Παναθηναϊκός: Ο κύκλος της χαμένης αξιοπρέπειας

Παναθηναϊκός: Το καλοκαίρι θα συμπληρωθούν 8 χρόνια με τον Γιάννη Αλαφούζο στη διοίκηση του «τριφυλλιού». Τα χειρότερα της σύγχρονης ιστορίας του…

Υποστηρίζεις μία ομάδα όχι μόνο για τους τίτλους και τις διακρίσεις. Για αυτό που εκπέμπει. Για αυτό που σε ελκύει όταν είσαι παιδί. Όχι επειδή πάντα πρέπει να είναι στην κορυφή. Ή για τη νίκη. Αυτό το αίσθημα επικράτησης που αφήνει πάντα ο πανηγυρισμός. Υποστηρίζεις μία ομάδα για τη ζεστασιά που σου χαρίζει. Για το αίσθημα υπερηφάνειας να ανήκεις σε αυτήν.

Πώς όλα αυτά άρχισαν να αποτελούν ανέκδοτο στον Παναθηναϊκό από το 2008 εκ πρώτης και στη συνέχεια από το 2012; Πρόκειται για πείραμα, ίσως, που δεν έχει γίνει σε καμία άλλη ομάδα παγκοσμίως. Πως γίνεται να τα χάσεις όλα σε 10 χρόνια… DNA. Νοοτροπία. Χούγια. Τα πάντα. Να αρχίζεις να θυμίζεις αυτό που έμαθες να μισείς εξ απαλών ονύχων. Έμεινε κάτι άλλο; Πλέον αυτός ο δρόμος είναι τόσο αβέβαιος. Που από όπου και να θέλεις να πιαστείς, έρχονται στιγμές που λες «δεν υπάρχει γυρισμός και σωτηρία».

Παναθηναϊκός: Από ευεργέτης…

Από την είδηση ότι Αλαφούζος και Κωνσταντίνου -θα έπρεπε να είναι και να λογίζεται ως ζωντανή ιστορία του Παναθηναϊκού- διέκοψαν τη μηνυτήρια διαδικασία στον Βαγγέλη Μαρινάκη, η επωδός των «πράσινων» οπαδών ξέρετε ποια είναι; Για αυτό μάς έδωσαν το 1-1! Η ενέργεια, δηλαδή, ανθρώπων. Απλών ατόμων. Που δέχονται να τους δέρνουν και να τους φτύνουν, με τον χρόνο να γιατρεύει τις πληγές, στεγνώνει απότομα τον ιδρώτα τον ποδοσφαιριστών του Δώνη που θα έπρεπε να νικήσουν κιόλας τον Ολυμπιακό.

Η αρρώστια, πλέον, είναι σαράκι. Βαθιά στον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Όπως επισημαίνω, όχι τώρα που όλοι βρίζουν τον Αλαφούζο από ρεύμα ή μόδα. Από τότε που ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ είχε «στρατό» για να περνά τις θέσεις του. Από τότε που χαρακτηριζόταν τιμωρός και ευεργέτης… Στον Παναθηναϊκό κλείνει ο κύκλος της χαμένης αξιοπρέπειας. Του ήθους που πρέσβευε ο σύλλογος. Η ΠΑΕ που της έδιναν παιχνίδια στον πιάτο για να παίρνει κάλπικα Πρωταθλήματα. Αρνούμενη, επιδεικνύοντας αριστεία. Κατάφερε σε λίγα χρόνια να υποφέρει από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Χαλαρώνοντας το ζωνάρι, που λένε και στα χωριά…