Το… έργο με τον Αλαφούζο πρέπει να τελειώσει!

Καθαρά για λόγους συμφερόντων ξεχάστηκε ότι ο Παναθηναϊκός ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ν’ αλλάξει διοίκηση και στράφηκαν όλοι στο ποιος θα έρθει.

Παράνοια! Βολική την κατάσταση για τον Γιάννη Αλαφούζο την έχει κάνει το Παναθηναϊκό περιβάλλον: Τύπος, κόσμος, οι γύρω-γύρω. Έχει ξεχαστεί ο τονισμός της αναγκαιότητας ν’ αποτελέσει παρελθόν από τη διοίκηση του «τριφυλλιού» πάση θυσία κι έχουν δημιουργηθεί παρατάξεις για το ποιος πρέπει να έρθει. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν Παϊροζικοί και Γιαννακοπουλικοί εν προκειμένω!

Κάποιος πιθανώς να κατηγορήσει και τον υπογράφοντα για μεροληψία. Κάποιος που δεν ξέρει. Κάποιους που αγνοεί ότι για εμένα ο Αλαφούζος υπήρξε ακατάλληλος για το «τριφύλλι» από το 2012. Όσον αφορά την προοπτική Πιεμπονγκσάντ, η οποία είναι πραγματική και χαρακτηρίζεται από μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ πρόταση, την απαισιοδοξία μου την έχω εκφράσει εξ αρχής. Διότι κανένα τέτοιο deal δεν μπορεί να γίνει σε τόσο σάπιες συνθήκες. Για όσους προτιμούν τον Παναθηναϊκό στη Γ’ Εθνική, αρκεί ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ν’ αναλάβει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Ανήκουν στην κατηγορία όσων, στις δυσκολότερες στιγμές των «πράσινων», αναζητούν ένα πρόσωπο να πιαστούν. Στο κομμάτι αυτό, αναμένεται μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ πρόταση του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ. Εκτός απροόπτου, την επόμενη εβδομάδα…

Ζητούμενο θα έπρεπε να ήταν να σταματήσει ο Γιάννης Αλαφούζος ν’ ασχολείται με τα κοινά του συλλόγου. Αρκετή φθορά προκάλεσε, αρκετό… ανυπολόγιστο κακό έκανε. Το ποιος θα βρεθεί ν’ αναλάβει είναι τόσο κομβικό όσο και δευτερεύον. Και δεν είναι μπέρδεμα τούτο. Σαφώς και η επόμενη ημέρα είναι σημαντική. Πρέπει να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, να τροχοδρομηθεί το σωματείο σε στέρεες ράγες, να βρεθεί κοινή συνισταμένη στην επίλυση του γηπεδικού προβλήματος. Για να γίνουν όλα αυτά ΠΡΕΠΕΙ να φύγει ο Αλαφούζος κι αυτό με τα υπάρχοντα δεδομένα δεν μοιάζει, αντικειμενικά, το πιθανότερο σενάριο.

Για την επιλογή του Γιώργου Δώνη, ως αντικαταστάτη του Μαρίνου Ουζουνίδη, θα μιλήσουμε όταν (κι αν) αναλάβει. Η αντίστοιχη του Nίκου Νταμπίζα για τη θέση του τεχνικού διευθυντή, σαφώς και δεν είναι… Παϊρόζ! Ούτε τον ήξερε, ούτε τον ξέρει ο Ταϊλανδός. Που αυτή τη στιγμή, απλώς, επιβλέπει. Όσο το κομμάτι ανάληψης χρεών και υποχρεώσεων από τον Αλαφούζο κυλά ομαλά και τηρείται το MoU, υπάρχει μία ελπίδα ότι η 1η Ιουλίου θα βρει την ομάδα με νέα διοίκηση. Ωστόσο ο Νταμπίζας στο δικό μου το μυαλό – όσο καλή δουλειά κι αν έκανε τότε – είναι συνδεδεμένος με τη… χειρότερη εποχή Αλαφούζου. Καλή στο χορτάρι, που δέσμευσε το μέλλον!

Ο Αλαφούζος εκεί γιγαντώθηκε επικοινωνιακά. Εκεί δημιούργησε τους δικούς του «παλαμάκηδες» που διαστρέβλωναν την πραγματικότητα. Εκεί κατάφερε να κάνει το άσπρο-μαύρο. Εκεί κατάφερε να «χτίσει» έναν κύκλο που τον στήριζε σε κάθε ανοησία της συνέχειας. Σε δίπατες Λεωφόρους και πωλήσεις διαρκείας σε θύρες που δεν είχαν γίνει, ενδεικτικά. Αν νομίζει κάποιος ότι στην παρούσα φάση ο Νταμπίζας μονάχος μπορεί να γυρίσει την κατάσταση, δεν έχει επίγνωση τι συμβαίνει… Είναι ξεκάθαρα τα πράγματα: Με νέα διοίκηση ο νέος τεχνικός διευθυντής πιθανότατα θα είναι χρήσιμος για μία ομάδα με περιορισμούς στις μεταγραφές. Με την υπάρχουσα δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μία τρύπα στο νερό η πρόσληψή του!