Η αλήθεια κρύβεται στον διάδοχο του Πιτίνο

Ο Ρικ Πιτίνο δεν θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό και δυσανάλογο του χρόνου παραμονής του.

Είναι ίδιον μεγάλων ανδρών. Η αύρα που κουβαλούν, αυτός ο αέρας διαφορετικότητας που τους οδήγησε στο να ξεχωρίσουν επαγγελματικά. Ακόμη και στον αρνητισμό της ατμόσφαιρας -τέτοιο βίωσε στη σκληρότερη μορφή του ο Πιτίνο μετά το σκάνδαλο στο Λούιβιλ- όλα γίνονται σε υπερποσότητα.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, τα αντανακλαστικά της διοίκησης του Παναθηναϊκού υπήρξαν ισχυρά. Αφού βρήκε τον μηχανισμό να φέρει τον Ρικ Πιτίνο εδώ, πρόκειται για επιτυχία. Ο Τσάβι Πασκουάλ, όσο καλός προπονητής και αν είναι, δόμησε -όχι μόνος του, αλλά είναι διαφορετική η συζήτηση- ένα ρόστερ που δεν θα μπορούσε να βγάλει πουθενά. Το πουθενά αναφέρεται σε συνάρτηση με τους στόχους που κάθε χρόνο έχει ο σύλλογος.

Ο Αμερικανός προπονητής άδραξε την ευκαιρία να μπει ξανά στην επικαιρότητα του μπάσκετ, που τον είχε ξεχάσει. Ακόμη και οι ειρωνικές αναφορές στις αθλητικές εκπομπές στην πατρίδα του, υπήρξαν για τον ίδιο κέρδος. Ο Παναθηναϊκός άνοιξε τον δρόμο στον Πιτίνο να πετάξει από το πανάκριβο κοστούμι του τη λάσπη που έφαγε. Ο «Εξάστερος» βγήκε κερδισμένος, διότι οι γνώσεις, η άριστη ψυχολογική αντιμετώπιση του ρόστερ και ο άνεμος αλλαγής που έφερε ο νέος προπονητής απέδωσαν.

ΦΕΥΓΑΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ

Το μπάσκετ στην Ευρώπη είναι διαφορετικό από ό,τι στην Αμερική. Ο Πιτίνο -προσωπική γνώμη- ήταν φευγάτος από τα πρώτα κολέγια που συνδέθηκαν με το όνομά του. Ο προσωπικός στόχος είχε υλοποιηθεί και για έναν άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται για τα λεφτά, διότι έχει άπειρα, έμενε η κληρονομιά του στο μπάσκετ. Στην πατρίδα του, λοιπόν, δεν θα έλεγε τίποτα και σε κανέναν αν η καριέρα του έκλεινε εδώ. Όχι στον Παναθηναϊκό, στην Ευρώπη…

Η σύντομη σχέση Πιτίνο – Παναθηναϊκού στηρίχτηκε στην ειλικρίνεια. Στο τίμιο «δώσε», στο επίσης τίμιο «πάρε». Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποστηριχθεί με οποιονδήποτε τρόπο είναι η διασπορά πληροφοριών στον Τύπο, περί αποδόμησης του πολύπειρου προπονητή. Ό,τι και αν ζήτησε το αξίζει. Ό,τι και αν του έδωσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ορθώς του το έδωσε. Δεν πρέπει ό,τι έγινε να δηλητηριαστεί…

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ

Δεν είναι καν αποτυχία της διοίκησης του «τριφυλλιού» που δεν τον κράτησε. Το λογικό συνέβη. Εδώ, όμως, μπαίνει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ… Δεν μπορεί, δεν γίνεται, δεν καταπίνεται η επόμενη ημέρα να είναι ο Αργύρης Πεδουλάκης ή ένας προπονητής του βεληνεκούς του. Δεν υφίσταται το δίλημμα «Πιτίνο ή… τανκς». Από τη στιγμή που υπήρχε η διάθεση, το χρήμα, η προοπτική να ικανοποιηθεί στα πάντα ο Αμερικανός. Από τη στιγμή που ο χρόνος δεν πιέζει αφόρητα, σίγουρα θα υπάρχει λύση με πιο υψηλό ταβάνι.

Ο διάδοχος του Πιτίνο θα δείξει και το πραγματικό όραμα που υπάρχει από εδώ και πέρα στον Παναθηναϊκό. Αν όλες αυτές οι παροχές, που εμφανίστηκαν στον Τύπο, ήταν μόνο για τον μεγάλο Ρικ τότε κάτι δεν πηγαίνει καλά στον σχεδιασμό. Εδώ το πράγμα σταματά να είναι επικοινωνιακό. Δεν μιλάμε για ομαδούλα της σειράς, ώστε να περάσει άβρεχτα ότι ο Τζέικομπ Ουάιλι είναι επιλογή Πιτίνο, τη στιγμή που Πιτίνο δεν υπάρχει!

Η αλήθεια για τον Παναθηναϊκό της παντοκρατορίας στην Ελλάδα, που απέχει όμως 7 χρόνια από Final 4, βρίσκεται στο όνομα του επόμενου προπονητή του και στις συνθήκες εργασίας του. Δεν είμαι υπέρμαχος των μεγάλων ονομάτων, των… Σάρας, των… Ζοτς. Προπονητής που θα υπηρετήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο χρειάζεται, που θα του δοθεί πίστωση χρόνου, που θα έχει τα κατάλληλα υλικά για ομάδα πρωταγωνίστρια στην Ευρωλίγκα και δεν θα είναι αναλώσιμος σε 1-2 μαζεμένες στραβές. Το πακέτο παροχών στον Πιτίνο δεν μπορεί και δεν γίνεται να δοθεί στον Πεδουλάκη. Ας βρεθεί αυτός, ο οποίος θα μπορεί να το κουβαλήσει, να το πάει παρά πέρα εφόσον αυτό το πακέτο υπάρχει ακόμη…