγια ακόμη 6 βαθμούς θα μπορούσε να τους έχει ο Παναθηναϊκός, αν τον υπολόγιζαν οι διαιτητές! Αν τον αντιμετώπιζαν όπως τις άλλες ομάδες στην Ελλάδα.

Τώρα βιώνει μία κρίση. Αλλιώς βιώνεις την κρίση αν νικάς, έστω και δύσκολα με κακή μπάλα. Αλλιώς όταν χάνεις βαθμούς και κάθε λάθος κοστίζει. Τέτοιες συμπεριφορές ο σύλλογος τις έχει ζήσει στο πετσί του. Διότι το ζήτημα δεν είναι αν μία απόφαση λογίζεται σωστή ή λάθος. Αυτό που θα ήθελε ο Παναθηναϊκός, αλλά πρέπει να το κυνηγήσει, είναι να τον σφυρίζουν όπως τους ανταγωνιστές του. Στη συνέχεια, θα βρει την ηρεμία να λύσει τα άλλα αγωνιστικά του προβλήματα. Κυρίως δε την ψυχραιμία, η οποία χάνεται με τα αρνητικά αποτελέσματα.

Είναι σκληρό να παίζεις ως η μοναδική ομάδα, έστω και αν αυτό συμβαίνει χρόνια, που δεν δικαιούται να κερδίσει σε μία κακή ημέρα. Κάτι που δεν ισχύει με τους υπόλοιπους.